En toen was er de belastingdienst. Ik moest nog aangifte doen over 2007. Dat had ik maanden geleden al gedaan via internet. Dat mocht dus niet. Het is natuurlijk ook logisch dat als je in het buitenland woont je alles op papier moet doen om het vervolgens de halve wereld over te sturen.
Dus...in oktober alsnog op papier en opgestuurd....niks meer van vernomen. Ik dacht...laat ik eens gaan bellen nu ik in NL ben.
"Tja meneer....het is wel goed ontvangen....en u heeft het ook goed ingevuld....maar ik heb echt geen idee waarom het niet in behandeling is genomen". Dus werd er een terugbel afspraak gemaakt.
Vaochtend belde er een enorme oude zuurpruim van de belastingdienst.
"Zo meneer (hij zei nog net geen 'meneertje'), u wilde weten waarom uw aangifte nog niet in behandeling is genomen?"
"Ja, dat klopt ja"
"Nou, dat komt omdat u eerst een verkeerde aangifte heeft gedaan via een modem"
"Ja ok...maar ik heb nu toch de goede gedaan?"
"Dat klopt maar die verkeerde kunnen we niet zomaar uit het systeem halen, dat duurt nog tot maart, zolang er nog een oude instaat kunnen we geen nieuwe in behandeling nemen"
"Dit meent u niet....kan hier niets aan gedaan worden"
"Nee meneer, zo is het nu eenmaal"
Ik was nogal uit het veld geslagen door deze zeer originele reden om mijn aangifte niet in behandeling te nemen.
Toen vroeg ik nog maar even of het niet handig zou zijn als het juist voor mensen in het buitenland mogelijk zou zijn om per computer aangifte te doen?!
Het antwoord:"Dat is niet de bedoeling nee"
Toen was ik wel klaar met die meneer. Het was vroeg in de ochtend dus ik was nog niet zo scherp, maar achteraf werd ik redelijk pissig. Wat een onzin! Zoiets doms heb ik nog nooit meegemaakt. Ik denk dat ze op de toetsenborden van de belastingdienst geen 'delete' knop hebben. Of misschien begrijpen ze het woord niet en zoeken ze nu nog steeds naar een 'verwijder' knop. Misschien moet ik ze een Nederlands toetsenbord kado doen.
De belastingdienst...makkelijker kunnen we het niet maken....
25.12.08
Merry Christmas
Ten eerste....merry christmas!!!!
Ik hoop dat iedereen leuke kerstdagen heeft...of het nou in Canada of in Nederland is.
Ik ben zelf in NL, heb kerstavond er op zitten....altijd weer gezellig met de familie. Vanavond fondue...de lekkerste maaltijd van het jaar noem ik het altijd. Voor oud en nieuw komen er al een aantal plannen vanuit Canada mijn richting op...dus da's een leuk vooruitzicht. Ik ben net voor de jaarwisseling weer thuis...zal wel een beetje een jetlag hebben.
Het is een vreemd gevoel om in NL te zijn, anders dan vorig jaar. Ik ben inmiddels anderhalf jaar in Canada en dat heeft er alles mee te maken.
Toen ik in Toronto met de bus naar het vliegveld ging kreeg ik de vreemde gedachte dat ik niet meer terug zou komen. Een vreemde paniek maakte zich meester van mij: "misschien kan ik maar beter niet naar NL gaan". Toen ik hier eenmaal aankwam realiseerde ik me dat ik hier niet voor het land ben. Dat doet me eigenlijk niet zo veel meer. Het is echt puur voor familie en vrienden. Niet dat ik het niet leuk vind om bekende plekken weer te zien....dat is en zal altijd leuk blijven. Het heeft alleen niet dat sterke gevoel meer. Alles wijst er op dat ik mijn nieuwe thuis ook echt als mijn thuis begin te zien.
Kerstavond was ook anders. Ik zie dit altijd als één van de hoogtepunten van het jaar, het enige familiefeestje wat we hebben. Voor het eerst van mn leven vond ik het minder leuk. Ik begrijp niet precies waarom, maar het heeft wellicht te maken met het feit dat ik veranderd ben door het leven in Canada. Ben misschien gewend aan wat andere en verschillende mate van emotie. Ik weet nog niet precies hoe het komt. Daar moet ik nog verder over nadenken.
Aangezien ik een redelijke tijd in Canada woon en ik nu goed kan vergelijken vind ik ons Nederlanders een volk vol éénlingen. Toen ik hier door de stad liep viel me dat zo enorm op. Iedereen is met zn eigen dingetjes bezig, kijkt niet naar een ander om....er is minder hartelijkheid en warmte. Doodgewone beleefdheidsvormen zijn ook vaak ver te zoeken. Dat laatste is een behoorlijke bron van ergernis voor me. Ik merk dat ik als een zombie over straat loop, probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken van wat er om me heen gebeurt omdat ik me anders dood irriteer. Het resultaat daarvan is dat ik er dan bijloop als die éénling die ik net beschrijf. Tja...lastige materie.
Autorijden is ook erg anders. Het lijkt wel alsof de snelweg een onzichtbaar gas uitblaast waardoor iedereen zich als een debiel gaat gedragen. Agressie all around. Gelukkig heb ik die vinger om als schild te gebruiken. In één dag rijden 3 keer mn vinger moeten gebruiken...gebeurd me in Toronto nooit.
Ik weet minimaal één reden te verzinnen waarom dit zo is. De verkeersregels. Regels...regels...regels. Je mag niet bellen in de auto (ben ik het mee eens), niet rechts inhalen, je moet je als een militair houden aan de regel "zo veel mogelijk rechts rijden" anders zie je flitslichten of knipperlichten of in het ergste geval een boete, bij wegwerkzaamheden moet je langzaam rijden....ook om 3 uur 's nachts als er geen werkers zijn....die werkzaamheden zijn er veel. Eén ritje op de A12....120...70...90...100...90...120...70...90....het is onvoorstelbaar (in Canada mag je als er geen werkers zijn gewoon doorrijden). En dan hebben we nog de vele trajectcontroles en flits/spaarpalen van de politie om de schatkist mee te vullen. Nogal logisch dat je gefrustreed bent. De overheid denkt dat je alles kunt oplossen met regels....het lijkt wel een dwangbuis.
Anyhow....de 30e ga ik weer terug. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad met vrienden en familie. Daar gaat het allemaal om. Al deze veranderingen zijn nog steeds een enorme ontdekkingsreis voor me, maar de connectie met deze mensen is een constante en blijvende factor.
Happy New Year!!
Ik hoop dat iedereen leuke kerstdagen heeft...of het nou in Canada of in Nederland is.
Ik ben zelf in NL, heb kerstavond er op zitten....altijd weer gezellig met de familie. Vanavond fondue...de lekkerste maaltijd van het jaar noem ik het altijd. Voor oud en nieuw komen er al een aantal plannen vanuit Canada mijn richting op...dus da's een leuk vooruitzicht. Ik ben net voor de jaarwisseling weer thuis...zal wel een beetje een jetlag hebben.
Het is een vreemd gevoel om in NL te zijn, anders dan vorig jaar. Ik ben inmiddels anderhalf jaar in Canada en dat heeft er alles mee te maken.
Toen ik in Toronto met de bus naar het vliegveld ging kreeg ik de vreemde gedachte dat ik niet meer terug zou komen. Een vreemde paniek maakte zich meester van mij: "misschien kan ik maar beter niet naar NL gaan". Toen ik hier eenmaal aankwam realiseerde ik me dat ik hier niet voor het land ben. Dat doet me eigenlijk niet zo veel meer. Het is echt puur voor familie en vrienden. Niet dat ik het niet leuk vind om bekende plekken weer te zien....dat is en zal altijd leuk blijven. Het heeft alleen niet dat sterke gevoel meer. Alles wijst er op dat ik mijn nieuwe thuis ook echt als mijn thuis begin te zien.
Kerstavond was ook anders. Ik zie dit altijd als één van de hoogtepunten van het jaar, het enige familiefeestje wat we hebben. Voor het eerst van mn leven vond ik het minder leuk. Ik begrijp niet precies waarom, maar het heeft wellicht te maken met het feit dat ik veranderd ben door het leven in Canada. Ben misschien gewend aan wat andere en verschillende mate van emotie. Ik weet nog niet precies hoe het komt. Daar moet ik nog verder over nadenken.
Aangezien ik een redelijke tijd in Canada woon en ik nu goed kan vergelijken vind ik ons Nederlanders een volk vol éénlingen. Toen ik hier door de stad liep viel me dat zo enorm op. Iedereen is met zn eigen dingetjes bezig, kijkt niet naar een ander om....er is minder hartelijkheid en warmte. Doodgewone beleefdheidsvormen zijn ook vaak ver te zoeken. Dat laatste is een behoorlijke bron van ergernis voor me. Ik merk dat ik als een zombie over straat loop, probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken van wat er om me heen gebeurt omdat ik me anders dood irriteer. Het resultaat daarvan is dat ik er dan bijloop als die éénling die ik net beschrijf. Tja...lastige materie.
Autorijden is ook erg anders. Het lijkt wel alsof de snelweg een onzichtbaar gas uitblaast waardoor iedereen zich als een debiel gaat gedragen. Agressie all around. Gelukkig heb ik die vinger om als schild te gebruiken. In één dag rijden 3 keer mn vinger moeten gebruiken...gebeurd me in Toronto nooit.
Ik weet minimaal één reden te verzinnen waarom dit zo is. De verkeersregels. Regels...regels...regels. Je mag niet bellen in de auto (ben ik het mee eens), niet rechts inhalen, je moet je als een militair houden aan de regel "zo veel mogelijk rechts rijden" anders zie je flitslichten of knipperlichten of in het ergste geval een boete, bij wegwerkzaamheden moet je langzaam rijden....ook om 3 uur 's nachts als er geen werkers zijn....die werkzaamheden zijn er veel. Eén ritje op de A12....120...70...90...100...90...120...70...90....het is onvoorstelbaar (in Canada mag je als er geen werkers zijn gewoon doorrijden). En dan hebben we nog de vele trajectcontroles en flits/spaarpalen van de politie om de schatkist mee te vullen. Nogal logisch dat je gefrustreed bent. De overheid denkt dat je alles kunt oplossen met regels....het lijkt wel een dwangbuis.
Anyhow....de 30e ga ik weer terug. Ik heb echt een hele leuke tijd gehad met vrienden en familie. Daar gaat het allemaal om. Al deze veranderingen zijn nog steeds een enorme ontdekkingsreis voor me, maar de connectie met deze mensen is een constante en blijvende factor.
Happy New Year!!
5.12.08
Deal 3 en Video Blog 11...over nieuws in de ochtend en andere dingen....en dit is een veel te lange titel....
Weer een deal....deze was weer anders dan de vorige 2.
Dit was de deal die vorige week niet doorging. Weekje wachten en de verkopers vonden ons laatste bod toch wel aardig. Dat is het leuke van deze markt. Voor de koper is het prachtig....veel aanbod....weinig vraag. Volgens mijn economie leraar op de middelbare school zorgt dat voor lage prijzen. Maw, de kopers hebben het nu voor het zeggen. De andere kant van het verhaal is dat kopers hierdoor hebberig worden...."ik heb de power...dus ik kan alles krijgen....MEER MEER!!" Tja...da's lastig soms.
Het houdt tenslotte ergens op.
Voor de details....en waarom het vaak frustrerend wakker worden is in Canada....zie video blog 11.
Dit was de deal die vorige week niet doorging. Weekje wachten en de verkopers vonden ons laatste bod toch wel aardig. Dat is het leuke van deze markt. Voor de koper is het prachtig....veel aanbod....weinig vraag. Volgens mijn economie leraar op de middelbare school zorgt dat voor lage prijzen. Maw, de kopers hebben het nu voor het zeggen. De andere kant van het verhaal is dat kopers hierdoor hebberig worden...."ik heb de power...dus ik kan alles krijgen....MEER MEER!!" Tja...da's lastig soms.
Het houdt tenslotte ergens op.
Voor de details....en waarom het vaak frustrerend wakker worden is in Canada....zie video blog 11.
2.12.08
Drukjes
Het is maandagavond....21:45 en ben net thuis. Hele drukke dag. Heb vandaag voor het eerst eens mensen gebeld in de middag. Ik wacht eigenlijk altijd tot de avond omdat mensen toch niet thuis zijn. Nou...dat heb ik geweten. Ik heb zo veel mensen aan de lijn gehad dat ik nauwelijks nog tijd had om mensen 's avonds te bellen. Dat ging lekker en heeft me wat positieve energie gegeven.
Die energie heb ik gestopt in het bellen van mn vrienden op mn weg naar huis. Ik was de laatste tijd wat ontevreden met de hoeveelheid tijd die ik met vrienden kon doorbrengen. Vandaag realiseerde ik me dat dit niet gaat veranderen als ik er zelf geen energie insteek. Dus....de aankomende weken voor mn reisje naar NL begint echt vol te zitten. Ik wil zo veel mogelijk werk doen voordat ik weg ga....en nu ga ik ook op verscheidene dagen nog snel even wat doen met vrienden. Dus...leuk....en heel druk. Die tijd in NL zal ik lekker rustig aan doen.....alhoewel...dat zal ook wel niet lukken :)
Die energie heb ik gestopt in het bellen van mn vrienden op mn weg naar huis. Ik was de laatste tijd wat ontevreden met de hoeveelheid tijd die ik met vrienden kon doorbrengen. Vandaag realiseerde ik me dat dit niet gaat veranderen als ik er zelf geen energie insteek. Dus....de aankomende weken voor mn reisje naar NL begint echt vol te zitten. Ik wil zo veel mogelijk werk doen voordat ik weg ga....en nu ga ik ook op verscheidene dagen nog snel even wat doen met vrienden. Dus...leuk....en heel druk. Die tijd in NL zal ik lekker rustig aan doen.....alhoewel...dat zal ook wel niet lukken :)
27.11.08
No deal
Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Gisteren een bod gedaan op een huis, maar niet gelukt om het rond te krijgen. De verkopers wilden niet voldoende zakken met hun prijs om het betaalbaar te maken voor mn klant. Balen dus. Nu kijken of ze het langer op de markt houden. Als het niet verkocht wordt binnen een aantal weken dan doen we nog een poging.
Het heeft wel een impact, zo'n mislukte onderhandeling. Gisteravond van 6 tot half 10bezig geweest om het rond te krijgen. Als dat dan niet lukt dan is dat teleurstellend. Als het een andere markt zou zijn waar je aan de lopende band op huizen aan het bieden bent, dan is het niet zo erg. Nu is het wel een probleem. Maar ja zoals ze zeggen "you should never be attached to the outcome". Dat is alleen makkelijker gezegd dan gedaan, zeker in mijn situatie.
Mijn motivatie is nul vandaag. Ik moet vanavond ook nog een workshop doen met Tom. Dus sta ik voor een klasje van 15 mensen om over huizen dingen te praten. Heb ik nu echt geen zin in. Maar ja....het moet....kan me weer een paar nieuwe klanten opleveren.
Ik moet nog wennen aan het ritme in dit werk. Gisteren na de onderhandelingen even langs McD gereden....nou...daar was mijn lichaam niet blij mee. De dag er voor geen avondeten gehad. Sporten kom ik gewoon niet meer aan toe en die combinatie begin ik te merken. Daar moet ik echt iets aan doen aangezien het niet binnen mijn filosofie past die ik aangenomen heb toen ik in Canada ging wonen. Het is alleen allemaal zo moeilijk te combineren. Vanavond ben ik ook weer pas om 10 uur klaar. Ga ik van te voren met Tom eten in een kroeg. Tja....ik zal wel een salade doen of zo.
Die 70 uur in de week hakken er best in. Ik merk dat dit alleen te doen is als ik de discipline heb om op bepaalde tijden naar bed te gaan en voldoende goede dingen te eten.
De afgelopen week is het me niet gelukt om op tijd naar bed te gaan...dat begin ik nu te voelen. Ben kapot en heb geen motivatie. Dat is zeg maar de straf voor de mindere discipline. Simpele oplossing...de discipline moet weer omhoog.
Er is maar 1 persoon die dat kan doen.....dus...daar moet ik even aan werken.
Dit weekend moet ik zaterdag ook de hele dag werken, maar ik probeer zondag vrij te houden. Zou wel lekker zijn om een dagje voor mezelf te hebben. Misschien is dat wel wat ik nodig heb.
Gisteren een bod gedaan op een huis, maar niet gelukt om het rond te krijgen. De verkopers wilden niet voldoende zakken met hun prijs om het betaalbaar te maken voor mn klant. Balen dus. Nu kijken of ze het langer op de markt houden. Als het niet verkocht wordt binnen een aantal weken dan doen we nog een poging.
Het heeft wel een impact, zo'n mislukte onderhandeling. Gisteravond van 6 tot half 10bezig geweest om het rond te krijgen. Als dat dan niet lukt dan is dat teleurstellend. Als het een andere markt zou zijn waar je aan de lopende band op huizen aan het bieden bent, dan is het niet zo erg. Nu is het wel een probleem. Maar ja zoals ze zeggen "you should never be attached to the outcome". Dat is alleen makkelijker gezegd dan gedaan, zeker in mijn situatie.
Mijn motivatie is nul vandaag. Ik moet vanavond ook nog een workshop doen met Tom. Dus sta ik voor een klasje van 15 mensen om over huizen dingen te praten. Heb ik nu echt geen zin in. Maar ja....het moet....kan me weer een paar nieuwe klanten opleveren.
Ik moet nog wennen aan het ritme in dit werk. Gisteren na de onderhandelingen even langs McD gereden....nou...daar was mijn lichaam niet blij mee. De dag er voor geen avondeten gehad. Sporten kom ik gewoon niet meer aan toe en die combinatie begin ik te merken. Daar moet ik echt iets aan doen aangezien het niet binnen mijn filosofie past die ik aangenomen heb toen ik in Canada ging wonen. Het is alleen allemaal zo moeilijk te combineren. Vanavond ben ik ook weer pas om 10 uur klaar. Ga ik van te voren met Tom eten in een kroeg. Tja....ik zal wel een salade doen of zo.
Die 70 uur in de week hakken er best in. Ik merk dat dit alleen te doen is als ik de discipline heb om op bepaalde tijden naar bed te gaan en voldoende goede dingen te eten.
De afgelopen week is het me niet gelukt om op tijd naar bed te gaan...dat begin ik nu te voelen. Ben kapot en heb geen motivatie. Dat is zeg maar de straf voor de mindere discipline. Simpele oplossing...de discipline moet weer omhoog.
Er is maar 1 persoon die dat kan doen.....dus...daar moet ik even aan werken.
Dit weekend moet ik zaterdag ook de hele dag werken, maar ik probeer zondag vrij te houden. Zou wel lekker zijn om een dagje voor mezelf te hebben. Misschien is dat wel wat ik nodig heb.
24.11.08
Verkopen verkopen!!
Het is best een goede week geweest, erg druk.
Ik had het laatst met één van de support mensen in het team over dat ik het moeilijk vind om mensen in kantoor te krijgen voor een eerste gesprek. Hij heeft me wat tips gegeven die erg bruikbaar waren. Vervolgens heb ik deze tips direct gebruikt om 3 afspraken te maken. Dat was wel cool. De eerste was gisteren, die kwam niet opdagen. Vond ik niet zo erg aangezien ik al een voorgevoel had. De tweede was vandaag en daar had ik een goed gevoel bij. Deze mensen hadden mij van te voren informatie toegstuurd over hun financiele en persoonlijke situatie. Hier vragen we altijd om zodat je tijdens het gesprek deze gegevens kunt gebruiken om de mensen goed te helpen. Het viel me op dat er in hun financien wat uitdagingen zaten, dus heb ik één van onze contacten bij de bank uitgenodigd om bij het gesprek te zijn.
Dat ging goed, zij deed het eerste deel van het gesprek en daarna nam ik het over. Tegen de tijd dat ze naar buiten liepen had ik het idee dat ze zich erg comfortabel voelden om met mij te gaan werken. We zijn vervolgens direct naar een huis gaan kijken wat ze interessant vonden. Dat was een goede gelegenheid om te zien wat ze wel en niet leuk vinden. Na afloop gaven ze min of meer aan dat ze het zagen zitten om met mij te werken. Mooi...weer een klant er bij.
Donderdagavond was ik op huizenjacht met een klant. Ik had er een goed gevoel over. Dat bleek te kloppen, we kwamen een huisje tegen wat ze heel erg leuk vond. Cool. De volgende ochtend heb ik wat marktonderzoek gedaan om de marktwaarde te bepalen. Vervolgens de betreffende makelaar gebeld....da's altijd lachen. Ik stel dan een zooi vragen waar hij eigenlijk geen antwoord op moet geven.....alleen doen ze dat bijna altijd wel. Aan het einde van het gesprek wist ik precies hoe lang de verkoper nodig had om te verhuizen (kon binnen 2 weken = de verkoper wil er extreem graag van af), wist ik dat de verkoper al een andere woning gekocht had (verkopen verkopen!!) en bovendien gaf de makelaar me een richtbedrag wat wel zou kunnen werken. Dat bedrag lag ver onder de vraagprijs. Tja...."bedankt en je hoort nog van me". Haha...ik moest wel lachen. Mijn klant was erg blij met dit nieuws, maar wilde er toch het weekend over nadenken. Ik denk dat ze wat zenuwachtig is, ik hoop dat ze deze kans pakt.
Vrijdagavond heb ik een koppel ontmoet die vrienden zijn van de dame hierboven. Zij heeft me aanbevolen bij hun. Dus.....effe koffie drinken bij de Starbucks....aangegeven hoe ik werk, hoe het hele koopproces werkt....en toen ik naar buiten liep was ik vrijwel zeker dat ze met mij gaan werken. Morgen hoor ik daar meer over, waarschijnlijk weer een klant er bij.
Het was dus een goede week....wel weer een uurtje of 70...maar dat geeft niet als er resultaat is.
Morgen heb ik hopelijk mijn derde afspraak. Ik heb er een klein beetje twijfels bij, maar als het me lukt om hem in kantoor te krijgen dan denk ik dat hij ook snel iets zal kopen....mits ik het goede kan vinden....maar daar twijfel ik niet aan.
Dusssssssssssssss...dat is werk. Dat heeft op het moment een behoorlijke greep op mn leven. Ik besteed zoveel uur daar dat het bijna mn tweede woning is. Soms is dat wel vervelend omdat er weinig tijd is voor andere dingen. Maar ja....het is niet anders...het hoort bij t opbouwen. Sociale contacten onderhouden is daardoor wat lastig. Dat vind ik vervelend...dus neem maar even initiatief. Heb net mn vriendenclubje uitgenodigd om vrijdagavond in een pub wat te gaan eten en drinken. Mooi moment om 2008 vaarwel te zeggen....aangezien ik dit jaar niet meer zo lang in Canada ben. Mijn tripje naar NL komt snel dichterbij. Kijk ik wel naar uit. Ik zie me dagelijks in mn gedachte door de straten van Arnhem lopen. Is denk ik een goede indicatie dat ik er zin in heb.
Het weer is geweldig. Laatst hadden we -10 's nachts. Het is nu een graadje of twee onder nul...er ligt nog sneeuw en het is kraakhelder. Dit is de eerste keer dat ik in Canada auto rij in de winter. Dat zal wel lastig zijn als het echt gaat sneeuwen. Ik heb nog geen winterbanden en de financien zeggen daar ook nee tegen. Dus ik hoop dat de sneeuw nog even weg blijft. Heb gisteren rubber matten gekocht voor in de auto. In dit land kan je in de winter niet je gewone matten in de auto laten liggen. Je stapt steeds met schoenen waar sneeuw en pekel onder zit in je auto. Dat vinden gewone matten niet leuk. 30 Dollar....tjing tjing....en dat waren de goedkoopste. Maar ja...business expense.
Anyhow...ik hoop dat mn week nog beter zal zijn dan de afgelopen. Dat zou betekenen dat ik er een deal bij heb. Fingers crossed! :)
Ik had het laatst met één van de support mensen in het team over dat ik het moeilijk vind om mensen in kantoor te krijgen voor een eerste gesprek. Hij heeft me wat tips gegeven die erg bruikbaar waren. Vervolgens heb ik deze tips direct gebruikt om 3 afspraken te maken. Dat was wel cool. De eerste was gisteren, die kwam niet opdagen. Vond ik niet zo erg aangezien ik al een voorgevoel had. De tweede was vandaag en daar had ik een goed gevoel bij. Deze mensen hadden mij van te voren informatie toegstuurd over hun financiele en persoonlijke situatie. Hier vragen we altijd om zodat je tijdens het gesprek deze gegevens kunt gebruiken om de mensen goed te helpen. Het viel me op dat er in hun financien wat uitdagingen zaten, dus heb ik één van onze contacten bij de bank uitgenodigd om bij het gesprek te zijn.
Dat ging goed, zij deed het eerste deel van het gesprek en daarna nam ik het over. Tegen de tijd dat ze naar buiten liepen had ik het idee dat ze zich erg comfortabel voelden om met mij te gaan werken. We zijn vervolgens direct naar een huis gaan kijken wat ze interessant vonden. Dat was een goede gelegenheid om te zien wat ze wel en niet leuk vinden. Na afloop gaven ze min of meer aan dat ze het zagen zitten om met mij te werken. Mooi...weer een klant er bij.
Donderdagavond was ik op huizenjacht met een klant. Ik had er een goed gevoel over. Dat bleek te kloppen, we kwamen een huisje tegen wat ze heel erg leuk vond. Cool. De volgende ochtend heb ik wat marktonderzoek gedaan om de marktwaarde te bepalen. Vervolgens de betreffende makelaar gebeld....da's altijd lachen. Ik stel dan een zooi vragen waar hij eigenlijk geen antwoord op moet geven.....alleen doen ze dat bijna altijd wel. Aan het einde van het gesprek wist ik precies hoe lang de verkoper nodig had om te verhuizen (kon binnen 2 weken = de verkoper wil er extreem graag van af), wist ik dat de verkoper al een andere woning gekocht had (verkopen verkopen!!) en bovendien gaf de makelaar me een richtbedrag wat wel zou kunnen werken. Dat bedrag lag ver onder de vraagprijs. Tja...."bedankt en je hoort nog van me". Haha...ik moest wel lachen. Mijn klant was erg blij met dit nieuws, maar wilde er toch het weekend over nadenken. Ik denk dat ze wat zenuwachtig is, ik hoop dat ze deze kans pakt.
Vrijdagavond heb ik een koppel ontmoet die vrienden zijn van de dame hierboven. Zij heeft me aanbevolen bij hun. Dus.....effe koffie drinken bij de Starbucks....aangegeven hoe ik werk, hoe het hele koopproces werkt....en toen ik naar buiten liep was ik vrijwel zeker dat ze met mij gaan werken. Morgen hoor ik daar meer over, waarschijnlijk weer een klant er bij.
Het was dus een goede week....wel weer een uurtje of 70...maar dat geeft niet als er resultaat is.
Morgen heb ik hopelijk mijn derde afspraak. Ik heb er een klein beetje twijfels bij, maar als het me lukt om hem in kantoor te krijgen dan denk ik dat hij ook snel iets zal kopen....mits ik het goede kan vinden....maar daar twijfel ik niet aan.
Dusssssssssssssss...dat is werk. Dat heeft op het moment een behoorlijke greep op mn leven. Ik besteed zoveel uur daar dat het bijna mn tweede woning is. Soms is dat wel vervelend omdat er weinig tijd is voor andere dingen. Maar ja....het is niet anders...het hoort bij t opbouwen. Sociale contacten onderhouden is daardoor wat lastig. Dat vind ik vervelend...dus neem maar even initiatief. Heb net mn vriendenclubje uitgenodigd om vrijdagavond in een pub wat te gaan eten en drinken. Mooi moment om 2008 vaarwel te zeggen....aangezien ik dit jaar niet meer zo lang in Canada ben. Mijn tripje naar NL komt snel dichterbij. Kijk ik wel naar uit. Ik zie me dagelijks in mn gedachte door de straten van Arnhem lopen. Is denk ik een goede indicatie dat ik er zin in heb.
Het weer is geweldig. Laatst hadden we -10 's nachts. Het is nu een graadje of twee onder nul...er ligt nog sneeuw en het is kraakhelder. Dit is de eerste keer dat ik in Canada auto rij in de winter. Dat zal wel lastig zijn als het echt gaat sneeuwen. Ik heb nog geen winterbanden en de financien zeggen daar ook nee tegen. Dus ik hoop dat de sneeuw nog even weg blijft. Heb gisteren rubber matten gekocht voor in de auto. In dit land kan je in de winter niet je gewone matten in de auto laten liggen. Je stapt steeds met schoenen waar sneeuw en pekel onder zit in je auto. Dat vinden gewone matten niet leuk. 30 Dollar....tjing tjing....en dat waren de goedkoopste. Maar ja...business expense.
Anyhow...ik hoop dat mn week nog beter zal zijn dan de afgelopen. Dat zou betekenen dat ik er een deal bij heb. Fingers crossed! :)
20.11.08
Goed en slecht nieuws
Dinsdag mocht ik weer terug naar de kliniek om mn hechtingen er uit te laten halen en de uitslag te horen. Die hechtingen waren er zo uit, dat was geen probleem.
Toen de uitslag...die was goed en slecht.
Om met het goede te beginnen.....Er zijn drie fases op weg naar kanker...1 is de minst erge en 3 de slechtste. Als je in 3 zit dan ben je ongeveer een jaar af van het moment dat de moedervlek daadwerkelijk kanker is. Alle 3 de moedervlekken waren fase 2. Moeilijk te zeggen hoe lang dat nog geduurt zou hebben...maar de dermatoloog had het over een jaartje of 10. In het ziekenhuis hebbben ze vastgesteld dat deze cellen helemaal weg zijn....ze heeft dus met andere woorden goed gesneden.
Dat was het goede. Het slechte nieuws is dat ik 6 keer meer kans heb op het krijgen van huidkanker dan de gemiddelde mens. Om dit risico zo veel mogelijk te verkleinen mag ik nooit meer in de zon. Hier zal ik de rest van mn leven rekening mee moeten gaan houden. Zonnebaden is voor mij verleden tijd. Als ik naar een zon vakantie zou gaan dan moet ik er, volgens de dermatoloog, naar toe gaan om leuke plaatsen te gaan bezichtigen. Zwemmen kan alleen voor 9 uur 's ochtends en na 5 uur 's middags. Ik moet mn huid zo veel mogelijk bedekken en de overige plekken goed insmeren.
Daarnaast moet ik mezelf iedere maand onderzoeken op nieuwe of veranderende moedervlekken. Ook moet ik vitamine D gaan slikken om eventueel gebrek aan zonlicht te compenseren. Heb vandaag maar een multivitamine gekocht...helpt op alle vlakken een beetje mee.
Ik heb het hier wel wat moeilijk mee.
Ik ben niet iemand die graag lang op een strand ligt...ik doe liever iets. Dat is het probleem dus niet echt. Het is meer de confrontatie met iets wat je liever ver van je weg wilt houden. Het idee dat ik hier de rest van mn leven rekening mee moet houden en dus altijd in mn achterhoofd heb zitten is lastig.
Maar goed...alles is weggehaald...dus dat is goed. Er zit er nog één op mn borst en die wordt in januari weggehaald. Daarna is het een kwestie van goed op blijven letten.
Toen de uitslag...die was goed en slecht.
Om met het goede te beginnen.....Er zijn drie fases op weg naar kanker...1 is de minst erge en 3 de slechtste. Als je in 3 zit dan ben je ongeveer een jaar af van het moment dat de moedervlek daadwerkelijk kanker is. Alle 3 de moedervlekken waren fase 2. Moeilijk te zeggen hoe lang dat nog geduurt zou hebben...maar de dermatoloog had het over een jaartje of 10. In het ziekenhuis hebbben ze vastgesteld dat deze cellen helemaal weg zijn....ze heeft dus met andere woorden goed gesneden.
Dat was het goede. Het slechte nieuws is dat ik 6 keer meer kans heb op het krijgen van huidkanker dan de gemiddelde mens. Om dit risico zo veel mogelijk te verkleinen mag ik nooit meer in de zon. Hier zal ik de rest van mn leven rekening mee moeten gaan houden. Zonnebaden is voor mij verleden tijd. Als ik naar een zon vakantie zou gaan dan moet ik er, volgens de dermatoloog, naar toe gaan om leuke plaatsen te gaan bezichtigen. Zwemmen kan alleen voor 9 uur 's ochtends en na 5 uur 's middags. Ik moet mn huid zo veel mogelijk bedekken en de overige plekken goed insmeren.
Daarnaast moet ik mezelf iedere maand onderzoeken op nieuwe of veranderende moedervlekken. Ook moet ik vitamine D gaan slikken om eventueel gebrek aan zonlicht te compenseren. Heb vandaag maar een multivitamine gekocht...helpt op alle vlakken een beetje mee.
Ik heb het hier wel wat moeilijk mee.
Ik ben niet iemand die graag lang op een strand ligt...ik doe liever iets. Dat is het probleem dus niet echt. Het is meer de confrontatie met iets wat je liever ver van je weg wilt houden. Het idee dat ik hier de rest van mn leven rekening mee moet houden en dus altijd in mn achterhoofd heb zitten is lastig.
Maar goed...alles is weggehaald...dus dat is goed. Er zit er nog één op mn borst en die wordt in januari weggehaald. Daarna is het een kwestie van goed op blijven letten.
14.11.08
En dat is twee
Dit zei vriend Peter gisteren:"Met nog tenminste een afgeronde deal op zak terug naar Nederland voor de kerstdagen...ik zie het voor me!"
Dus...........
Ja...weer een deal! Ik ben erg blij.
Ik ben een aantal weken bezig geweest met een koppel uit Slowakije. Erg aardige mensen, wat het een stuk leuker maakt. Ze wisten erg goed wat ze wilden....wat dicht tegen eigenwijs aanzit soms. We hadden twee weken geleden een bod uitgebracht op een huis. We waren niet de enige bieder en verloren dat. Dit keer waren we de enige bieder. Probleem was dat ze met een bod wilden beginnen wat ver onder de marktwaarde lag. Dit vond ik onverstandig omdat het de verkopers kan irriteren en dan kan je het vergeten. Maar ja...ze wilden niets anders doen dan dat. Ik kreeg zelfs geen ruimte om te onderhandelen. Dat maakte het lastig. Het enige wat ik had was flexibiliteit in de closing date en één van de condities in het contract.
Om een lang verhaal kort te maken....de verkopers waren zeer flexibel...en ik heb het voor elkaar gekregen om mijn kopers wat flexibeler te maken. Eind goed al goed, mijn kopers hebben voor een belachelijk lage prijs een prachtig huis.
Tja...er kan van alles gebeuren in deze rare markt.
De overdracht is pas halverwege februari, dus ik moet even op mn geld wachten....maar ja...zo is het maar. Aangezien het een veel hogere prijsklasse dan de vorige was is het in ieder geval een leuk bedrag. Joepie...kan ik mn rekeningen weer betalen :)
Dinsdag gewerkt tot 9, woensdag tot 10 en vanavond tot 20:30....dus ik ben moe. Morgen iets later beginnen.
Dus...........
Ja...weer een deal! Ik ben erg blij.
Ik ben een aantal weken bezig geweest met een koppel uit Slowakije. Erg aardige mensen, wat het een stuk leuker maakt. Ze wisten erg goed wat ze wilden....wat dicht tegen eigenwijs aanzit soms. We hadden twee weken geleden een bod uitgebracht op een huis. We waren niet de enige bieder en verloren dat. Dit keer waren we de enige bieder. Probleem was dat ze met een bod wilden beginnen wat ver onder de marktwaarde lag. Dit vond ik onverstandig omdat het de verkopers kan irriteren en dan kan je het vergeten. Maar ja...ze wilden niets anders doen dan dat. Ik kreeg zelfs geen ruimte om te onderhandelen. Dat maakte het lastig. Het enige wat ik had was flexibiliteit in de closing date en één van de condities in het contract.
Om een lang verhaal kort te maken....de verkopers waren zeer flexibel...en ik heb het voor elkaar gekregen om mijn kopers wat flexibeler te maken. Eind goed al goed, mijn kopers hebben voor een belachelijk lage prijs een prachtig huis.
Tja...er kan van alles gebeuren in deze rare markt.
De overdracht is pas halverwege februari, dus ik moet even op mn geld wachten....maar ja...zo is het maar. Aangezien het een veel hogere prijsklasse dan de vorige was is het in ieder geval een leuk bedrag. Joepie...kan ik mn rekeningen weer betalen :)
Dinsdag gewerkt tot 9, woensdag tot 10 en vanavond tot 20:30....dus ik ben moe. Morgen iets later beginnen.
10.11.08
Mond tot mond en bezoekje NL
Voorlopig blijft het geschreven verhaal bovenaan staan in de enquete, dus…dan maar weer eens wat schrijven.
Morgen is het Remembrance Day. Soort van 5 mei zeg maar. Waar bij ons de nadruk meer op de tweede wereldoorlog ligt, gaat het hier om de eerste. Er zijn erg veel Canadezen omgekomen in die oorlog. Ik denk dat ik vorig jaar mentaal afwezig was op deze dag…..ik kan me er niets van herinneren. Deze keer ga ik er wel iets van proberen mee te pakken aangezien ik het belangrijk vind. Ik ben opgegroeid in Arnhem, naast de John Frost brug waar operation Market Garden heeft plaatsgevonden. 1 van de belangrijkste momenten in de bevrijding van NL in de 2e wereldoorlog. Als kind realiseer je dat niet, maar na verloop van tijd weet je hoe dankbaar je moet zijn voor het leven wat je hebt. Het had zo anders kunnen zijn. Daar minimal 1 keer per jaar bij stilstaan vind ik logisch. Dat deed ik in NL al, nu in Canada dus ook.
Op het werk gebeuren er soms ook leuke dingen. Vrijdag bijvoorbeeld. Ik kreeg een klant naar me toe geschoven van Sally (teamleider). Ze had al een afspraak om met deze klant die avond wat huizen te gaan bekijken, maar er kwam wat tussen. Dus vroeg Sally mij of ik het wilde doen en dan mocht ik gelijk die klant aan mijn bestand toevoegen. Nou….daar zeg ik geen nee tegen. Toen Sally dit aan de klant mailde kreeg ze een antwoord van de klant dat ze mij een half uur voor de afgesproken tijd wilde ontmoeten in een coffee shop (nee, een ander soort). Ze wilde me eerst even chekken denk ik.
Zo gezegd, zo gedaan. We hebben elkaar daar ontmoet en dat was leuk. Goed gesprek, heel open en ze had een boel vragen die ik kon beantwoorden.
We zijn daarna naar de huizen gaan kijken. Het waren er 3 en bij alle drie was er wel iets mis mee. Probleem was dat ze die avond een beslissing wilde nemen. Dus ze zette zichzelf onder druk. Vervolgens heb ik aangegeven dat de kans groot is dat er bij ieder huis wat ze gaat bekijken wel iets mis is, aangezien ze in een ‘veel voor weinig’ klasse aan het kijken is, en dat ze zelf moet bepalen wat voor haar acceptabel is. Daarnaast was het pas haar eerste keer om naar huizen te gaan kijken….er is nog wel meer op de markt. Neem even de tijd!
Dat haalde de druk bij haar een beetje weg. Ik had het idee dat ze wel tevreden was, ondanks dat de woningen tegenvielen.
Vervolgens krijg ik zaterdag een e-mail van een vriendin van deze klant. Zij had me aanbevolen bij haar vriendin, die ook op zoek is naar een huis. Haha…dat is snel! Goede service kan tot goede dingen leiden. Ik heb die vriendin net gesproken en ik ga haar en haar partner woensdagavond ontmoeten voor een eerste gesprek. Ze vertelde me aan de telefoon al dat ze contact had gehad met een andere makelaar en dat dit niet goed bevallen was. Toen ik vroeg waarom, vertelde ze me ook nog precies waarom dat niet beviel. Heel erg handig voor mij. Dat was een heel ander type makelaar dan ik, dus ik denk dat het wel goed komt.
Ik heb nog een aantal andere afspraken deze week, dus het is druk.
Daarnaast heb ik nog het niet al te belangrijke nieuws dat ik een ticket geboekt heb om naar NL te komen. Even kerst vieren en wat vrienden en familie zien. Heb ik erg zin in, wil er even uit na al dit werken en frustreren.
Ben benieuwd hoe het zal zijn. Ik weet niet of mensen zich nog kunnen herinneren wat ik vorig jaar heb geschreven over mijn bezoek in NL…..maar ik kan niet wachten om uit te vinden hoe het deze keer voelt.
Morgen is het Remembrance Day. Soort van 5 mei zeg maar. Waar bij ons de nadruk meer op de tweede wereldoorlog ligt, gaat het hier om de eerste. Er zijn erg veel Canadezen omgekomen in die oorlog. Ik denk dat ik vorig jaar mentaal afwezig was op deze dag…..ik kan me er niets van herinneren. Deze keer ga ik er wel iets van proberen mee te pakken aangezien ik het belangrijk vind. Ik ben opgegroeid in Arnhem, naast de John Frost brug waar operation Market Garden heeft plaatsgevonden. 1 van de belangrijkste momenten in de bevrijding van NL in de 2e wereldoorlog. Als kind realiseer je dat niet, maar na verloop van tijd weet je hoe dankbaar je moet zijn voor het leven wat je hebt. Het had zo anders kunnen zijn. Daar minimal 1 keer per jaar bij stilstaan vind ik logisch. Dat deed ik in NL al, nu in Canada dus ook.
Op het werk gebeuren er soms ook leuke dingen. Vrijdag bijvoorbeeld. Ik kreeg een klant naar me toe geschoven van Sally (teamleider). Ze had al een afspraak om met deze klant die avond wat huizen te gaan bekijken, maar er kwam wat tussen. Dus vroeg Sally mij of ik het wilde doen en dan mocht ik gelijk die klant aan mijn bestand toevoegen. Nou….daar zeg ik geen nee tegen. Toen Sally dit aan de klant mailde kreeg ze een antwoord van de klant dat ze mij een half uur voor de afgesproken tijd wilde ontmoeten in een coffee shop (nee, een ander soort). Ze wilde me eerst even chekken denk ik.
Zo gezegd, zo gedaan. We hebben elkaar daar ontmoet en dat was leuk. Goed gesprek, heel open en ze had een boel vragen die ik kon beantwoorden.
We zijn daarna naar de huizen gaan kijken. Het waren er 3 en bij alle drie was er wel iets mis mee. Probleem was dat ze die avond een beslissing wilde nemen. Dus ze zette zichzelf onder druk. Vervolgens heb ik aangegeven dat de kans groot is dat er bij ieder huis wat ze gaat bekijken wel iets mis is, aangezien ze in een ‘veel voor weinig’ klasse aan het kijken is, en dat ze zelf moet bepalen wat voor haar acceptabel is. Daarnaast was het pas haar eerste keer om naar huizen te gaan kijken….er is nog wel meer op de markt. Neem even de tijd!
Dat haalde de druk bij haar een beetje weg. Ik had het idee dat ze wel tevreden was, ondanks dat de woningen tegenvielen.
Vervolgens krijg ik zaterdag een e-mail van een vriendin van deze klant. Zij had me aanbevolen bij haar vriendin, die ook op zoek is naar een huis. Haha…dat is snel! Goede service kan tot goede dingen leiden. Ik heb die vriendin net gesproken en ik ga haar en haar partner woensdagavond ontmoeten voor een eerste gesprek. Ze vertelde me aan de telefoon al dat ze contact had gehad met een andere makelaar en dat dit niet goed bevallen was. Toen ik vroeg waarom, vertelde ze me ook nog precies waarom dat niet beviel. Heel erg handig voor mij. Dat was een heel ander type makelaar dan ik, dus ik denk dat het wel goed komt.
Ik heb nog een aantal andere afspraken deze week, dus het is druk.
Daarnaast heb ik nog het niet al te belangrijke nieuws dat ik een ticket geboekt heb om naar NL te komen. Even kerst vieren en wat vrienden en familie zien. Heb ik erg zin in, wil er even uit na al dit werken en frustreren.
Ben benieuwd hoe het zal zijn. Ik weet niet of mensen zich nog kunnen herinneren wat ik vorig jaar heb geschreven over mijn bezoek in NL…..maar ik kan niet wachten om uit te vinden hoe het deze keer voelt.
7.11.08
Operatie
Hey mensen.
Operatie achter de rug, was vrij simpel en snel. Moet nu twee weken wachten op de uitslag. Intussen maar niet al te veel over nadenken.
Stemmen gaat goed zie ik....een duidelijke voorsprong voor geschreven verhalen tot nu toe. Ondanks die tussenstand doe ik nog even een video blog...over de operatie en een vrachtwagen.
Operatie achter de rug, was vrij simpel en snel. Moet nu twee weken wachten op de uitslag. Intussen maar niet al te veel over nadenken.
Stemmen gaat goed zie ik....een duidelijke voorsprong voor geschreven verhalen tot nu toe. Ondanks die tussenstand doe ik nog even een video blog...over de operatie en een vrachtwagen.
4.11.08
Paar Blog veranderingen....breng je stem uit!! :)
Een paar kleine veranderingen op mn blog. Aan de rechterkant heb ik een enquete staan, zou leuk zijn als je daar even je stem uitbrengt.
Daarnaast heb ik de historie van mn video blog aan de rechterkant staan, voor het geval dat je oude video's wilt bekijken. Geeft een wat beter overzicht.
Ik heb wa foto's gemaakt vanaf mn balkon. Het is 20 graden....welkom in de lente! Het is wel een lente met herfstkleuren. :)
Daarnaast heb ik de historie van mn video blog aan de rechterkant staan, voor het geval dat je oude video's wilt bekijken. Geeft een wat beter overzicht.
Ik heb wa foto's gemaakt vanaf mn balkon. Het is 20 graden....welkom in de lente! Het is wel een lente met herfstkleuren. :)
Effe naar de bank
Ik moest vandaag naar de bank, toen ik naar buiten liep zei ik tegen de jongen achter de balie "hope I won't be back soon.....nothing personal".
