31.7.08

Goedkoop hypotheekje

Ben zo goed als door mn training heen. 2 scipts zijn er over van het studie deel en ik moet nog 5 showings en 2 offer presentations meemaken. Die laatste twee zijn wat problematisch. Tom en Sally zijn een maand met vakantie en normaal gesproken moet je dit met Sally doen. Dus ik ben met beide gaan praten omdat ik er geen trek in heb om een maand stil te staan. Tom vond dat ik al eerder hiermee klaar had kunnen zijn…maar goed. Uitkomst is dat ik het met andere mensen kan doen dan alleen Sally. Dus al mn collega’s kan ik ‘gebruiken’. Zo ga ik vanavond met Natalie naar Aurora voor een showing. Dat is drie kwartier rijden….zo desperate ben ik nu. Aurora is het stadje waar ik de eerste weken verbleef na mn verhuizing naar Canada.
Morgen ga ik mee met een andere college op een showing….en zo probeer ik het zo snel mogelijk vol te maken.

Studeren ben ik een beetje zat. Heb er behoorlijk veel aan gedaan en zit een beetje tegen verzadiging aan. Ben daarom ook blij dat ik er dit weekend even uit ga. Ik ga met Chris, zn vriendin en haar dochter kamperen in Guelph. Uurtje van Toronto ongeveer. Een of ander kampeerterrein met een groot meer. Ik ga er zaterdagochtend heen en zondag weer terug. Op de terugweg ga ik dan nog even bij Steve in Thornhill langs. Die heft als het goed is de bbq klaar staan die middag J Steve is een vriend die ik ken van de makelaars opleiding.
Maandag is hier een vrije dag….het is een lang weekend. Die zijn hier echt heilig. Iedereen heeft het in een lang weekend over weggaan. Mensen met een cottage gebruiken standaard de term ‘we’re going up north’. Dan weet je genoeg….ze hebben een cottage. Ben ik wel een beetje jaloers op….maar ach…komt misschien ooit wel eens.

De huizenmarkt is niet erg vriendelijk voor mij. Door alle problemen in de VS hebben we hier inmiddels ook een wat dalende markt. Er wordt minder verkocht en de mensen zijn voorzichtiger, bang dat hier hetzelfde zal gebeuren als bij de buren. Dat laatste zal zeker niet het geval zijn aangezien wij niet dezelfde hypotheek praktijken hebben.

Om even kort uit te leggen….in de VS hebben ze op grote schaal hypotheken aan mensen verstrekt die daar helemaal niet voor gekwalificeerd waren. Mensen zonder inkomen, met slechte krediet historie. Dit hebben ze kunnen doen door ze een hypotheek te verstrekken met een hele lage rente….zeg 2%. Alleen was die rente slechts voor een paar jaar….daarna ging die naar een procentje of 8. Dat kunnen die mensen niet betalen. Die mensen dachten dat ze na de eerste periode wel konden herfinancieren op basis van de gestegen waarde van hun huis. Helaas steeg die waarde niet, hij ging zelfs omlaag. Jammer…..nu leven die mensen in tentenkampen….echt onvoorstelbaar voor een land als de VS. Maar ja…met een man als Bush….

Hier zal dit niet gebeuren omdat de hypotheken een stuk conservatiever zijn. We hebben er wel last van omdat Canada economisch gezien sterk afhankelijk is van de VS.

De autoindustrie is ook de sigaar. Mede door de benzineprijzen willen consumenten geen giga 5.7 liter V8 pickups meer kopen. Laat er nou net een GM fabriek in Oshawa (vlak naast Toronto) staan die dit soort monsters maakt. Die gaat dus dicht. Hele slechte zaak voor de economie in Ontario. En voor mensen die een huis in Oshawa willen kopen zeggen we dat ze even moeten wachten tot na de sluiting van de fabriek.

Lichtpuntje…de huizenprijzen in Toronto blijven stijgen. Dat is een goed teken. Het blijft dus een geode investering voor mensen. Daarnaast zijn de cijfers niet eens zo slecht. Ze worden alleen vergeleken met 2007…wat een record jaar was. Is natuurlijk niet helemaal eerlijk…maar wel leuk voor een klaagverhaal in de krant. In vergelijking met 2006 valt het allemaal erg mee.

