6 Maanden Canada

Heb er drie dagen werk op zitten. Was wel lekker. Vanochtend extra vroeg begonnen, moet toch proberen een beetje uren te maken tenslotte.
Het is zeker geen stressvol werk, maar dat vind ik eigenlijk wel even lekker. Ik kan redelijk rustig mijn ding doen en in de tussentijd zoveel mogelijk kennis over makelaardij meepikken.

Aan het begin van de week moest er een mailing klaargemaakt worden, flyers naar bepaalde postcodegebieden versturen. Ze hadden daar een vast bedrijf voor maar ze wilden veranderen naar Canada Post. Ik mocht gaan uitzoeken hoe het moest. Nou ben ik Nederlandse websites gewend die over het algemeen redelijk overzichtelijk zijn. Ik hou in dit soort gevallen erg van "in 5 stappen uw flyers versturen"...of zoiets. Maar nee, zo gemakkelijk ging het niet worden. Pagina's met tekst...pdf file's van 30 pagina's....ik werd er moedeloos van. Wie verzint dit??!! Toen ik me over dat gevoel heen had gezet ben ik gaan kijken waar ik hulp kon krijgen. Ingrid was de eerste, die had het al eens gedaan. Toen werd het al iets makkelijker. Vervolgens ben ik ook maar eens gaan bellen met Canada Post....toen was het duidelijk genoeg voor me. Alles geregeld, vandaag zijn de dozen flyers de deur uit gegaan. Toch wel weer handig want dit zal ik in de toekomst ook voor mezelf moeten gaan doen.

Vandaag ben ik ook gaan squashen. Was niet zo'n succes. Het voelde weer niet zo lekker met m'n hart. Wellicht was het in dit geval puur voorzichtigheid. Ik denk dat ik voorlopig even stop met squashen. Het heeft geen zin om met dit gevoel te gaan spelen. Je kan totaal je niveau niet halen omdat je gewoon op veel ballen niet durft te lopen. Bovendien weet ik niet wat voor risico ik neem.
Morgen ga ik terug naar die kliniek om eens te kijken of ze alsnog iets voor me kunnen doen. Brian, de squash pro in de club, heeft 2 leden van de club een mail gestuurd, de ene is een dokter en de ander een hartchirurg. Erg aardig van hem, kijken of daar een reactie op komt.

Positief is dat ik per vandaag 6 maanden in Canada ben. Dat is best snel gegaan. Toen ik vandaag met collega David naar Canada Post reed keek ik om me heen en dacht "goh wat is het toch allemaal anders hier....en wat voelt het goed om hier te zijn....en wat voelt het nog beter dat dit nu mijn omgeving is waar ik in zal blijven leven". Maw...vandaag had ik het gevoel dat ik echt mijn plekje gevonden heb. Ik realiseer me dat dit op langere termijn best wel kan veranderen...maar voorlopig voelt dit prima.
Ik denk dat ik dit even ga vieren...ik zal een half kaarsje gaan branden.