En toen was er de belastingdienst. Ik moest nog aangifte doen over 2007. Dat had ik maanden geleden al gedaan via internet. Dat mocht dus niet. Het is natuurlijk ook logisch dat als je in het buitenland woont je alles op papier moet doen om het vervolgens de halve wereld over te sturen.
Dus...in oktober alsnog op papier en opgestuurd....niks meer van vernomen. Ik dacht...laat ik eens gaan bellen nu ik in NL ben.
"Tja meneer....het is wel goed ontvangen....en u heeft het ook goed ingevuld....maar ik heb echt geen idee waarom het niet in behandeling is genomen". Dus werd er een terugbel afspraak gemaakt.
Vaochtend belde er een enorme oude zuurpruim van de belastingdienst.
"Zo meneer (hij zei nog net geen 'meneertje'), u wilde weten waarom uw aangifte nog niet in behandeling is genomen?"
"Ja, dat klopt ja"
"Nou, dat komt omdat u eerst een verkeerde aangifte heeft gedaan via een modem"
"Ja ok...maar ik heb nu toch de goede gedaan?"
"Dat klopt maar die verkeerde kunnen we niet zomaar uit het systeem halen, dat duurt nog tot maart, zolang er nog een oude instaat kunnen we geen nieuwe in behandeling nemen"
"Dit meent u niet....kan hier niets aan gedaan worden"
"Nee meneer, zo is het nu eenmaal"
Ik was nogal uit het veld geslagen door deze zeer originele reden om mijn aangifte niet in behandeling te nemen.
Toen vroeg ik nog maar even of het niet handig zou zijn als het juist voor mensen in het buitenland mogelijk zou zijn om per computer aangifte te doen?!
Het antwoord:"Dat is niet de bedoeling nee"
Toen was ik wel klaar met die meneer. Het was vroeg in de ochtend dus ik was nog niet zo scherp, maar achteraf werd ik redelijk pissig. Wat een onzin! Zoiets doms heb ik nog nooit meegemaakt. Ik denk dat ze op de toetsenborden van de belastingdienst geen 'delete' knop hebben. Of misschien begrijpen ze het woord niet en zoeken ze nu nog steeds naar een 'verwijder' knop. Misschien moet ik ze een Nederlands toetsenbord kado doen.
De belastingdienst...makkelijker kunnen we het niet maken....
29.12.08
25.12.08
Merry Christmas
Ten eerste....merry christmas!!!!
Ik hoop dat iedereen leuke kerstdagen heeft...of het nou in Canada of in Nederland is.
Ik ben zelf in NL, heb kerstavond er op zitten....altijd weer gezellig met de familie. Vanavond fondue...de lekkerste maaltijd van het jaar noem ik het altijd. Voor oud en nieuw komen er al een aantal plannen vanuit Canada mijn richting op...dus da's een leuk vooruitzicht. Ik ben net voor de jaarwisseling weer thuis...zal wel een beetje een jetlag hebben.
Het is een vreemd gevoel om in NL te zijn, anders dan vorig jaar. Ik ben inmiddels anderhalf jaar in Canada en dat heeft er alles mee te maken.
Toen ik in Toronto met de bus naar het vliegveld ging kreeg ik de vreemde gedachte dat ik niet meer terug zou komen. Een vreemde paniek maakte zich meester van mij: "misschien kan ik maar beter niet naar NL gaan". Toen ik hier eenmaal aankwam realiseerde ik me dat ik hier niet voor het land ben. Dat doet me eigenlijk niet zo veel meer. Het is echt puur voor familie en vrienden. Niet dat ik het niet leuk vind om bekende plekken weer te zien....dat is en zal altijd leuk blijven. Het heeft alleen niet dat sterke gevoel meer. Alles wijst er op dat ik mijn nieuwe thuis ook echt als mijn thuis begin te zien.
Kerstavond was ook anders. Ik zie dit altijd als één van de hoogtepunten van het jaar, het enige familiefeestje wat we hebben. Voor het eerst van mn leven vond ik het minder leuk. Ik begrijp niet precies waarom, maar het heeft wellicht te maken met het feit dat ik veranderd ben door het leven in Canada. Ben misschien gewend aan wat andere en verschillende mate van emotie. Ik weet nog niet precies hoe het komt. Daar moet ik nog verder over nadenken.
Aangezien ik een redelijke tijd in Canada woon en ik nu goed kan vergelijken vind ik ons Nederlanders een volk vol éénlingen. Toen ik hier door de stad liep viel me dat zo enorm op. Iedereen is met zn eigen dingetjes bezig, kijkt niet naar een ander om....er is minder hartelijkheid en warmte. Doodgewone beleefdheidsvormen zijn ook vaak ver te zoeken. Dat laatste is een behoorlijke bron van ergernis voor me. Ik merk dat ik als een zombie over straat loop, probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken van wat er om me heen gebeurt omdat ik me anders dood irriteer. Het resultaat daarvan is dat ik er dan bijloop als die éénling die ik net beschrijf. Tja...lastige materie.
Autorijden is ook erg anders. Het lijkt wel alsof de snelweg een onzichtbaar gas uitblaast waardoor iedereen zich als een debiel gaat gedragen. Agressie all around. Gelukkig heb ik die vinger om als schild te gebruiken. In één dag rijden 3 keer mn vinger moeten gebruiken...gebeurd me in Toronto nooit.
Ik weet minimaal één reden te verzinnen waarom dit zo is. De verkeersregels. Regels...regels...regels. Je mag niet bellen in de auto (ben ik het mee eens), niet rechts inhalen, je moet je als een militair houden aan de regel "zo veel mogelijk rechts rijden" anders zie je flitslichten of knipperlichten of in het ergste geval een boete, bij wegwerkzaamheden moet je langzaam rijden....ook om 3 uur 's nachts als er geen werkers zijn....die werkzaamheden zijn er veel. Eén ritje op de A12....120...70...90...100...90...120...70...90....het is onvoorstelbaar (in Canada mag je als er geen werkers zijn gewoon doorrijden). En dan hebben we nog de vele trajectcontroles en flits/spaarpalen van de politie om de schatkist mee te vullen. Nogal logisch dat je gefrustreed bent. De overheid denkt dat je alles kunt oplossen met regels....het lijkt wel een dwangbuis.
Anyhow....de 30e ga ik weer terug. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad met vrienden en familie. Daar gaat het allemaal om. Al deze veranderingen zijn nog steeds een enorme ontdekkingsreis voor me, maar de connectie met deze mensen is een constante en blijvende factor.
Happy New Year!!
Ik hoop dat iedereen leuke kerstdagen heeft...of het nou in Canada of in Nederland is.
Ik ben zelf in NL, heb kerstavond er op zitten....altijd weer gezellig met de familie. Vanavond fondue...de lekkerste maaltijd van het jaar noem ik het altijd. Voor oud en nieuw komen er al een aantal plannen vanuit Canada mijn richting op...dus da's een leuk vooruitzicht. Ik ben net voor de jaarwisseling weer thuis...zal wel een beetje een jetlag hebben.
Het is een vreemd gevoel om in NL te zijn, anders dan vorig jaar. Ik ben inmiddels anderhalf jaar in Canada en dat heeft er alles mee te maken.
Toen ik in Toronto met de bus naar het vliegveld ging kreeg ik de vreemde gedachte dat ik niet meer terug zou komen. Een vreemde paniek maakte zich meester van mij: "misschien kan ik maar beter niet naar NL gaan". Toen ik hier eenmaal aankwam realiseerde ik me dat ik hier niet voor het land ben. Dat doet me eigenlijk niet zo veel meer. Het is echt puur voor familie en vrienden. Niet dat ik het niet leuk vind om bekende plekken weer te zien....dat is en zal altijd leuk blijven. Het heeft alleen niet dat sterke gevoel meer. Alles wijst er op dat ik mijn nieuwe thuis ook echt als mijn thuis begin te zien.
Kerstavond was ook anders. Ik zie dit altijd als één van de hoogtepunten van het jaar, het enige familiefeestje wat we hebben. Voor het eerst van mn leven vond ik het minder leuk. Ik begrijp niet precies waarom, maar het heeft wellicht te maken met het feit dat ik veranderd ben door het leven in Canada. Ben misschien gewend aan wat andere en verschillende mate van emotie. Ik weet nog niet precies hoe het komt. Daar moet ik nog verder over nadenken.
Aangezien ik een redelijke tijd in Canada woon en ik nu goed kan vergelijken vind ik ons Nederlanders een volk vol éénlingen. Toen ik hier door de stad liep viel me dat zo enorm op. Iedereen is met zn eigen dingetjes bezig, kijkt niet naar een ander om....er is minder hartelijkheid en warmte. Doodgewone beleefdheidsvormen zijn ook vaak ver te zoeken. Dat laatste is een behoorlijke bron van ergernis voor me. Ik merk dat ik als een zombie over straat loop, probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken van wat er om me heen gebeurt omdat ik me anders dood irriteer. Het resultaat daarvan is dat ik er dan bijloop als die éénling die ik net beschrijf. Tja...lastige materie.
Autorijden is ook erg anders. Het lijkt wel alsof de snelweg een onzichtbaar gas uitblaast waardoor iedereen zich als een debiel gaat gedragen. Agressie all around. Gelukkig heb ik die vinger om als schild te gebruiken. In één dag rijden 3 keer mn vinger moeten gebruiken...gebeurd me in Toronto nooit.