Zie Video Blog 8:
Zie Video Blog 8:
2.11.08
Halloween
En toen was het Halloween. Heb ik vorig jaar overgeslagen dus wilde er dit keer wel iets aan gaan doen. Halloween is big hier. Je ziet het overal....mensen hebben hun tuinen vol staan met grafstenen, pompoenen en skeletten. Is wel cool.
Het idee was om met een groepje mensen op vrijdagavond in kostuum ergens in de stad feest te gaan vieren. Ben vrijdag vroeg van mn werk vetrokken om effe wat te gaan zoeken om aan te trekken. Ik wilde als witte rapper gaan. Lekker goedkoop....beetje bling bling om mn nek, petje op....witte Nike Air Max aan....en ja...Vanilla Ice is herboren. Heb een tijdje in Kensington rondgelopen om de benodigde bling te kopen. Het was enorm druk daar....iedereen was op het laatste moment nog wat voor Halloween aan het kopen. Ik kon niks vinden. Realiseer me nu dat je het niet op de laatste dag aan moet laten komen.
Ik had inmiddels ook al het idee dat er van de geplande avond niet veel terecht zou komen vanwege wat afzeggingen. Chris UK (uit Kitchener) zou bijvoorbeeld komen maar leek het niet te kunnen halen. Vervolgens nodigde hij me uit om naar Kitchener te komen. Aangezien ik niet zo happy was de afgelopen dagen vond ik dat eigenlijk wel een goed idee. Effe er uit.
Dus, op naar Kitchener...zonder kostuum.
We zijn op kroegentocht gegaan. Was erg leuk. Kitchener is een stadje met 250000 mensen. Is heel erg dorps, de mensen zijn extreem aardig. Overal waar je komt spreken mensen je aan en kan je zelf heel makkelijk gesprekken aanknopen.
Jammer is alleen dat sambuca shots, Jack Daniels en rum niet zo heel goed samengaan. Mijn ochtend was daardoor wat minder.
Zaterdagmiddag een beetje poolen en daarna naar huis. Heb in de avond met een vriendin Mexicaans gegeten...was heerlijk.
Vanochtend (zondag) moest ik werken. Had om 10 uur een afspraak om 2 huizen te gaan bekijken. Die mensen kwamen alleen niet opdagen. Erg leuk....zo voor niks zondag vroeg op staan.
Morgen weer werken en dan dinsdag de operatie....is wel een beetje spannend.
Het idee was om met een groepje mensen op vrijdagavond in kostuum ergens in de stad feest te gaan vieren. Ben vrijdag vroeg van mn werk vetrokken om effe wat te gaan zoeken om aan te trekken. Ik wilde als witte rapper gaan. Lekker goedkoop....beetje bling bling om mn nek, petje op....witte Nike Air Max aan....en ja...Vanilla Ice is herboren. Heb een tijdje in Kensington rondgelopen om de benodigde bling te kopen. Het was enorm druk daar....iedereen was op het laatste moment nog wat voor Halloween aan het kopen. Ik kon niks vinden. Realiseer me nu dat je het niet op de laatste dag aan moet laten komen.
Ik had inmiddels ook al het idee dat er van de geplande avond niet veel terecht zou komen vanwege wat afzeggingen. Chris UK (uit Kitchener) zou bijvoorbeeld komen maar leek het niet te kunnen halen. Vervolgens nodigde hij me uit om naar Kitchener te komen. Aangezien ik niet zo happy was de afgelopen dagen vond ik dat eigenlijk wel een goed idee. Effe er uit.
Dus, op naar Kitchener...zonder kostuum.
We zijn op kroegentocht gegaan. Was erg leuk. Kitchener is een stadje met 250000 mensen. Is heel erg dorps, de mensen zijn extreem aardig. Overal waar je komt spreken mensen je aan en kan je zelf heel makkelijk gesprekken aanknopen.
Jammer is alleen dat sambuca shots, Jack Daniels en rum niet zo heel goed samengaan. Mijn ochtend was daardoor wat minder.
Zaterdagmiddag een beetje poolen en daarna naar huis. Heb in de avond met een vriendin Mexicaans gegeten...was heerlijk.
Vanochtend (zondag) moest ik werken. Had om 10 uur een afspraak om 2 huizen te gaan bekijken. Die mensen kwamen alleen niet opdagen. Erg leuk....zo voor niks zondag vroeg op staan.
Morgen weer werken en dan dinsdag de operatie....is wel een beetje spannend.
29.10.08
Boel dingen,,,
Er is weer een boel gebeurd. Ik ben voor de tweede keer oom geworden, veel dingen op werk voorgevallen....ik heb er maar even een video van gemaakt.
Oh...ik heb vorige week ook een video gemaakt van mijn road trip...zie boven.
Video Blog 7:
Oh...ik heb vorige week ook een video gemaakt van mijn road trip...zie boven.
Video Blog 7:
22.10.08
Sneeuw!!
Oh wat een kou vandaag. Zo zaten we van de week nog in 22 graden, nu was het aan het einde van de middag 2 graden en......het sneeuwde!!! Ja...u leest het goed, van die witte vlokken....op 21 oktober. Dus...mensen begonnen al over winterbanden te praten. :) We zien het wel...
18.10.08
De herfst!
Niet schrikken.....de benzine prijs:
Zo ziet de herfst er uit in Toronto. In het echt zijn de kleuren nog feller:
Zo ziet de herfst er uit in Toronto. In het echt zijn de kleuren nog feller:
16.10.08
Druk druk druk.....
Zo...het is even geleden dat ik wat geschreven heb. Excuus van de directie daarvoor. Ik heb het erg druk...wat op zich een goede zaak is.
Even een anderhalf weekje terug naar nuit blanche, kunstzinnige avond in de stad. Ik had nog wat foto's:
Zo kan je zelf ook artistiek zijn
In dit straatje waren de wanden gemaakt van boeken
Dit is een hele oude platen winkel die nu helaas gesloten is. Speciaal voor deze avond hebben ze nog één keer het kenmerkende neon sign aangezet. Ik kwam al in deze winkel toen ik hier nog niet woonde. Erg jammer.
Yonge St...erg druk
Yonge St
Dundas Square, net New York
"Kunst", kleine plastic eendjes in een vijver
Gedeelte van de groep waar ik mee uit was, ik stond er helaas te lelijk op
En toen was er afgelopen weekend weer een lang weekend. De meeste mensen gaan dan naar hun cottage. Dit keer om ze af te sluiten voor de winter. Het is grappig om dan door de binnenstad te lopen....het is net een spookstad. Het is erg goed te merken wanneer het een lang weekend is. Dit weekend stond in het teken van thanksgiving. Ik geloof dat het bedankje uitgaat naar de goede oogst. In mijn geval ging het bedankje naar de ouders van Mark. Zij hadden me uitgenodigd om maandagavond bij hun te komen eten. Dus....met een fles wijn....en Mark met een boek voor moeders op pad gegaan. Mark had in de middag een uur gezocht naar een winkel waar ze sigaren verkochten....maar dat was lastig want veel is gesloten op zo'n dag. Ik kwam met het briljante idee om eens een benzinepomp te proberen. En ja hoor...sigaren voor 1,50! "Dat moet wel goede kwaliteit zijn"...dachten wij. Het was een mooie dag, met een graadje of 24. Dus toen we aankwamen gingen we gelijk in de tuin zitten. Samen met Mark z'n vader rum drinken en sigaren roken. Tja...het kan slechter. Die sigaren waren natuurlijk rete scherp....slogisj voor 1,50. Ik zei nog dat we weken geleden al begonnen waren met het bestellen en importeren van sigaren uit Cuba.....alleen ging dat er bij vaders niet in. Toch was hij er dankbaar voor :)
Toen was er het eten. Mark heeft 3 broers, waarvan er één zijn vriendin had meegenomen.....dus het was druk. Er was veel eten...heel veel. Salade vooraf, daarna kalkoen met stuffing, sperzie bonen, aardappelen, rode bieten (jaja...en we zijn niet eens in NL) en jus. Heerlijk! Na afloop een zelf gemaakt appel kruimel taart met nep slagroom en ijs. Sjees wat zat ik vol. Deed me denken aan vroegere tijden...als ik naar mn oma in Haarlem ging. Had je het eten nauwelijks met moeite naar binnen gepropt, moest er nog even een gebakje achteraan. Het resultaat was dat je de knoop van je broek niet meer dicht kon krijgen. Dit was zo'n zelfde idee.
Buiten het lekkere eten was het heel gezellig. Zijn ouders zijn ontzettend vriendelijke en gastvrije mensen. Waarvoor dank.
Het werk is druk. Ik kom wel aan een 70 uur in de week. Die tijd spendeer ik nog niet veel met klanten, maar daar ben ik wel de basis voor aan het leggen. Er komen erg veel reacties binnen op mn adverteer werk. Langzaam aan druppelen daar klanten uit. Wat uiteindelijk verkopen op gaat leveren. Dat voelt best goed....ik hoop dat ik idd beloond word voor het vele werk wat ik nu doe.
Vandaag had ik met Tom een gesprek over mijn doelen voor 2009. Gaat vooral om hoeveel je wilt gaan verkopen en wat hier voor nodig is. Vooral berekeningen dus. Wel interessant want het geeft je iets om aan vast te houden.
Nog dank voor de reacties op mijn eerste deal....erg leuk om van zo veel mensen wat te horen!
Het is 22:35....ik moet echt naar bed. Ik heb vandaag van 8 tot 8 gewerkt en ben nog gaan zwemmen toen ik thuis kwam. Het is mooi geweest voor vandaag.
Even een anderhalf weekje terug naar nuit blanche, kunstzinnige avond in de stad. Ik had nog wat foto's:
Zo kan je zelf ook artistiek zijn
In dit straatje waren de wanden gemaakt van boeken
Dit is een hele oude platen winkel die nu helaas gesloten is. Speciaal voor deze avond hebben ze nog één keer het kenmerkende neon sign aangezet. Ik kwam al in deze winkel toen ik hier nog niet woonde. Erg jammer.
Yonge St...erg druk
Yonge St
Dundas Square, net New York
"Kunst", kleine plastic eendjes in een vijver
Gedeelte van de groep waar ik mee uit was, ik stond er helaas te lelijk op
En toen was er afgelopen weekend weer een lang weekend. De meeste mensen gaan dan naar hun cottage. Dit keer om ze af te sluiten voor de winter. Het is grappig om dan door de binnenstad te lopen....het is net een spookstad. Het is erg goed te merken wanneer het een lang weekend is. Dit weekend stond in het teken van thanksgiving. Ik geloof dat het bedankje uitgaat naar de goede oogst. In mijn geval ging het bedankje naar de ouders van Mark. Zij hadden me uitgenodigd om maandagavond bij hun te komen eten. Dus....met een fles wijn....en Mark met een boek voor moeders op pad gegaan. Mark had in de middag een uur gezocht naar een winkel waar ze sigaren verkochten....maar dat was lastig want veel is gesloten op zo'n dag. Ik kwam met het briljante idee om eens een benzinepomp te proberen. En ja hoor...sigaren voor 1,50! "Dat moet wel goede kwaliteit zijn"...dachten wij. Het was een mooie dag, met een graadje of 24. Dus toen we aankwamen gingen we gelijk in de tuin zitten. Samen met Mark z'n vader rum drinken en sigaren roken. Tja...het kan slechter. Die sigaren waren natuurlijk rete scherp....slogisj voor 1,50. Ik zei nog dat we weken geleden al begonnen waren met het bestellen en importeren van sigaren uit Cuba.....alleen ging dat er bij vaders niet in. Toch was hij er dankbaar voor :)
Toen was er het eten. Mark heeft 3 broers, waarvan er één zijn vriendin had meegenomen.....dus het was druk. Er was veel eten...heel veel. Salade vooraf, daarna kalkoen met stuffing, sperzie bonen, aardappelen, rode bieten (jaja...en we zijn niet eens in NL) en jus. Heerlijk! Na afloop een zelf gemaakt appel kruimel taart met nep slagroom en ijs. Sjees wat zat ik vol. Deed me denken aan vroegere tijden...als ik naar mn oma in Haarlem ging. Had je het eten nauwelijks met moeite naar binnen gepropt, moest er nog even een gebakje achteraan. Het resultaat was dat je de knoop van je broek niet meer dicht kon krijgen. Dit was zo'n zelfde idee.