Anyway…de boodschap die Tom ons meegaf naar aanleiding van deze marktsituatie is dat we nog meer moeten leren en trainen om vooraan te blijven staan.

Dat lijkt me een goed plan!

28.7.08

I'm an old man

Ik ben 32.
Sinds ik in Canada ben voel ik me bijna permanent 20.
Daar tegenover staat de (nu)realiteit dat ik me de laatste jaren in NL als iemand van 50 gedroeg (no offence).
Het is natuurlijk geweldig dat dit nu anders is. Dat ik veel meer energie heb, uitgaander ben en uitdagingen aan wil gaan. Ik doe dingen die ik eigenlijk had moeten doen toen ik 20 was.

Er zit een maar in dit verhaal....en die komt nu.

Ik heb er een redelijk drukke week op zitten. Daarnaast ben ik donderdagavond, vrijdagavond en zaterdagavond uit geweest. Donderdag geen alcohol natuurlijk...zo verstandig ben ik dan ook wel weer...

Vrijdagavond om een uur of half drie naar bed. Zaterdagochtend moest ik om 9:30 werken. Het gevolg was dat mijn lichaam niet zo blij met me was in de ochtend. Maar ja..."niet zeuren" zeg ik dan tegen mn lichaam, "zo erg is het allemaal niet". In de middag was ik dusdanig moe dat ik een klein (half uur) tukkie heb gedaan. Dit is zeer opmerkelijk voor mij...doe ik nooit...vind ik namelijk een verspilling van tijd.

In de avond uit....3 uur in mn nest....en zondagochtend om 10:20 stond ik op de squash baan. De eerste tien minuten sputterde mijn lichaam aan alle kanten tegen. NEE NEE NEE! Dat doen we niet!
Maar ja....wat moet je.....je kan moeilijk na 10 minuten opgeven omdat je moe bent. Dus maar gewoon doorgegaan. Partij natuurlijk verloren...maar dat geeft niet.

Bij thuiskomst had ik enorme zin om even te gaan zwemmen...het is tenslotte warm hier. Dus...een kleine workout in het zwembad.
Toen ik vervolgens 's middags aan het studeren was viel ik pardoes in slaap. Heb ik gewoon weer een tukkie gedaan! Twee dagen achter elkaar, het moet niet gekker worden!!

De conclusie is......ik mag me dan 20 voelen....mn lichaam heeft me dit weekend duidelijk laten blijken dat hij/zij/het inmiddels 32 jaar oud is en geen zin heeft in dit soort weekenden. Ik wil best compromissen sluiten....zoals dat ik bereid ben om vanavond vroeg naar bed te gaan. Maar daar houdt het dan wel mee op.

Sorry oud lichaam.....ik ga nog even 20 zijn.

24.7.08

Trix

Heb er een aantal drukke dagen op zitten.
Dinsdag heb ik van 8:00 tot 21:30 gewerkt. Studeren, home inspection, showings en een consultation. De inspectie van een huis duurde erg lang...normaal gesproken 2 uur....nu 4 uur! Erg saai...de man was zo traag. Gelukkig hoef ik deze voor de training niet meer te doen, ik heb er 6 gedaan. De showings was wel leuk....Sally en ik zijn met een koppel kopers op pad gegaan en hebben een aantal huizen bekeken. Was interessant om dit met Sally te doen aangezien ze heel veel ervaring heeft. Ook dit is weer onderdeel van de training.
De consultation is een gesprek tussen een makelaar en kopers om uit te vinden wat ze precies willen en wat ze kunnen betalen. Duurt meestal anderhalf uur. Was een lange dag. Om 22:00 was ik thuis en had geen idee wat ik ging eten....ik had niks in huis. Ben toen maar de buurt ingelopen om een hamburger te gaan eten. Geen goede keus natuurlijk....ik had de volgende dag totaal geen energie. Weer een leermoment...ik moet echt mijn eten aan het nieuwe variabele patroon zien aan te passen.
Gelukkig ging een workshop op woensdagavond niet door. Daardoor was ik om 18:00 thuis ipv 22:00...kon ik even normaal eten.

Ik heb vandaag een showing gedaan voor een klant van een collega. Hij had geen tijd dus vroeg hij of ik het wilde doen. Wilde ik natuurlijk wel. Het geeft je de kans om wat te leren, bovendien is het een teken dat die collega vertrouwen in mij heeft.
Het grappige was dat deze klant haar moeder had meegenomen. Toen ze aan kwam rijden in haar Jaguar zag ik op het nummerbord al "Trix" staan. Toen ik haar vervolgens Engels hoorde praten leek ik toch echt een NL accent te horen. Dus...maar even vragen "where are you from?". "I'm from the Netherlands". Ja hoor...ze kwam uit Brabant en was net terug van drie weekjes NL....onder meer naar Arnhem geweest....mijn geboorte stad. Woont al ruim 40 jaar in Canada. Tja...de wereld kan klein zijn.

Vanavond gaan we met een groep klanten eten in een restaurant op Queen Street East. Het is een paar weken jazz festival in Toronto.....en dat is op Queen Street. Dus eerst eten....daarna live jazz bekijken. Wel een leuk idee. Ik heb vriend Mark uitgenodigd....aangezien hij inmiddels tot mijn potentiele klanten behoort.

Morgen nog een paar showings doen voor mijn collega en dan weekend. Moet natuurlijk nog het een en ander studeren. Volgende week wil ik daar mee klaar zijn.

Qua weer hebben we wat regen achter de rug. Ze zeggen dat we waarschijnlijk het regen record in de maanden juni/juli gaan breken. Ach....ik vind het wel meevallen. :)

21.7.08

Vlees en drank

Was een leuk weekend, vooral de zaterdag.
Ben naar vriend Chris (uit UK) gegaan in Kitchener....stadje op anderhalf uur van Toronto. Het was ons eens eerder opgevallen dat ze in een lokaal poolcentrum in het weekend toernooien organiseren.
Dus....dit weekend afgesproken om overdag aan dat toernooi mee te doen en 's avonds naar een feest in de stad te gaan "Ribsfest".
Toernooi was leuk....niet heel erg druk maar wel leuke mensen. Vooral oude mannen....die erg goed konden poolen. Leuk poolcentrum ook....blues muziek...goede tafels...zelfs snooker tafels die je hier weinig ziet.
De opzet van het toernooi was double knock out. Je mag 1 keer verliezen, je gaat dan naar de verliezerskant van het schema.....als je dan alles aan die kant wint dan kom je uit tegen de persoon die de winnaarskant van het schema gewonnen heeft. Dat is de finale.....waarin de persoon van de verliezerskant in de finale 2 keer moet winnen in tegenstelling tot de andere persoon...die hoeft maar 1 keer te winnen om de finale te pakken.
Ik begon best aardig...was wat gespannen....maar won toch de eerste 2 ronden. Vervolgens moest ik tegen iemand die ik al had zien spelen en erg goed vond. Ik speelde mn slechtste partij en verloor 3-0 (alle partijen waren best of 5). Na die partij zei Chris tegen me:"zelfs ik had deze van je kunnen winnen". Gggggrrrrrr!
Ik ging daarmee naar de verliezerskant van het schema.
Aangezien ik daar alles won mocht ik de finale gaan spelen tegen.......jawel...dezelfde meneer waar ik eerder van verloor.
Voordat we begonnen zei Chris:"hey mate.....rum and coke?" Die sloeg ik niet af.....en dat hielp. Ik werd erg ontspannen...."whatever!"
Dat was nodig ook...want ik moest 2 keer van die vent winnen. Mission impossible...althans zo leek het voordat het rum and coke tijdperk was aangebroken.
Om een al lang verhaal iets korter te maken.....ik speelde stukken beter en stuurde de beste man met twee keer 3-0 naar huis. Jippie...toernooitje gewonnen. 65 Dollar rijker...dat betaalde mooi voor de benzine naar Kitchener :)

Daarna naar ribfest. Was in een park, met aan de ene kant tentjes waar je bbq ribs en kip kon kopen en aan de andere kant tentjes van lokale bierbrouwerijen. Was erg gezellig....er was ook nog een live blues band.
Veel bier hebben we niet gedronken....ik drink uberhaupt geen bier....maar we hadden van te voren 4 halve liter flesjes cola gemixt met rum en whiskey. Die hebben we lekker op zitten te drinken met zn 3en....en zijn we aan bier niet meer toegekomen.

Was leuk. De mensen daar zijn ook erg anders dan in Toronto. Net als in NL, verschil tussen grote en kleine stad. Ook minder mix van natinaliteiten dan hier. Het is leuk om die verschillen te zien.

Zondag weer terug naar huis, ik had een open huis in de planning staan helaas.
Dat viel enorm tegen....het ging erg hard regenen en dan kan je het qua opkomst wel vergeten. Ik was daar voor Jan.

Nu weer een nieuwe week....ben hard aan het studeren....wil er eens vanaf zijn. Uiterlijk nog twee weken en dan ben ik er klaar mee.

Weer blijft goed...tussen de 25 en 35 graden.

17.7.08

1 Jaar Canada

Het is zo ver....vandaag ben ik een jaar in Canada.
Best wel een mooi moment.....leuk om even een beetje terug te kijken.

Het vreemde is dat mijn vertrek uit NL als gisteren aanvoelt....maar dat mijn eerste weken bij achternicht Marlo in Aurora uit een ander leven lijken te komen. Vreemd om bij iemand anders in huis te zitten....volgens de regeltjes te moeten leven. Gelukkig had ik gelijk een activiteit voor mezelf met het studeren voor mijn makelaars licentie. Iedere dag naar de bieb met mijn laptop om op het internet te kunnen werken.

Dingen die toen belangrijk waren zie ik nu als kleine stappen. Het halen van mn rijbewijs, regelen van ziekenfonds, etc. Je stelt jezelf steeds weer andere doelen.

Binnen een maand had ik een huisje gevonden en kon ik de dingen op mn eigen manier gaan doen, dat was een heerlijk gevoel. Buurt verkennen, stad verkennen...mensen leren kennen. Voor dat laatste ben ik zo snel mogelijk lid geworden van een gym om te kunnen squashen en van een poolcentrum om daar ook in competitieverband te gaan spelen. Dat zijn twee gouden grepen geweest. Ik heb daar veel mensen ontmoet en dat is een ongoing process.

Door veel uitgaan en veel te verkennen ken ik de stad inmiddels redelijk. Daarnaast heb ik een auto en ben erg druk met het opbouwen van een carriere. Die carriere is het laatste steentje wat ik in orde moet krijgen om me echt tevreden te kunnen voelen. Ik heb best het een en ander gedaan, maar dit moet voor mn gevoel lukken voordat ik echt kan denken dat mijn komst naar Canada geslaagd is. Dat klinkt misschien wat vreemd, maar ik vind dit zo'n belangrijk onderdeel van de eerste fase. De rest is allemaal niet zo moeilijk....dit werk is het lastigste onderdeel tot nu toe en het zal me veel voldoening geven als dit op rolletjes gaat. Vervolgens kan ik me weer nieuwe doelen gaan stellen.

Ik ben ook kritisch naar mezelf toe. Qua sociale contacten kan het nog wel beter....moet ik meer moeite in stoppen dan dat ik nu doe. Ik kan altijd het excuus gebruiken van "ja...maar da's moeilijk in dit land, dus verwacht niet te veel"...maar ja...daar schiet je weinig mee op. Daar moet ik aan blijven werken aangezien dat 1 van de sleutels naar een lang en succesvol verblijf in Canada is.

Als ik terugkijk heb ik het zoeken naar werk ook niet helemaal goed en uber gemotiveerd aangepakt. Ik zit nu wel op mn plekje....maar ik had wel wat eerder een beetje inkomen kunnen genereren om het me nu makkelijker te maken. Is nu achteraf gelul....maar wel weer een leermoment.

Samenvattend ben ik behoorlijk tevreden. Er zijn veel ups en downs...het is soms een groot gevecht om uit kuilen te komen. Het belangrijkste is dat ik nog steeds volledig achter mijn keus sta om naar hier te verhuizen. Ik kan me niet voorstellen dat ik binnen korte tijd terugga naar NL....zelfs niet op lange termijn. Mijn gevoelens voor NL aan de ene kant, die niet erg positief zijn, en het gevoel van 'thuis in Toronto' zijn daar de onderbouwing voor.

