Jaja....en toen werd er ineens gebeld voor een interview. Dat gaf me wel even een lekker gevoel. Het interview was bij Roots...een soort GAP maar dan Canadees. Het gaat om een functie als assistent manager.
De manager daar was een erg leuke Amerikaanse dame, dat maakt het gesprek altijd wat makkelijker vind ik. Het ging behoorlijk goed, ik had op al haar vragen panklare antwoorden vanwege mijn werkervaring. De uitdagingen die ik hier in Canada heb kon ze goed begrijpen omdat ze zelf pas vier maanden in Canada woont. Toen het mijn moment was om vragen te stellen kon ik het niet laten om de rollen een beetje om te draaien. Ik had veel vragen over haar manier van werken en hoe ze bepaalde doelen wilde bereiken. Tja...ik heb zelf zo vaak in haar positie gezeten met recruiting.
Was leuk. Geen idee of ze me ook echt willen hebben, het gevoel is in ieder geval positief. Heb nog wel even gevraagd of ik wat van haar hoor als ze me niet willen hebben. Het blijkt van niet.....dat dacht ik al. Heb haar gevraagd wat ze daar van vond, gezien het feit dat ik niet alleen een sollicitant ben, maar ook een potentiele klant van Roots en het slim is als ze me tevreden houden. Daar was ze het gedeeltelijk mee eens....maar ja...company policy. Zo werkt het in Canada.
Maaaarrrrrrr...ik ben ook bezig met iets in makelaardij. Ik kan er nog niet te veel over zeggen aangezien het in een beginstadium zit. Als dat zou lukken dan ben ik een gelukkig man en hoef ik geen baantje bij Roots. De kans is klein...maar ik ben er mijn best voor aan het doen. Moet mezelf even heel goed verkopen.
Brengt dus ook wat spanning met zich mee...."wat als Roots me wil hebben voordat ik duidelijkheid van die andere partij heb?" Nou ja...dat zien we dan wel weer. :)
Morgen ga ik een bezoekje brengen aan mn lerares van de makelaars opleiding. Ze heeft kanker en het schijnt niet goed met haar te gaan. Ik wil haar graag nog een keer zien, het is een speciaal mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten