En toen was moeders weer weg.
Da's wel even een raar gevoel. Zo snel raak je gewend aan het feit dat zo'n belangrijk iemand bij je in de buurt is. Dat is denk ik het moeilijkste aan deze verhuizing. Aan alle uitdagingen en situaties kun je wat doen....maar aan deze niet. Dit zal altijd zo blijven. Na korte tijd wen ik wel weer aan het alleen zijn...dat is een ding wat zeker is. Het is een herinnering dat sommige mensen niet in te ruilen zijn en je ze altijd op een bepaalde manier zult missen.
Dus....weer terug in het bekende ritme. Moet echt meer gaan focussen op mn werk. Ben nog steeds met die scripts bezig. Bezoek van mn moeder was wat dat betreft een lastig moment....ben er weer een beetje uit. Moet nu weer inkomen...en er op en er over.
Vandaag een cursus gehad voor mn werk. Ging over het computersysteem wat alle makelaars in Toronto gebruiken. Was best interessant...en makkelijk. Hiermee heb ik een aantal credits gekregen die meetellen voor de verlenging van mijn licentie. Na 2 jaar moet je via cursussen voldoende credits gehaald hebben om makelaar te mogen blijven. Zo word je gedwongen om je te blijven ontwikkelen.
Vanavond weer eens squashen. Zit in een te zware poule...ga dik verliezen. Nou ja...maar het beste van proberen te maken...wie weet leer ik nog wat.
1 opmerking:
"Het is een herinnering dat sommige mensen niet in te ruilen zijn en je ze altijd op een bepaalde manier zult missen."
Mooi gesproken!!!!!!!!
Een reactie posten