29.1.08

De eerlijke Canadees

Ik heb dit weekend weer een poging gedaan om mezelf bezig te houden. Dat is redelijk gelukt mede dankzij Mark...ken ik van het poolen. Vrijdag ben ik eerst gaan poolen met een paar stoffige It-ers (met alle respect natuurlijk) van de nationale omroep. Eén er van zit in mn poolteam. Na een paar drankjes was dat best grappig.
Er was een band aan het spelen. De gitarist vond ik erg goed, dus ben ik even met hem gaan praten. Ik vroeg hem of hij wel eens gedacht had aan lesgeven (na hem de nodige complimenten gegeven te hebben). Ik kreeg een typisch Canadese reactie:"tja...daar heb ik eigenlijk nooit over nagedacht, maar bedankt voor het compliment en laten we straks even verder praten". Met andere woorden:"ik wil dat helemaal niet, maar ik wil vooral niet te direct zijn dus ga ik er zo veel mogelijk omheen draaien". Dus besloot ik in de volgende pauze weer naar hem toe te gaan om hem een viltje met mijn gegevens te overhandigen, eigenlijk alleen maar om te kijken of ik hem zover kon krijgen om "nee" te zeggen. Nou...dat lukte...gedeeltelijk. Een echt nee is lastig voor de Canadees. "Nou...ik doe dat eigenlijk niet...maar als we een keer kunnen spelen dan laat ik het je wel weten". Duidelijk. Begrijp me niet verkeerd, in veel gevallen vind ik het prettig dat de mensen hier voorzichtiger zijn met het geven van hun mening. NL-ers zijn er trots op dat ze kunnen zeggen wat ze denken maar vergeten vaak dat er bepaalde grenzen zijn. Met een beetje tact kun je veel meer bereiken en er in ieder geval voor zorgen dat je mensen minder vaak pijn doet. Maarrrr, in dit geval wilde ik gewoon dat hij duidelijk tegen me was...zo belangrijk was het tenslotte niet...daarbij kenden we elkaar helemaal niet. Maar dan zie je hoe moeilijk men dat hier vindt.

Mark kwam laat op de avond ook die kant op en heeft ook nog even meegedaan voordat we naar een kroeg gingen. Kroeg was gezellig en om de alcohol in toom te houden hebben we om 2 uur 's nachts nog even Mc Donald's bezocht...hhhmmm.

Op zaterdagavond was er een vuurfestival in de stad. Een groep Fransen die over de hele wereld trekt om vuur te maken. Heel mooi en eigenlijk niet uit te leggen. Ze zijn er volgend weekend weer en dan zal ik wat foto's maken.
Vervolgens ben ik met Mark bij een Mexicaan gaan eten. Was gezellig daar...we kregen op een gegeven moment zelfs tequila shots on the house. Heel prima natuurlijk.

Is het dan allemaal fun en games? Nee, zeker niet. Ik maak me vaak zorgen...er zijn veel onzekerheden en valkuilen. Er zijn veel lastige...moeilijke momenten. Ik stoot m'n hoofd vaak....leer iedere keer weer. Het is niet altijd leuk om hier te zijn, het is niet altijd leuk om alleen te zijn. Maar ja...the show must go on....sociale contacten zijn belangrijk...werk/carriere zijn belangrijk en probeer in beide zo veel mogelijk te stoppen. Is that what life is all about? Voorlopig wel even...stap voor stap dingen op de rails zetten is denk ik de beste manier voor mij.

Ik heb een nieuw filmpje gemaakt. Downtown Toronto at night. Vorige week donderdag met mn camera naar de stad gegaan. Het was zo koud dat ik eigenlijk toen ik buiten kwam direct weer terug naar huis wilde. Toen ik eenmaal daar was en één handschoen uitdeed om de camera te bedienen, had ik binnen een minuut het gevoel dat mn hand er af ging vallen. Ik heb het daarom kort gehouden. Toch geeft het een beetje een indruk van het massale gedeelte van de stad.

24.1.08

Meerdere wegen naar Rome

Qua werk heb ik er een goede week op zitten. Ik heb op dinsdag een gesprek gehad met makelaar Leslie (mijn "baas") en vandaag met Ingrid.
Met Leslie gesproken over wat ik wil met mn toekomst en over hoe zij het ziet. Om te zien of we er een win-win situatie van kunnen maken. Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze goed is in het trainen van nieuwe mensen, wat ik graag geloof gezien haar resultaten. Ik krijg het idee van haar dat ze me graag in het team wil behouden.
Nadeel van deze optie is dat ik minimaal een jaar lang alleen maar admin aan het doen ben. Dat op zich is geen probleem, maar er zitten nog een paar andere nadelen aan waar ik nog niet geheel uit ben. Voordeel is dat ze topproducers zijn, ze hebben heel veel werk en ervaring. Dat is een groooot voordeel.

