Heb vandaag een contract genomen voor een mobiel. Da's een behoorlijke uitdaging, zelfs voor iemand die bij een mobiele operator heeft gewerkt. Ten eerste is het erg duur. Dat lijkt het op het eerste gezicht niet te zijn, 25 dollar voor 150 minuten is ok. Maarrrrrr, dan komt er een bedrag van 6,95 bij...niet geheel duidelijk waarvoor. Dat zit bij elk plan wat je kunt kiezen, is dus een vast bedrag. Ze nemen je dus in de maling met die 25, het is 31,95. Dan komt er nog een bedrag bij voor sms, voicemail en nummerherkenning! Vervolgens proberen ze je naar een 3 (!) jaar plan te praten. JA...dat doen we dus niet. Maar ja, dan moet je wel een bedrag voor activatie EN een bedrag voor de sim kaart betalen. Dat laatste natuurlijk weer waanzinnig. Maar goed, uiteindelijk is het goedkoper dan prepay...en daar gaat het om. Heb ook een nieuw nummer. Hij legde me uit dat ik met mn oude nummer constant long distance aan het bellen was, dus duurder. Omdat Can zo groot is hebben ze tarieven voor long distance. Alleen begint dat al even buiten Toronto...ook weer belachelijk. Maar ok...ze lopen een beetje achter op NL op dit gebied en dat geeft weer aan dat je nooit een plan van meer dan een jaar moet nemen. Ik verwacht dat het betalen voor inkomende gesprekken er wel af zal gaan. Dat is al beschikbaar, op een 3 jaar contract. Zal binnenkort wel normaal worden.
Dinsdag ben ik weer bij de poolcompetitie geweest. Won al mn wedstrijden met gemak en uiteindelijk bleek dat we als team ook gewonnen hadden. Dat was wel leuk. Was een gezellige avond, weer met wat andere mensen gesproken.
Woensdag vroeg Ingrid of ik bij haar wilde komen eten, haar ouders zijn in Toronto. Dat was heel gezellig en leuk. Haar ouders zijn Nederlands en hebben de oorlog nog meegemaakt. Ze praten Engels met een prachtig NL accent. Hele leuke mensen...heb me goed vermaakt. Ingrid heeft me haar auto te leen gegeven voor die avond...ze wilde graag een wijntje drinken en dat kon niet als ze me naar de metro moest brengen. Dus...ik had voor een avond en een ochtend een Acura TL...geweldige auto.
De dag erna de auto teruggebracht. Ingrid vroeg me of ik mee wilde naar een soort Makro en daarna naar een football match van de zoon van Tom. Ik had niets gepland, dus why not?! Winkel was grooooot, heb een bureaustoel op de kop weten te tikken. (had ik weer de auto nodig....weer aan avondje Acura)
De wedstrijd was interessant....of eigenlijk de wedstrijd niet...maar de ouders van de spelers wel. Zo extreem enthousiast...dat zie je in NL dus niet. Wel leuk, maar iets wat je jezelf als NL'er niet zomaar aan kunt leren...dat zit gewoon in de cultuur. Heel erg sport minded.
Dit weekend heb ik 2 squash wedstrijden die ik in moet halen. Morgen ga ik in het westen van de stad rondkijken en misschien begin van de week shoppen in Buffalo.
Ingrid heeft me gevraagd of ik mee wil doen met het maken van een vergelijking van huizen in een bepaalde buurt. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen!
Het was een paar dagen geleden wat mistig:
2 opmerkingen:
Weer leuk om te lezen en wat een verhaal zeg over het mobieltje, dat is in Nederland toch wel ff anders ookal heb ik hier ook het gevoel dat het allemaal nog wel goedkoper kan ;-)
hoi ivar,
mijn tante en oom ontmoet. En... had ik teveel gezegd? Dat was zeker een gezellige avond kan ik me zo voorstellen. groetjes Cora
Een reactie posten