Studiebol deel 3

Afgelopen vrijdag ben ik in Kitchener geweest, dit is een klein stadje op 3 kwartier van Toronto. Mijn vriend Chris uit Engeland was daar op bezoek bij zijn Canadese vriendin. Aangezien ik de auto van Ingrid nog had stelde ik voor om hun te bezoeken op vrijdag. Bleek dat zn vriendin dan jarig was...dus dubbel pret. Ben er redelijk op tijd naar toe gegaan zodat ik kon helpen met het maken van het eten. Was erg leuk en gezellig. Niet druk...wat familie van haar. Later op de avond zijn we uitgegaan. Was niet heel spannend...maar ik was redelijk onder de invloed en heb me in mn eentje in het midden van de dansvloer behoorlijk vermaakt. De volgende dag was eigenlijk leuker. Het was prachtig weer....koud...strak blauwe lucht. Ben ik met Chris een enorme lange wandeling gaan maken. Dwars door Kitchener naar Waterloo...stadje wat er naast ligt. Het was zaterdagmiddag maar het leek op een zondag in Arnhem....echt heel rustig daar met een beetje een dorpse sfeer. Nou ben ik natuurlijk een megastad gewend...maar toch. Kitchener heeft 100.000 inwoners, maar zo voelde het echt niet. Was wel lekker relaxend...lekker rustig...maar geen plek waar ik zou kunnen wonen. Aan het eind van de middag ben ik weer naar Toronto gereden alwaar in de auto naar Ingrid heb gebracht. Ze hadden een leuke vakantie in Mexico gehad. Als presentje voor mij namen ze een fles rum mee. Niet zomaar eentje..."Ron Zacapa Centenario". Een 23 jaar oude rum uit Guatemala. Zoek 'm maar eens op internet...wordt vaak genoemd als de beste rum ter wereld. Toen ik dit aan Tom (vriend van Ingrid) vertelde, zei hij:"oh daar weten we niks van, we hebben gewoon de duurste gekocht!" :) Ik zit nog op een gelegenheid te wachten om 'm open te maken.

Het is weer koud...-28 graden om precies te zijn. Het is de vijfde dag die ik ondoenlijk vind. Dat valt dus eigenlijk wel mee....aangezien we al vanaf november in de sneeuw zitten. We schijnen trouwens een record te gaan breken. Vanaf november gemeten zitten we in Toronto al bijna op 150 centimeter sneeuw. Ik geloof dat het record al een eeuw staat en dat het bijna verbroken is. Bof ik toch maar weer...dat ik zo'n mijlpaal mag meemaken! Intussen zeurt de Canadees er op los en hoor ik niets anders dan hoopvolle voorspellingen over hoeveel weken het lente zal zijn.

Een heel ander verhaal is dat ik weer aan de studie ben, afgelopen maandag begonnen en duurt drie weken. Het is de laatste fase van mijn makelaarsopleiding en tot nu toe ook de saaiste. Mijn hemel, wat en droge zooi. Niets anders dan wetten, belastingen, regeltjes en hoe alle formulieren in elkaar zitten. Tot nu toe heb ik iedere avond een gevoel gehad van:"sjezus...moet ik daar morgen weer naar toe?"
Maar ja, ik worstel mezelf er wel doorheen...ik moet maar blijven denken aan het doel. De locatie is wat dichterbij dan de vorige keer dus ik ben er wat sneller. Is ook wel gunstig met deze weersomstandigheden. De groep lijkt wel leuk. Ik heb al wat contacten gelegd en één van mijn Iraanse klasgenoten brengt me na de les iedere keer naar de metro...dat is wel prettig.

Qua werk lijkt het er met Leslie en Joe op te zitten. Ik kan niet helemaal uitleggen waarom, omdat ik dat zelf ook niet weet, maar ik denk dat ik daar niet meer op hoef te rekenen. Ik kreeg de boodschap dat ze een bepaalde richting op wilden en dat ik eens goed moest nadenken over wat ik wilde gaan doen in real estate....dan zouden zij dat ook doen. Beetje vreemde gang van zaken, alles ging tenslotte goed. Maar ja....shit happens. Het is wel een heel vervelend moment want mn geld is op. Baantje bij Ingrid kan ik niet van rondkomen...dus er moet met spoed iets anders bijkomen. Afgelopen vrijdag heb ik een test gedaan bij een bedrijf wat ondertitels verzorgt voor oa films en series....in allerlei talen waaronder NL. Ze vertalen ook games. Heb nog niks van vernomen....hoop snel het resultaat te krijgen.
Neef John krijg ik niet te pakken over het baantje in de kas...maar die blijf ik achterna zitten....het moet toch een keer gaan lukken.

Ik zag van de week een leuke reclame op tv. Ze moeten hier alle claims die ze maken onder in het scherm met redelijk leesbare kleine lettertjes verduidelijken. Als er bijvoorbeeld bij make-up ineens enorme wimpers ontstaan dan staat er onder dat dit een dramatization is. Bij een reclame over matrassen was een dame aan het vertellen hoe geweldig het matras was terwijl er onderaan het scherm stond dat ze een actrice was die het matras zelf niet heeft. Er wordt hier ook veel reclame gemaakt voor medicijnen. Zag ik er laatst één over een medicijn tegen allergie....stond er op het scherm "3 KEER MINDER LAST VAN SYMPTOMEN".....met vervolgens in kleine lettertjes "ten opzichte van een placebo". Geweldig!