Buiten het lekkere eten was het heel gezellig. Zijn ouders zijn ontzettend vriendelijke en gastvrije mensen. Waarvoor dank.
Het werk is druk. Ik kom wel aan een 70 uur in de week. Die tijd spendeer ik nog niet veel met klanten, maar daar ben ik wel de basis voor aan het leggen. Er komen erg veel reacties binnen op mn adverteer werk. Langzaam aan druppelen daar klanten uit. Wat uiteindelijk verkopen op gaat leveren. Dat voelt best goed....ik hoop dat ik idd beloond word voor het vele werk wat ik nu doe.
Vandaag had ik met Tom een gesprek over mijn doelen voor 2009. Gaat vooral om hoeveel je wilt gaan verkopen en wat hier voor nodig is. Vooral berekeningen dus. Wel interessant want het geeft je iets om aan vast te houden.
Nog dank voor de reacties op mijn eerste deal....erg leuk om van zo veel mensen wat te horen!
Het is 22:35....ik moet echt naar bed. Ik heb vandaag van 8 tot 8 gewerkt en ben nog gaan zwemmen toen ik thuis kwam. Het is mooi geweest voor vandaag.
7.10.08
6.10.08
Het is rond
Na heel veel geregel en gezeur is het zover, mijn eerste deal is rond!
Mijn klanten kregen de financien rond en de verkopers wilden hun financiele conditie uit het contract wegwuiven. Niet dat ze die financien rond hadden, maar ja....op het moment dat die makelaar zegt dat ze de conditie uit het contract willen halen ga ik daar natuurlijk geen nee tegen zeggen. Vanaf dat moment is het hun probleem.
Zaterdag home inspection gedaan. Duurde ruim 2 uur, keert een home inspector het huis binnenste buiten. Hij kwam niet met veel dingen die ik zelf nog niet had gezien. Mijn training is wat dat betreft nuttig geweest. Ik weet goed waar ik naar moet kijken en kan zodoende mijn klanten alvast behoorlijk voorbereiden op wat ze kunnen verwachten.
Ze gingen uiteidelijk akkoord met de staat van het huis. Dat was de laatste hobbel. Aan het eind van deze maand vindt de overdracht plaats. Dit is echt wel even een super gevoel. Op naar de volgende! :)
Mijn klanten kregen de financien rond en de verkopers wilden hun financiele conditie uit het contract wegwuiven. Niet dat ze die financien rond hadden, maar ja....op het moment dat die makelaar zegt dat ze de conditie uit het contract willen halen ga ik daar natuurlijk geen nee tegen zeggen. Vanaf dat moment is het hun probleem.
Zaterdag home inspection gedaan. Duurde ruim 2 uur, keert een home inspector het huis binnenste buiten. Hij kwam niet met veel dingen die ik zelf nog niet had gezien. Mijn training is wat dat betreft nuttig geweest. Ik weet goed waar ik naar moet kijken en kan zodoende mijn klanten alvast behoorlijk voorbereiden op wat ze kunnen verwachten.
Ze gingen uiteidelijk akkoord met de staat van het huis. Dat was de laatste hobbel. Aan het eind van deze maand vindt de overdracht plaats. Dit is echt wel even een super gevoel. Op naar de volgende! :)
1.10.08
Bijna de eerste deal
Ik ben bezig met mijn eerste deal. Zondag en maandagavond aan het onderhandelen geweest voor mijn klanten. Ik had een huis voor ze gevonden waarin ze zeer geinteresseerd waren. Prijs was 315,000 dollar.
Probleem was dat mijn klanten niet zo ver konden gaan, dus er moest wat van de prijs af.
Eerst heb ik wat marktonderzoek gedaan. Wat ik doe is kijken naar vergelijkbare woningen die het afgelopen jaar verkocht zijn. Op die manier kan je bepalen wat de markt voor deze woning over heeft. Ik kwam uit op 290-300k. Dat kwam goed uit aangezien dat in het financiele plaatje pastte.
En dan begint het spelletje.
Ik bel de verkopende makelaar en stel hem een paar interessante vragen om te bepalen hoe graag ze van de woning af willen. Ik vraag dan bijvoorbeeld naar de ‘closing date’ die de verkopers graag zouden hebben. (datum dat de sleutels naar de nieuwe eigenaar gaan)
Zijn antwoord was:”oh…any time”. Met andere woorden, het liefst gisteren. Dat is enorm waardevol voor mij en niet zo slim van deze makelaar. Ik weet nu dat ze gemotiveerd zijn om van dit huis af te komen. Vervolgens vroeg ik naar de flexibiliteit in prijs. Nou…die was er niet. De verkopers hadden het geld nodig, dus die 315 moest er komen.
Dit geloofde ik niet gezien zijn antwoord op mijn eerste vraag.
Mijn volgende vraag:”heeft het enig nut om met een bod te komen van rond de 290?”
“Nee…dat gaat echt niet lukken…geloof me nou maar….ik heb zelf een poging gedaan om dit huis voor 300 te kopen om het op te knappen en weer te verkopen….maar daar gingen ze niet op in”. Ja ja...
Toen was het tijd om met mijn klanten te overleggen. Ze wilden toch graag een bod doen. Vond ik ook een goed plan aangezien ik het gevoel had dat het aan haalbare zaak was.
Dus…een afspraak gemaakt om bij de woning elkaar te ontmoeten. De verkoper en zijn makelaar en ik in het huis voor de onderhandeling, mijn klanten buiten in de auto wachtend op de uitkomst. Ik moet zeggen, ik was een beetje gespannen toen ik er naar toe reed, maar eenmaal binnen voelde ik me erg op mijn gemak. Dat was wel verrassend aangezien ik dit nog nooit heb gedaan. De training werkt dus.
Ik begon met een bod van 289. Dat was natuurlijk absurd, volgens de makelaar. Ik merkte dat hij zijn klanten helemaal niet had voorbereid, hij moest alles dubbel aan ze uitleggen….wat natuurlijk een geode zaak is voor mij.
Om mij te overtuigen had hij een rekenmachine bij zich om me te laten zien waarom die 315 toch echt realistisch was. Onderdeel van de rekensom was een boete die zijn klant moest betalen aan hun hypotheek verstrekker. Mijn antwoord daarop was dat mijn klanten niets te maken hebben met die boete, mijn klanten willen de marktprijs betalen.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ben een paar keer op een neer gegaan van het huis naar de auto van mijn klanten om te overleggen en een gewijzigd bod te doen. Zondag bleven we steken op 298….en zij op 305…er was dus al 10k vanaf, de verkopers wilden er een dag over nadenken. Op Maandag heb ik gebelt met de makelaar om iets te forceren. Mijn klanten waren namelijk nogal zenuwachtig en wilden meer gaan betalen om het huis niet te verliezen. Ik heb de makelaar verteld dat mijn klanten 2000 dollar hadden geleend van een familielid en hem gevraagd of dit voldoende was voor zijn klanten. Dus….die zelfde avond weer bij elkaar gekomen.
Makelaar begon weer het zielige verhaal over hoe ze echt 305 nodig hadden. Mijn antwoord was dat ik hun situatie goed begrijp, maar dat de situatie van mijn klanten niet veel anders is aangezien zij nu extra geld willen lenen om dit huis te kopen. Wat natuurlijk niet helemaal waar is. Na veel boe en bah zei de eigenaar ineens “zouden ze 300 accepteren?”
De makelaar en ik sprongen daar direct bovenop “ja….ik denk het wel”.
Ik kon mn lachen bijna niet inhouden. Het was een done deal. Eindelijk liet die makelaar ook zijn ware gezicht zien.
Toen ik het aan mijn klanten vertelde waren ze door het dolle heen. Ze bedankten me en vonden dat ik het geweldig gedaan had….ze boden me gelijk een etentje aan. :)
Nu is het afwachten of het met de financien rond gaat komen…voor beide partijen. Het ziet er wat dat betreft niet zo goed uit. Op het moment dat die 700 miljard in de VS niet door ging zijn de banken hier nog wat strikter geworden. Daardoor zijn de financien van mijn klanten nu afgekeurd. Er wordt gezocht naar een creatieve oplossing, maar als dit niet lukt dan is de deal van tafel. Mijn eerdere blijdschap is dus al een stuk minder geworden. Het is nu ‘fingers crossed’.
Probleem was dat mijn klanten niet zo ver konden gaan, dus er moest wat van de prijs af.
Eerst heb ik wat marktonderzoek gedaan. Wat ik doe is kijken naar vergelijkbare woningen die het afgelopen jaar verkocht zijn. Op die manier kan je bepalen wat de markt voor deze woning over heeft. Ik kwam uit op 290-300k. Dat kwam goed uit aangezien dat in het financiele plaatje pastte.
En dan begint het spelletje.
Ik bel de verkopende makelaar en stel hem een paar interessante vragen om te bepalen hoe graag ze van de woning af willen. Ik vraag dan bijvoorbeeld naar de ‘closing date’ die de verkopers graag zouden hebben. (datum dat de sleutels naar de nieuwe eigenaar gaan)
Zijn antwoord was:”oh…any time”. Met andere woorden, het liefst gisteren. Dat is enorm waardevol voor mij en niet zo slim van deze makelaar. Ik weet nu dat ze gemotiveerd zijn om van dit huis af te komen. Vervolgens vroeg ik naar de flexibiliteit in prijs. Nou…die was er niet. De verkopers hadden het geld nodig, dus die 315 moest er komen.
Dit geloofde ik niet gezien zijn antwoord op mijn eerste vraag.
Mijn volgende vraag:”heeft het enig nut om met een bod te komen van rond de 290?”
“Nee…dat gaat echt niet lukken…geloof me nou maar….ik heb zelf een poging gedaan om dit huis voor 300 te kopen om het op te knappen en weer te verkopen….maar daar gingen ze niet op in”. Ja ja...
Toen was het tijd om met mijn klanten te overleggen. Ze wilden toch graag een bod doen. Vond ik ook een goed plan aangezien ik het gevoel had dat het aan haalbare zaak was.
Dus…een afspraak gemaakt om bij de woning elkaar te ontmoeten. De verkoper en zijn makelaar en ik in het huis voor de onderhandeling, mijn klanten buiten in de auto wachtend op de uitkomst. Ik moet zeggen, ik was een beetje gespannen toen ik er naar toe reed, maar eenmaal binnen voelde ik me erg op mijn gemak. Dat was wel verrassend aangezien ik dit nog nooit heb gedaan. De training werkt dus.
Ik begon met een bod van 289. Dat was natuurlijk absurd, volgens de makelaar. Ik merkte dat hij zijn klanten helemaal niet had voorbereid, hij moest alles dubbel aan ze uitleggen….wat natuurlijk een geode zaak is voor mij.