Met Ingrid heb ik al een langlopende afspraak om met haar te gaan werken. Dat weegt zwaar. Daarnaast zal ze me meer vrijheid en verantwoordelijkheid geven dan Leslie. Dat kan een voor en een nadeel zijn. Misschien is het te veel in het diepe, misschien is het een snele leerweg.
Anyhow...Ingrid en ik zijn vandaag begonnen met wat plannen te maken. Een gebied bepalen waar we reclame willen gaan maken voor een langere periode. Dat is iets wat ik kan gaan regelen. Ze gaat me hier een kleine vergoeding per maand voor geven, dat komt in ieder geval goed uit.

Maandag ben ik weer naar de dokter geweest. Ik had geluk, er was een andere dokter dan de vorige keer. Hij was heel anders en nam me wel serieus. Hij zei tegen me:"mijn collega zal ongetwijfeld gezegd hebben dat de uitslag van de test er goed uitzag?"
Mijn reactie:"nee, hij zei dat hij niet wist waar hij naar aan t kijken was, daarnaast zei hij dat de volgende keer dat het weer gebeurde ik maar naar emergency moest gaan."
Dokter:"oh, dat is net als je autoverzekering niet bellen totdat je een ongeluk hebt....dat willen we dus niet...de volgende keer kan het te laat zijn".
Dat was wel fijn. Hij heeft me doorgestuurd naar een cardioloog waar ik deze vrijdag een afspraak heb. Ze gaan me onderzoeken en een soort van hartmeter op mn lichaam aanbrengen waar ik een paar dagen mee moet lopen. Ik hoop dat er iets uit komt.
Squashen heb ik deze week niet gedaan, ik wacht dit maar even af.

Op het gebied van baantjes ga ik het een beetje anders doen. Ik denk dat het beter is om een weekendbaantje te zoeken. Dat geeft me de flexibiliteit om 3 dagen doordeweek voor Ingrid te werken. Als me dat lukt dan heb ik voldoende inkomen om rond te komen. Wordt vervolgd!

21.1.08

Zamboni

Bbbbbrrrrrr...het is koud. Hoe koud is koud? -12, voelt als -23 graden. Nou heb ik al eens lagere temperaturen meegemaakt maar toen waaide het niet zo. Nu waait het en dat maakt het echt koud. Voordeel is dat de zon lekker schijnt, het ziet er dus wel prachtig uit. Met mijn Canadese jas en dikke trui is mn bovenlichaam warm, maar mn benen en vooral mn gezicht vallen bijna van mn lichaam af. Stiekem zit ik te denken aan een bivakmuts. Ik weet alleen niet of ik me dan in kan houden wanneer ik langs een bank loop.

Weekend was wel leuk...ben uit geweest op donderdag en vrijdag, naar de film op zaterdag. Charlie Wilson's war, erg leuke film. Vandaag een rustige dag. Ben wel even downtown gegaan om in het winkelcentrum rond te lopen....verder is het gewoon te koud om iets te doen.

Qua banenjacht heb ik mn cv inmiddels bij vier uitzendbureaus liggen en ga ik er morgen even achteraan bellen. Verder ga ik met neef John contact zoeken. Hij heeft een tijdje geleden aangegeven dat ik misschien bij een bekende van hem in een kas kan werken. Geen leuk werk, maar wel prima loon.

Morgenochtend weer naar de wonderdokter, ben benieuwd of hij me wil helpen. Daarna werken en hopen dat ze me voor meer dagen nodig hebben dan de maandag en dinsdag. Zou wel fijn zijn.

Ben vrijdag even naar Nathan Philips Square geweest waar ze op het moment een ijsbaan hebben. In de kerstvakantie was het daar enorm druk. Echt alle soorten mensen stonden op de schaats...blank, zwart, aziaten...alles. Super om te zien...mooi voorbeeld van een meltingpot. Afgelopen vrijdag was het natuurlijk minder druk. Ik heb toch even een filmpje gemaakt van een typische gebeurtenis. Als je heel veel fantasie hebt kan je de Friese vlaggen zien, de dweilorkesten, de hossende mensen. Tenminste...als je dezelfde mate van fantasie hebt als ik bij het zien van deze Zamboni! :) (zie bovenaan de site)

17.1.08

6 Maanden Canada

Heb er drie dagen werk op zitten. Was wel lekker. Vanochtend extra vroeg begonnen, moet toch proberen een beetje uren te maken tenslotte.
Het is zeker geen stressvol werk, maar dat vind ik eigenlijk wel even lekker. Ik kan redelijk rustig mijn ding doen en in de tussentijd zoveel mogelijk kennis over makelaardij meepikken.