Ik realiseer me dat ik nog veel te bereiken en ondernemen heb. Maar het mooie is dat ik het prettig vind om op die manier te leven en de uitdagingen op te zoeken. Dat is een duidelijke verandering tov hoe ik in NL leefde. Ik merk dat ik als persoon veranderd ben, ik ben een stuk positiever en verdraagzamer geworden. Dat komt door het land en de mensen hier. Ik ben met een open mind naar hier gekomen en sta erg open om me aan te passen en dingen in me op te nemen. Canadezen laten zich vooral graag positief uit over zaken. Het negatieve slaan ze over. Dat kan in sommige gevallen heel vervelend zijn....maar ik vind het een erg welkome verandering tov NL. Het heeft voor mij als persoon in ieder geval veel goeds gedaan....ik probeer volgens dezelfde regels te leven....met uitzondering van probleem situaties waarin 'de waarheid' nodig is. Dan ben ik erg bereid om de Nederlander uit te hangen. :)

Canada is een prachtig land vol met leuke mensen en uitdagingen. Voor wie dat niet gelooft...kom maar eens kijken.
Tot zover dit bericht van het toeristisch bureau in Canada.

Champ

Een kleine mijlpaal. Ik ben onlangs met mijn poolteam als eerste geeindigd in de competitie die we op dinsdag spelen. Ik heb daar nu een aandenken van (zie foto beneden) en dat doet me wel wat. Het gaat me niet zo zeer om die eerste plaats of dat ik een paar ballen kan potten. Ik had in NL al een kleine verzameling van dit soort dingen, maar nu heb ik er één in Canada en da's heel wat anders.

Het betekent dat ik hetzelfde kunstje heb kunnen vertonen in mn nieuwe land. Hiervoor heb ik de mensen moeten leren kennen, onderdeel van een team moeten worden en heb ik de kans gegrepen om met iets wat ik behoorlijk kan een nieuwe bron van sociale contacten aan te boren. Het is een feit dat mensen eerder initiatief naar je tonen als je een gemeenschappelijke hobby hebt, helemaal als je het een beetje kan.

15.7.08

Mijn 9 tot 5

Ik heb wat vragen gekregen over hoe mijn werkdag in elkaar zit. Dus...heel in het kort.....
Ik loop rond een uur of 8 's ochtends kantoor binnen. Ik check wat mail en ga dan in mijn auto scripts studeren. Na een paar uurtjes ga ik voor de verandering een audio training doen. Dit zijn trainingen van tussen de 15 minuten en een uur lang over verscheidene onderwerpen. Tijdens het luisteren maak je aantekeningen. Vervolgens lees je die een aantal keer door en doe je een mini examen. Hier moet ik er in totaal 26 van doen. De scripts zijn er 24.

Andere dingen die op verschillende dagen voorbijkomen zijn vergaderingen, voorbreidingen voor open huizen, klanten meenemen op bezichtigingen, zelf huizen bekijken die te koop staan, meegaan met inspecties van huizen...etc.
Meestal ben ik rond een uur of 6 klaar....soms moet ik ook iets in de avond doen....zoals een workshop en dan ben ik om 22:00 klaar.
Open huizen zijn meestal in het weekend....het is maar 2 uurtjes werk per dag maar je hele dag is wel naar de knoppen (2-4)

Wie interesse heeft om mijn kop op de team website te zien: www.torontorealestate.ca

14.7.08

Klaslokaal op wielen

Ik ben nu een week bezig met een nieuwe aanpak voor het leren van mn scripts. Ik doe ze hardop en dan herhalen totdat ik er bij neerval :)
Dat gaat behoorlijk goed, ik kan ze beter onthouden en ik ga er sneller doorheen.
Nadeel is wel dat ik dit niet in kantoor kan doen gezien de geluiden die ik produceer. Dus ga ik in mijn auto zitten. Is wellicht wat vreemd....maar dat zal mijn een worst zijn...als ik maar resultaat boek.
Ik merk wel dat ik ze snel weer vergeet dus ga ik er een gewoonte van maken om ze dagelijks door te lezen.

Intussen krijg ik steeds meer werk naar me toe geschoven. Vanochtend weer een inspectie gedaan en vanavond moet ik een appartement aan een potentiele koper laten zien. Dit is allemaal nog onder het motto van training en levert me geen inkomsten op. Maar het vergroot wel mijn kennis en brengt me steeds dichter bij het doel....het einde van de training en het gaan werken met klanten.