Om mij te overtuigen had hij een rekenmachine bij zich om me te laten zien waarom die 315 toch echt realistisch was. Onderdeel van de rekensom was een boete die zijn klant moest betalen aan hun hypotheek verstrekker. Mijn antwoord daarop was dat mijn klanten niets te maken hebben met die boete, mijn klanten willen de marktprijs betalen.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ben een paar keer op een neer gegaan van het huis naar de auto van mijn klanten om te overleggen en een gewijzigd bod te doen. Zondag bleven we steken op 298….en zij op 305…er was dus al 10k vanaf, de verkopers wilden er een dag over nadenken. Op Maandag heb ik gebelt met de makelaar om iets te forceren. Mijn klanten waren namelijk nogal zenuwachtig en wilden meer gaan betalen om het huis niet te verliezen. Ik heb de makelaar verteld dat mijn klanten 2000 dollar hadden geleend van een familielid en hem gevraagd of dit voldoende was voor zijn klanten. Dus….die zelfde avond weer bij elkaar gekomen.
Makelaar begon weer het zielige verhaal over hoe ze echt 305 nodig hadden. Mijn antwoord was dat ik hun situatie goed begrijp, maar dat de situatie van mijn klanten niet veel anders is aangezien zij nu extra geld willen lenen om dit huis te kopen. Wat natuurlijk niet helemaal waar is. Na veel boe en bah zei de eigenaar ineens “zouden ze 300 accepteren?”
De makelaar en ik sprongen daar direct bovenop “ja….ik denk het wel”.
Ik kon mn lachen bijna niet inhouden. Het was een done deal. Eindelijk liet die makelaar ook zijn ware gezicht zien.
Toen ik het aan mijn klanten vertelde waren ze door het dolle heen. Ze bedankten me en vonden dat ik het geweldig gedaan had….ze boden me gelijk een etentje aan. :)
Nu is het afwachten of het met de financien rond gaat komen…voor beide partijen. Het ziet er wat dat betreft niet zo goed uit. Op het moment dat die 700 miljard in de VS niet door ging zijn de banken hier nog wat strikter geworden. Daardoor zijn de financien van mijn klanten nu afgekeurd. Er wordt gezocht naar een creatieve oplossing, maar als dit niet lukt dan is de deal van tafel. Mijn eerdere blijdschap is dus al een stuk minder geworden. Het is nu ‘fingers crossed’.
29.9.08
23.9.08
Voice mail
Werken werken. Vooral voice mails bellen. Hoe zou de wereld er toch uitzien als niemand voice mail had uitgevonden. Frustratie, briefjes achterlaten, bij buren aanbellen, weken achter mensen aanbellen, mensen overtuigen dat je echt wel gebelt hebt terwijl ze denken van niet, ruzie omdat het overtuigen niet is gelukt. Het zou wel eens het einde van de wereld geweest kunnen zijn. Hulde aan de uitvinder van de voice mail. Hij/zij verdient een standbeeld....wat zeg ik....een straat...een gedenkdag na zijn/haar dood. Niets is te veel voor de redder der mensheid.
Aan de andere kant......
Zijn wij mensen te slim en te lui voor voice mail. We gebruiken het in combinatie met nummer herkenning om iemand te negeren als we te lui zijn om de telefoon op te nemen, of om van iemand af te komen en zo een eventueel problematische of moeilijke situatie eeuwig uit de weg te gaan.
Dus de combinatie 'nummer herkenning' en ' voice mail' is ideaal voor de Canadees. De Canadees wil namelijk graag alles negeren wat hij/zij niet leuk vindt of eventueel een probleem kan opleveren voor iemand.
Met andere woorden, voice mail is uitgevonden voor en door een Canadees die perfect aanvoelde wat de samenleving nodig had. Dit is de uitvinding der uitvindingen voor de Canadees. Hulde!
Aan de andere kant......
Zonder voice mail zouden we waarschijnlijk pro actiever zijn, meer kansen wagen, avonturistischer zijn, beter probleem oplossend vermogen hebben en zou er minder overgewicht zijn. Hhhhmmmm...misschien is Canada toch niet het beloofde land.
Aan de andere kant......
Zijn wij mensen te slim en te lui voor voice mail. We gebruiken het in combinatie met nummer herkenning om iemand te negeren als we te lui zijn om de telefoon op te nemen, of om van iemand af te komen en zo een eventueel problematische of moeilijke situatie eeuwig uit de weg te gaan.
Dus de combinatie 'nummer herkenning' en ' voice mail' is ideaal voor de Canadees. De Canadees wil namelijk graag alles negeren wat hij/zij niet leuk vindt of eventueel een probleem kan opleveren voor iemand.
Met andere woorden, voice mail is uitgevonden voor en door een Canadees die perfect aanvoelde wat de samenleving nodig had. Dit is de uitvinding der uitvindingen voor de Canadees. Hulde!
Aan de andere kant......
Zonder voice mail zouden we waarschijnlijk pro actiever zijn, meer kansen wagen, avonturistischer zijn, beter probleem oplossend vermogen hebben en zou er minder overgewicht zijn. Hhhhmmmm...misschien is Canada toch niet het beloofde land.
22.9.08
Kat uit de boom kijken
Nederland is in sommige dingen toch beter dan Canada. Denk bijvoorbeeld eens aan verkeerslichten. Menig Nederlander zeurt een eind in de rondte over die dingen. Nou...ik nodig iedereen uit om eens hier door de stad te gaan rijden. Sensoren zijn minder vaak in gebruik en de logica achter de afstelling is ver te zoeken.
Meestal rijd je net bij een licht weg, zie je de volgende op rood springen. Zo rij je van stoplicht naar stoplicht. Nou begrijp ik wel....dat is onnozel geklaag...en eigenlijk doet het me ook niet zo veel.
Nog zo'n eentje...nieuwszenders. Daar word ik wel echt gestoord van. Ik ben iemand die graag in de ochtend geinformeerd word over het nieuws in de wereld. Da's vrij lastig in Canada. Aan nieuwszenders geen gebrek....maar aan nieuws wel....zo lijkt het. Dat er ergens in de wereld een enorme ramp is geweest, is minder belangrijk dan een kat die door de lokale brandweer uit een boom is gered. Daarnaast is er de enorme hoeveelheid reclame. Zappen naar andere nieuwszenders, ik kijk naar 5 verschillende, heeft vaak weinig nut aangezien de kans groot is dat je daar ook in de reclame terecht komt. Kort en bondig nieuws kennen ze ook niet....ze gaan liever een half uur over één onderwerp babbelen. Is niet helemaal mijn stijl...ik wil veel nieuws in een korte tijd.
De politiek is al bijna net zo treurig als Balkenende en co. Veel woorden en weinig daden....onderzoek na onderzoek en niks verbeteren. Er zijn hier nu verkiezingen. Het enige leuke daaraan, aangezien ik niet mag stemmen, zijn de spotjes op tv. Lekker elkaar in de zeik zetten of spotjes maken waarin mensen goede dingen over je zeggen....alleen doen ze dit alsof ze het van een papiertje aan het oplezen zijn. Erg lachwekkend allemaal.
Maar.......
Ik las op internet een stukje over de Marokkaanse geheime dienst die mensen in NL onder druk zet om te spioneren. Eén of andere politicus meldde dat ze in 2004 al een onderzoek hadden gedaan en dat er sindsdien niets is verbeterd. Daarnaast vond hij dat de Marokkaanse ambasadeur publiekelijk aangesproken moest worden. YES! Dat helpt....gelijk alles opgelost. Gewoon lekker met het vingertje wijzen. Dit is weer een mooi voorbeeld wat ik kan gebruiken als ik hier de Nederlandse politiek moet beschrijven.
Vervolgens las ik een artikel over een steekpartij. Toen het ambulance personeel aankwam om de jongen zijn leven te redden, vertelde zijn broer aan het ambulance personeel dat als hij dood zou gaan...zij ook dood zouden gaan.
Prachtig hoe de jongen daarna op zijn uitspraken aangesproken werd....en zijn intelligente reactie "nee, ik begrijp niet waarom je je door zo'n uitspraak bedreigd zou voelen". http://www.nu.nl/news/1731884/10/rss/Bedreiger_ambulancepersoneel_biedt_excuses_aan.html#
Na even verder zoeken op Youtube kwam ik het volgende hoogstaande filmpje tegen:
http://ca.youtube.com/watch?v=RyUfJOAPyEE&feature=related
Tja....met andere woorden.....ik kan zeuren over Canada....maar ik ben blij dat ik hier zit...mede dankzij bovenstaande video's. Ik weet daardoor zelfs al niet eens meer waar ik over aan het zeuren was. Zei ik dat NL beter was?
Meestal rijd je net bij een licht weg, zie je de volgende op rood springen. Zo rij je van stoplicht naar stoplicht. Nou begrijp ik wel....dat is onnozel geklaag...en eigenlijk doet het me ook niet zo veel.
Nog zo'n eentje...nieuwszenders. Daar word ik wel echt gestoord van. Ik ben iemand die graag in de ochtend geinformeerd word over het nieuws in de wereld. Da's vrij lastig in Canada. Aan nieuwszenders geen gebrek....maar aan nieuws wel....zo lijkt het. Dat er ergens in de wereld een enorme ramp is geweest, is minder belangrijk dan een kat die door de lokale brandweer uit een boom is gered. Daarnaast is er de enorme hoeveelheid reclame. Zappen naar andere nieuwszenders, ik kijk naar 5 verschillende, heeft vaak weinig nut aangezien de kans groot is dat je daar ook in de reclame terecht komt. Kort en bondig nieuws kennen ze ook niet....ze gaan liever een half uur over één onderwerp babbelen. Is niet helemaal mijn stijl...ik wil veel nieuws in een korte tijd.
De politiek is al bijna net zo treurig als Balkenende en co. Veel woorden en weinig daden....onderzoek na onderzoek en niks verbeteren. Er zijn hier nu verkiezingen. Het enige leuke daaraan, aangezien ik niet mag stemmen, zijn de spotjes op tv. Lekker elkaar in de zeik zetten of spotjes maken waarin mensen goede dingen over je zeggen....alleen doen ze dit alsof ze het van een papiertje aan het oplezen zijn. Erg lachwekkend allemaal.
Maar.......
Ik las op internet een stukje over de Marokkaanse geheime dienst die mensen in NL onder druk zet om te spioneren. Eén of andere politicus meldde dat ze in 2004 al een onderzoek hadden gedaan en dat er sindsdien niets is verbeterd. Daarnaast vond hij dat de Marokkaanse ambasadeur publiekelijk aangesproken moest worden. YES! Dat helpt....gelijk alles opgelost. Gewoon lekker met het vingertje wijzen. Dit is weer een mooi voorbeeld wat ik kan gebruiken als ik hier de Nederlandse politiek moet beschrijven.
Vervolgens las ik een artikel over een steekpartij. Toen het ambulance personeel aankwam om de jongen zijn leven te redden, vertelde zijn broer aan het ambulance personeel dat als hij dood zou gaan...zij ook dood zouden gaan.
Prachtig hoe de jongen daarna op zijn uitspraken aangesproken werd....en zijn intelligente reactie "nee, ik begrijp niet waarom je je door zo'n uitspraak bedreigd zou voelen". http://www.nu.nl/news/1731884/10/rss/Bedreiger_ambulancepersoneel_biedt_excuses_aan.html#
Na even verder zoeken op Youtube kwam ik het volgende hoogstaande filmpje tegen:
http://ca.youtube.com/watch?v=RyUfJOAPyEE&feature=related
Tja....met andere woorden.....ik kan zeuren over Canada....maar ik ben blij dat ik hier zit...mede dankzij bovenstaande video's. Ik weet daardoor zelfs al niet eens meer waar ik over aan het zeuren was. Zei ik dat NL beter was?