Aan het begin van de week moest er een mailing klaargemaakt worden, flyers naar bepaalde postcodegebieden versturen. Ze hadden daar een vast bedrijf voor maar ze wilden veranderen naar Canada Post. Ik mocht gaan uitzoeken hoe het moest. Nou ben ik Nederlandse websites gewend die over het algemeen redelijk overzichtelijk zijn. Ik hou in dit soort gevallen erg van "in 5 stappen uw flyers versturen"...of zoiets. Maar nee, zo gemakkelijk ging het niet worden. Pagina's met tekst...pdf file's van 30 pagina's....ik werd er moedeloos van. Wie verzint dit??!! Toen ik me over dat gevoel heen had gezet ben ik gaan kijken waar ik hulp kon krijgen. Ingrid was de eerste, die had het al eens gedaan. Toen werd het al iets makkelijker. Vervolgens ben ik ook maar eens gaan bellen met Canada Post....toen was het duidelijk genoeg voor me. Alles geregeld, vandaag zijn de dozen flyers de deur uit gegaan. Toch wel weer handig want dit zal ik in de toekomst ook voor mezelf moeten gaan doen.

Vandaag ben ik ook gaan squashen. Was niet zo'n succes. Het voelde weer niet zo lekker met m'n hart. Wellicht was het in dit geval puur voorzichtigheid. Ik denk dat ik voorlopig even stop met squashen. Het heeft geen zin om met dit gevoel te gaan spelen. Je kan totaal je niveau niet halen omdat je gewoon op veel ballen niet durft te lopen. Bovendien weet ik niet wat voor risico ik neem.
Morgen ga ik terug naar die kliniek om eens te kijken of ze alsnog iets voor me kunnen doen. Brian, de squash pro in de club, heeft 2 leden van de club een mail gestuurd, de ene is een dokter en de ander een hartchirurg. Erg aardig van hem, kijken of daar een reactie op komt.

Positief is dat ik per vandaag 6 maanden in Canada ben. Dat is best snel gegaan. Toen ik vandaag met collega David naar Canada Post reed keek ik om me heen en dacht "goh wat is het toch allemaal anders hier....en wat voelt het goed om hier te zijn....en wat voelt het nog beter dat dit nu mijn omgeving is waar ik in zal blijven leven". Maw...vandaag had ik het gevoel dat ik echt mijn plekje gevonden heb. Ik realiseer me dat dit op langere termijn best wel kan veranderen...maar voorlopig voelt dit prima.
Ik denk dat ik dit even ga vieren...ik zal een half kaarsje gaan branden.

12.1.08

Zeg eens Aaaa

Ik moest woensdag helaas voor het eerst gebruik maken van het zorgstelsel. Ik heb nog geen eigen dokter, daar zijn er hier te weinig van...dus ben ik naar een zogenaamde walk in clinic gegaan. Daar om 20:10 aangekomen bleken ze toch echt al sinds 20:00 dicht te zijn...ik mocht de volgende ochtend om 8:00 terugkomen van de vriendelijke tang achter de balie. Dat heb ik gedaan en het ging redelijk vlot. Ik was zo aan de beurt om er achter te komen dat de huisarts hier dezelfde functie heeft als in NL en ook volgens dezelfde methode te werk gaat.

Ik merk trouwens weer dat ik mn verhalen vaak achterstevoren schrijf, eerst het slot en dan de aanleiding. Op school werd ik hier al op gewezen...en het is nu nog zo...kan je wel weer zien wat een middelmatige leerling ik was.

De aanleiding: ik was aan het squashen en het ging heel lekker. Toen ik de wedstrijd bijna in mn zak had sloeg mn hart ineens op hol. Dit heb ik wel eens eerder gehad maar is echt jaren geleden. Na op de vloer te zijn gaan liggen ging het na verloop van tijd weer. Ik ben er ooit in NL voor naar de dokter geweest....die luisterde een beetje naar mn hart en zei dat alles ok was...slogisj. Dat wilde ik niet nog een keer hebben. Toen de dokter eenmaal daar was heb ik hem direct geconfronteerd met het verhaal van de dokter in NL en dat ik dat erg vond tegenvallen. Dat had als resultaat dat hij, na ook naar mn hart geluisterd te hebben, een apparaat er bij haalde om meer gegevens te kunnen krijgen. Spijtig was wel dat hij bij het bestuderen van de gegevens vervolgens zei dat hij geen cardioloog is en eigenlijk niet wist of het nou goed of slecht was. Hier waren twee oplossingen voor: 1. hij zou de gegevens naar een cardioloog sturen...en als er dan iets mis was dan kreeg ik bericht. Klinkt hoopvol! 2. als het weer voorkomt moet ik gelijk naar 'ermergency' want daar kunnen ze betere tests doen. Dus: wachten totdat deze fijne gebeurtenis zich herhaalt.
Tja...
Eigenlijk wilde hij zeggen: ik ben een doorgeefluik en heb geen idee wat ik met je aan moet, volgens mij valt het wel mee en zal ik proberen je met een kluitje in het riet te sturen. Ik heb daar eens over nagedacht en ga daar niet mee akkoord. Ik wil gewoon doorverwezen worden naar een cardioloog...want dit is niet normaal. Binnen enkele dagen zal ik terug gaan naar die kliniek om te kijken of ze dit voor me willen regelen.

Om dit verhaal een beetje consistent te houden wil ik ook nog wel vertellen dat ik weer verkouden ben...wat een slecht land is het toch! :)

Maar....goed nieuws is er ook. Op mn werk hebben ze me twee vaste dagen in de week gegeven. Ben ook gelijk op zoek naar een andere job voor er bij. Ik ga het in ieder geval bij Starbucks hier in de straat proberen. Ik heb al een formulier van ze, ga ik vandaag inleveren.

Prettig weekend!

PS: alle foto's die ik op de site zet kan je aanklikken om ze groter te maken!

8.1.08

Een record!!!

Vandaag ben ik getuige van een record in Toronto. Wat een mijlpaal! Het is vandaag 12 graden! Dat hebben ze hier nog nooit meegemaakt deze tijd van het jaar. Op zich natuurlijk best leuk...maar ik heb liever de kou want nu is het grijs buiten en daar word ik niet vrolijk van. Gelukkig word ik op mijn wenken bedient, morgen is het al weer 4 graden....en spoedig zitten we weer in een vrieskist.

Ik heb vandaag meer duidelijkheid gekregen van mn werk. Ik heb 2 vaste dagen gekregen. Dat had ik echt even nodig. Deze week zou ik dinsdag werken, dat werd woensdag en is nu donderdag geworden. Dat ben ik echt zat. Mn geld is bijna op, dus ik moet meer werken dan dat ik nu doe. Het is alleen lastig om werk te vinden vanwege mn situatie. Ten eerste had ik geen vaste dagen en kon ik geen beschikbaarheid opgeven, dat is nu opgelost. Een probleem wat blijft staan is mn studie eind februari. Ik zit dan 3 weken full time in de klas en weet inmiddels dat er daarnaast niet veel tijd over is voor andere dingen. Tja...en welk bedrijf gaat me nu aannemen met het voorbehoud dat ik over een maand 3 weken vrij moet hebben? Ik denk geen één. Een mogelijke oplossing is temp werk. Om dit uit te zoeken ga ik morgen langs een paar uitzenbureaus, onder meer Randstad. Kijken wat ze voor me hebben tot aan mn studie.
Wish me luck...geld brengt behoorlijk wat zorgen met zich mee...zoals iedereen wel weet.

6.1.08

Het jaar begint goed

Ik heb een beetje last van een dipje...misschien een winterdipje, nieuwjaarsdipje, after kerstdipje of gewoon een alleen zijn dipje. Ik weet het niet, maar het is wel vervelend. Heb met kerst natuurlijk in een andere omgeving gezeten, veel mensen gezien en gesproken. Nu ben ik hier en had ik deze week weinig te doen. Pool en squash competities zijn nog niet begonnen, dus die afleiding heb ik ook niet. Sinds lange tijd heb ik hardop geroepen "wat doe ik hier nou eigenlijk?".

En dan word ik wakker en is het heel mistig buiten....wat een perfect beeld is van hoe het er nu in mijn hoofd uitziet. Misschien zou het allemaal wat makkelijker kunnen zijn. Maar ja, ik ben voor een nieuwe uitdaging naar een ander land gegaan. Zonder dat ik Dr Phil ben durf ik wel te zeggen dat het overwinnen van dipjes onderdeel van deze uitdaging zal zijn en blijven. Wow...dat heb ik mooi onder woorden gebracht. Nu het nog in praktijk brengen. Op zich is dat heel simpel, ik heb namelijk geen andere keus. Als ik in een hoekje ga zitten dan zal mijn leven alleen nog bestaan uit mist en dipjes....één mega lange dip zogezegd. Daar heb ik geen trek in, maar even een beetje medelijden met mezelf hebben mag wel.