Verder gaat het wel ok....afgelopen zaterdag voor het eerst in lange tijd weer eens uit geweest met Mark. Was erg gezellig....ik merkte dat ik het gemist heb.
Squash gaat op rolletjes...pool is helaas even voorbij vanwege de zomer stop. We gaan wel een golf toernooi doen met de mensen van het poolcentrum. Heb ik nog nooit gedaan dus wat wordt lachen.....ik heb al verhalen gehoord van vorige keren waar een aantal mensen stom dronken over de golfbaan aan het zwalken waren. Klinkt goed voor een beginneling als ik.
Zwemmen kan ook even niet. Iemand heeft laatst een glas wijn meegenomen naar het zwembad en dit laten vallen. Vervolgens zonder iets te zeggen weggegaan....en natuurlijk is er iemand in gaan staan. Nou moeten ze het bad leeg laten lopen...schoonmaken. Heel fijn :) Ach ja...er zijn ergere dingen in de wereld zullen we maar zeggen....het is alleen niet goed voor mijn figuur :)

Het weer blijft lekker met dagelijks 25-30 graden....hhhmmmm...ik heb al lange tijd geen jas meer aangehad.

9.7.08

Foto's

Zo...ik zit weer redelijk in het ritme. Het werk (leren) gaat behoorlijk goed. Ik heb een nieuwe planning gemaakt en die kan ik tot nu toe goed volgen. Ik leer met de dag meer en dat is echt heel erg prettig. Makkelijk is het niet...maar ja...dat hoort er bij. De weekenden en avonden zijn ook niet heilig meer aangezien er vaak op die tijden open huizen en bezichtigingen gepland staan. Kan natuurlijk niet anders omdat klanten op andere tijden meestal aan het werk zijn.

Ik moet zeggen dat ik er vrij trots op ben dat mijn foto op de site van onze makelaardij staat....is toch best mooi zo in Canada. :)

Het weer is behoorlijk extreem. We hebben al weer dagen 30+ graden met zo nu en dan een onweersbui. Ik klaag niet. Alleen wel jammer dat toen mn moeder hier was het nogal eens regende. Ik heb nooit zo veel regen gezien hier....tja...zal de NL invloed wel zijn. :)

Deze keer vooral foto's. Een samenvatting van wat activiteiten die ik samen met mn moeder heb gedaan.


De glazen vloer in de CN Tower

Toronto Island:

Toronto Island vanuit de CN Tower






De stad vanuit de CN Tower:

Financieel Centrum


Oost


West


Noord


Toronto City Airport (lokale vluchten)

Het casino in Amerika waar ik mijn seminar had:




In de stad:

Even flipperen in de stad


Drankje drinken op een dakterras

In Georgian Bay:


2.7.08

Terug naar het ritme

En toen was moeders weer weg.
Da's wel even een raar gevoel. Zo snel raak je gewend aan het feit dat zo'n belangrijk iemand bij je in de buurt is. Dat is denk ik het moeilijkste aan deze verhuizing. Aan alle uitdagingen en situaties kun je wat doen....maar aan deze niet. Dit zal altijd zo blijven. Na korte tijd wen ik wel weer aan het alleen zijn...dat is een ding wat zeker is. Het is een herinnering dat sommige mensen niet in te ruilen zijn en je ze altijd op een bepaalde manier zult missen.

Dus....weer terug in het bekende ritme. Moet echt meer gaan focussen op mn werk. Ben nog steeds met die scripts bezig. Bezoek van mn moeder was wat dat betreft een lastig moment....ben er weer een beetje uit. Moet nu weer inkomen...en er op en er over.

Vandaag een cursus gehad voor mn werk. Ging over het computersysteem wat alle makelaars in Toronto gebruiken. Was best interessant...en makkelijk. Hiermee heb ik een aantal credits gekregen die meetellen voor de verlenging van mijn licentie. Na 2 jaar moet je via cursussen voldoende credits gehaald hebben om makelaar te mogen blijven. Zo word je gedwongen om je te blijven ontwikkelen.

Vanavond weer eens squashen. Zit in een te zware poule...ga dik verliezen. Nou ja...maar het beste van proberen te maken...wie weet leer ik nog wat.