Ik weet minimaal één reden te verzinnen waarom dit zo is. De verkeersregels. Regels...regels...regels. Je mag niet bellen in de auto (ben ik het mee eens), niet rechts inhalen, je moet je als een militair houden aan de regel "zo veel mogelijk rechts rijden" anders zie je flitslichten of knipperlichten of in het ergste geval een boete, bij wegwerkzaamheden moet je langzaam rijden....ook om 3 uur 's nachts als er geen werkers zijn....die werkzaamheden zijn er veel. Eén ritje op de A12....120...70...90...100...90...120...70...90....het is onvoorstelbaar (in Canada mag je als er geen werkers zijn gewoon doorrijden). En dan hebben we nog de vele trajectcontroles en flits/spaarpalen van de politie om de schatkist mee te vullen. Nogal logisch dat je gefrustreed bent. De overheid denkt dat je alles kunt oplossen met regels....het lijkt wel een dwangbuis.
Anyhow....de 30e ga ik weer terug. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad met vrienden en familie. Daar gaat het allemaal om. Al deze veranderingen zijn nog steeds een enorme ontdekkingsreis voor me, maar de connectie met deze mensen is een constante en blijvende factor.
Happy New Year!!
5.12.08
Deal 3 en Video Blog 11...over nieuws in de ochtend en andere dingen....en dit is een veel te lange titel....
Weer een deal....deze was weer anders dan de vorige 2.
Dit was de deal die vorige week niet doorging. Weekje wachten en de verkopers vonden ons laatste bod toch wel aardig. Dat is het leuke van deze markt. Voor de koper is het prachtig....veel aanbod....weinig vraag. Volgens mijn economie leraar op de middelbare school zorgt dat voor lage prijzen. Maw, de kopers hebben het nu voor het zeggen. De andere kant van het verhaal is dat kopers hierdoor hebberig worden...."ik heb de power...dus ik kan alles krijgen....MEER MEER!!" Tja...da's lastig soms.
Het houdt tenslotte ergens op.
Voor de details....en waarom het vaak frustrerend wakker worden is in Canada....zie video blog 11.
Dit was de deal die vorige week niet doorging. Weekje wachten en de verkopers vonden ons laatste bod toch wel aardig. Dat is het leuke van deze markt. Voor de koper is het prachtig....veel aanbod....weinig vraag. Volgens mijn economie leraar op de middelbare school zorgt dat voor lage prijzen. Maw, de kopers hebben het nu voor het zeggen. De andere kant van het verhaal is dat kopers hierdoor hebberig worden...."ik heb de power...dus ik kan alles krijgen....MEER MEER!!" Tja...da's lastig soms.
Het houdt tenslotte ergens op.
Voor de details....en waarom het vaak frustrerend wakker worden is in Canada....zie video blog 11.
2.12.08
Drukjes
Het is maandagavond....21:45 en ben net thuis. Hele drukke dag. Heb vandaag voor het eerst eens mensen gebeld in de middag. Ik wacht eigenlijk altijd tot de avond omdat mensen toch niet thuis zijn. Nou...dat heb ik geweten. Ik heb zo veel mensen aan de lijn gehad dat ik nauwelijks nog tijd had om mensen 's avonds te bellen. Dat ging lekker en heeft me wat positieve energie gegeven.
Die energie heb ik gestopt in het bellen van mn vrienden op mn weg naar huis. Ik was de laatste tijd wat ontevreden met de hoeveelheid tijd die ik met vrienden kon doorbrengen. Vandaag realiseerde ik me dat dit niet gaat veranderen als ik er zelf geen energie insteek. Dus....de aankomende weken voor mn reisje naar NL begint echt vol te zitten. Ik wil zo veel mogelijk werk doen voordat ik weg ga....en nu ga ik ook op verscheidene dagen nog snel even wat doen met vrienden. Dus...leuk....en heel druk. Die tijd in NL zal ik lekker rustig aan doen.....alhoewel...dat zal ook wel niet lukken :)
Die energie heb ik gestopt in het bellen van mn vrienden op mn weg naar huis. Ik was de laatste tijd wat ontevreden met de hoeveelheid tijd die ik met vrienden kon doorbrengen. Vandaag realiseerde ik me dat dit niet gaat veranderen als ik er zelf geen energie insteek. Dus....de aankomende weken voor mn reisje naar NL begint echt vol te zitten. Ik wil zo veel mogelijk werk doen voordat ik weg ga....en nu ga ik ook op verscheidene dagen nog snel even wat doen met vrienden. Dus...leuk....en heel druk. Die tijd in NL zal ik lekker rustig aan doen.....alhoewel...dat zal ook wel niet lukken :)
Abonneren op:
Posts (Atom)