Zijn er dan ook positieve dingen? Ja! Ik ben dit weekend uit geweest, 2 avonden. Was gezellig, heb iets te veel genoten van alcoholische versnaperingen...maar verder geen klachten. Ik heb me wel afgevraagd of dit plotselinge uitgaansgedrag wellicht een poging is om een dipje te compenseren. Maar ja...ik kan natuurlijk alles gaan over-analyseren.

Morgen begin ik weer met werken, dat zal wel lekker zijn. Ik ga wat duidelijkheid van ze vragen omdat ik echt een 2e baantje nodig heb. Ik wil daarom van ze weten op welke dagen ik bij hun kan werken zodat ik dit kan communiceren richting een potentiele nieuwe werkgever. Ik moet een beschikbaarheid aan kunnen geven.

Ok...tot zover deze therapeutische sessie...bedankt voor de aandacht.

3.1.08

Foto's vliegtuig en John

Eerste foto's zijn om het huis en in de buurt van neef John genomen. 2 Verschillende dagen, heel verschillend weer.








Ping pong met de kids


De sneeuwscooter...waarmee ik echt 80km/u over de sneeuw ben gegaan...





Foto's vanuit het vliegtuig, boven Canada en US


Yonge St op 1 januari, uitgestorven...mede door de sneeuw


Dit is wat er over was van een 5 baans snelweg, op weg naar John

2.1.08

Happy New Year

Happy New Year!!!!

Ben weer terug in Toronto. The moment of truth is daar. Ik kwam uit de metro stappen en voelde de energie van de stad. Dat voelde goed, ik was weer thuis.
Ik heb 2 dagen last gehad van jetlag, dat viel mee.
31 december had ik eigenlijk weinig zin om ergens naar toe te gaan. Ik heb natuurlijk nog niet zo veel vriendjes hier, degene die ik wel heb moesten werken...dus ik moest alleen gaan. Dat is niet echt motiverend. Oud en nieuw vind ik al niet echt speciaal. Maar...ik realiseerde me dat het mn eerste is in Toronto en dat ik wel wil weten hoe het voelt. Dus ben ik naar het plein bij het stadhuis in de stad gegaan. 35000 mensen, live muziek, live op televisie. Behoorlijk groot dus. Het sneeuwde, maar dat deerde niemand. De sfeer was goed, de muziek niet al te best....en als er reclame op tv was dan stopte alles op het plein. Geeft je een gevoel dat al die mensen noodzakelijk kwaad zijn tov de tv.
Na het aftellen dacht ik dat iedereen elkaar happy new year zou wensen....maar nee...iedereen ging naar huis...of naar club. Vond ik een beetje tegenvallen.
Heb nog een beetje door de stad gelopen en ben toen naar huis gegaan.
Zie boven voor de video die ik gemaakt heb.

1 Januari ben ik bij neef John geweest. Woont in een stadje een half uur ten noorden van Toronto. Ik ben er samen met een vriend van hun in de taxi naar toe gegaan. Het sneeuwde enorm dus het was een uitdaging.
Heb erg veel lol gehad. We hebben veel muziek gemaakt, gitaar spelen met John...zijn zoon van 13 en zijn andere zoon van 9 op de drums. Was heel gaaf. We zijn ook nog de sneeuw ingegaan, sleetje rijden...cool! Had ik al een jaar of 20 niet gedaan.
Ik had het even nodig om daar te zijn, voelde goed.

Ben nu weer in mijn appartement en kijk er naar uit om maandag weer te gaan werken. In de tussentijd ga ik zoeken naar een tweede baan om voldoende geld te kunnen verdien, anders kom ik binnenkort in problemen.

Morgen zal ik wat foto's op de site zetten. Ik heb mooie foto's vanuit het vliegtuig genomen en ook leuke sneeuw foto's.

Oh ja...bedankt voor alle reacties. Mijn laatste bericht heeft meer stof doen opwaaien dan gebruikelijk....waarvoor dank. De suggestie is zelfs gemaakt dat ik een boek moet gaan schijven. Bedankt voor de tip...als het als makelaar niet lukt dan....wellicht de nieuwe JK Rowling....of niet.

Vannacht -17 met gevoelstemp van -28....bbbrrrrr