15.9.08
Verjaardag actie
Donderdagavond met mijn vriendinnetje uit eten geweest, voor mijn verjaardag. Eerst natuurlijk taart...kaarsjes uitblazen....was een leuke verrassing. We zouden Spaanse tapa's gaan eten. Toen we bij het restaurant aankwamen bleek dat ze net met een verbouwing zijn begonnen. Helaas....geen Spaans. Aangezien we in Greek town waren zijn we maar Grieks gaan eten....slogisj natuurlijk.
Was erg lekker...vooral het voorgerecht...geflambeerde kaas....jummie.
Jammer was wel dat de Griekse gastvriendelijkheid ver te zoeken was. Schijnt normaal te zijn in Greek town....ik heb alleen een beetje moeite om daar aan toe te geven.
Vervolgens lekker weekendje gehad.
Vrijdagavond feestje van een vriend van een vriendin :). Eerst eten in een kroeg...daar begon ook de rum rivier te lopen....met een kleine uitstap naar vodka. Was gezellig daar. Na de kroeg zijn we met de hele groep naar een club gegaan aan de overkant van de straat. Was ook leuk...uurtje of 4 naar bed.
Zaterdag moest ik werken. Mijn 'eerste' klanten wilden een paar huizen zien. Ik moet zeggen dat ik de hoop een beetje opgegeven had dat ze iets zouden gaan kopen binnen de termijn die ze zelf aangegeven hadden. Het is behoorlijk moeilijk communiceren met ze. Toch ging het wel goed die middag.
Na die afspraak had ik nog een afspraak met iemand anders....een potentiele klant.
Dit was dus weer een freebee. Ging goed, ik denk dat ik hem wel aan me gebonden heb. Leuke is dat zijn schoonmoeder haar huis ook wil verkopen en ze iets nieuws gaat kopen. Dus als ik idd met deze meneer kan gaan werken dan zit daar eventueel nog een extra staartje aan.
Zaterdagavond uit geweest met mijn eigen vriendenclubje voor mn verjaardag. We zijn naar een nieuwe bar in mijn buurt gegaan. Was erg gezellig....na afloop nog effe dansen in een club in de buurt. Erg leuke avond gehad...ik was echt jarig.
Zondag weer werken. Weer met mn 'eerste' klanten. Grappig was dat ze aangaven heel erg geinteresseerd te zijn in een huis wat ik ze zaterdag heb laten zien. Ze willen waarschijnlijk een bod uitbrengen. We zijn vervolgens naar nog twee huizen gaan kijken. 1 Daarvan vonden ze ook erg leuk. Eerst dacht ik dat het niets zou gaan worden. Nu zijn ze zich aan het afvragen voor welk huis ze moeten gaan. Grappige ontwikkeling.
Morgen heb ik een ReMax office meeting....met alle ReMax vestigingen van Toronto. Ben benieuwd hoeveel ego's daar zullen rondlopen. Daarna moet ik me waarschijnlijk gaan bezighouden met het uibrengen van een bod....dat hoop ik tenminste. :)
Was erg lekker...vooral het voorgerecht...geflambeerde kaas....jummie.
Jammer was wel dat de Griekse gastvriendelijkheid ver te zoeken was. Schijnt normaal te zijn in Greek town....ik heb alleen een beetje moeite om daar aan toe te geven.
Vervolgens lekker weekendje gehad.
Vrijdagavond feestje van een vriend van een vriendin :). Eerst eten in een kroeg...daar begon ook de rum rivier te lopen....met een kleine uitstap naar vodka. Was gezellig daar. Na de kroeg zijn we met de hele groep naar een club gegaan aan de overkant van de straat. Was ook leuk...uurtje of 4 naar bed.
Zaterdag moest ik werken. Mijn 'eerste' klanten wilden een paar huizen zien. Ik moet zeggen dat ik de hoop een beetje opgegeven had dat ze iets zouden gaan kopen binnen de termijn die ze zelf aangegeven hadden. Het is behoorlijk moeilijk communiceren met ze. Toch ging het wel goed die middag.
Na die afspraak had ik nog een afspraak met iemand anders....een potentiele klant.
Dit was dus weer een freebee. Ging goed, ik denk dat ik hem wel aan me gebonden heb. Leuke is dat zijn schoonmoeder haar huis ook wil verkopen en ze iets nieuws gaat kopen. Dus als ik idd met deze meneer kan gaan werken dan zit daar eventueel nog een extra staartje aan.
Zaterdagavond uit geweest met mijn eigen vriendenclubje voor mn verjaardag. We zijn naar een nieuwe bar in mijn buurt gegaan. Was erg gezellig....na afloop nog effe dansen in een club in de buurt. Erg leuke avond gehad...ik was echt jarig.
Zondag weer werken. Weer met mn 'eerste' klanten. Grappig was dat ze aangaven heel erg geinteresseerd te zijn in een huis wat ik ze zaterdag heb laten zien. Ze willen waarschijnlijk een bod uitbrengen. We zijn vervolgens naar nog twee huizen gaan kijken. 1 Daarvan vonden ze ook erg leuk. Eerst dacht ik dat het niets zou gaan worden. Nu zijn ze zich aan het afvragen voor welk huis ze moeten gaan. Grappige ontwikkeling.
Morgen heb ik een ReMax office meeting....met alle ReMax vestigingen van Toronto. Ben benieuwd hoeveel ego's daar zullen rondlopen. Daarna moet ik me waarschijnlijk gaan bezighouden met het uibrengen van een bod....dat hoop ik tenminste. :)
12.9.08
Video blog 2
Ja...weer een video. Blijf ook wel schrijven hoor....maar video schijnt de toekomst te hebben....dus.....
8.9.08
Primeur
Een primeur. Ik heb het vandaag voor het eerst voor elkaar gekregen om iemand met een contract aan me te binden. Het zijn klanten die via internet zijn binnengekomen. Die zijn vaak lastig om te vormen in een serieuze klant. In dit geval lukte me dit wel. Vandaag zijn ze op kantoor langsgekomen voor een consultation. Hierin vertel ik ze hoe ik werk, hoe het hele proces van kopen er uit ziet en probeer ik duidelijker te krijgen waar ze precies naar op zoek zijn.
Dit ging goed en ze hebben een contract met mij getekend. Nou moet ik een huisje voor ze zoeken. Ze willen snel kopen, binnen een maand. Hoop dat het gaat lukken, zou super zijn.
Ik heb daarna nog even een open huis gedaan. Hele aparte ervaring. Het huis is momenteel nog van een dame uit Portugal die er 40 jaar gewoont heeft. Het interieur is de laatste 40 jaar niet gewijzigd. Prachtig behang, dikke (vieze) tapijten. Geel....goud.....donker hout tegen de muren. En een enorme muffe lucht (voor mensen die bij mn moeder in de buurt wonen....een tante mina en ome david lucht). Ik heb het grootste gedeelte van de tijd buiten gestaan....was echt niet prettig binnen.
De reacties van de paar mensen die langskwamen was wel grappig.
De kans is overigens groot dat het huis verkocht is aan iemand die bij mij is langsgeweest. Als dit zo is dan krijg ik er niets voor...aangezien deze persoon al een makelaar heeft. Klinkt niet eerlijk....en is het eigenlijk ook niet.
Vorige week naar de Canada National Exibition geweest (The EX). Dit doen ze ieder jaar en is een soort combinatie van een internationale vlooienmarkt, een grote kermis en een enorm food court. We waren met drie en hebben vooral veel gegeten. Veel vet eten, dingen die ik nog nooit had gehad. Corn dogs, beaver tails en snow cones. Daarnaast nog steak sandwich, en wafels met ijs. Jummie. Mark ging nog even in de Mega Drop. Ding gaat weet ik veel hoeveel tientallen meters de lucht in...en laat je vervolgens met een rondgang vallen. Mark kwam er niet helemaal lekker uit. Ik heb er een video van gemaakt...zal ik van de week wel even laten zien.
Boel mensen en een boel eten
Snow cones...soort van crushed ijs met een siroop er doorheen...in een hoorntje
Effe lekker meppen
De Mega Drop....mij niet gezien
Dit ging goed en ze hebben een contract met mij getekend. Nou moet ik een huisje voor ze zoeken. Ze willen snel kopen, binnen een maand. Hoop dat het gaat lukken, zou super zijn.
Ik heb daarna nog even een open huis gedaan. Hele aparte ervaring. Het huis is momenteel nog van een dame uit Portugal die er 40 jaar gewoont heeft. Het interieur is de laatste 40 jaar niet gewijzigd. Prachtig behang, dikke (vieze) tapijten. Geel....goud.....donker hout tegen de muren. En een enorme muffe lucht (voor mensen die bij mn moeder in de buurt wonen....een tante mina en ome david lucht). Ik heb het grootste gedeelte van de tijd buiten gestaan....was echt niet prettig binnen.
De reacties van de paar mensen die langskwamen was wel grappig.
De kans is overigens groot dat het huis verkocht is aan iemand die bij mij is langsgeweest. Als dit zo is dan krijg ik er niets voor...aangezien deze persoon al een makelaar heeft. Klinkt niet eerlijk....en is het eigenlijk ook niet.
Vorige week naar de Canada National Exibition geweest (The EX). Dit doen ze ieder jaar en is een soort combinatie van een internationale vlooienmarkt, een grote kermis en een enorm food court. We waren met drie en hebben vooral veel gegeten. Veel vet eten, dingen die ik nog nooit had gehad. Corn dogs, beaver tails en snow cones. Daarnaast nog steak sandwich, en wafels met ijs. Jummie. Mark ging nog even in de Mega Drop. Ding gaat weet ik veel hoeveel tientallen meters de lucht in...en laat je vervolgens met een rondgang vallen. Mark kwam er niet helemaal lekker uit. Ik heb er een video van gemaakt...zal ik van de week wel even laten zien.
Boel mensen en een boel eten
Snow cones...soort van crushed ijs met een siroop er doorheen...in een hoorntje
Effe lekker meppen
De Mega Drop....mij niet gezien
6.9.08
29.8.08
Waterski
Cottage....niet onaardig
Achterkant...is nog niet helemaal af
Steiger met bootjes
360 pk...is best snel
Bijna klaar voor de start
Daar lig je dan
Nee...da's niet helemaal goed
Een verzopen kat
Tom kan het wel....op één ski
28.8.08
Water in m'n neus
Ben afgelopen weekend in de cottage van Tom en Sally geweest (dit zijn de mensen waar ik voor werk). 2,5 uur rijden ten noordoosten van Torono, aan het Stony Lake.
Erg mooie omgeving daar….midden in de bossen aan een meer….het kan slechter.
Ik vond wel dat het erg druk was daar, veel mensen in hun cottages….bootjes op het meer etc. Hun cottage is enorm. Hebben ze net laten bouwen…is nog niet helemaal klaar. Kan niet zeggen dat het de typische cottage sfeer heeft…..het is gewoon een villa aan het water. Wel mooi.
De reden dat ik daar was, was een team feestje. Vrijwel het hele team was er….hoewel gedurende de dag mensen naar huis gingen…ik ben blijven slapen.
We hebben een boottochtje gemaakt in een speedboat….360pk…gaat best vlotjes. Ijsje gegeten bij een winkeltje bij een ander meer.
Bij terugkomst werd me gevraagd of ik niet even wilde gaan waterskien. Mijn reactie was wat afwachtend, ik zag het niet zo zitten. Maar ja….na enig aandringen van Tom heb ik het toch maar gedaan.
Eerste problem was dat mijn maatje 47 nauwelijks in die ski te passen was. Tja…en daar lig je dan in het water…te wachten op het geweld wat komen gaat. Zo veel mogelijk geprobeerd om de aanwijzingen van Tom op te volgen…maar het was zo ontzettend moeilijk. Ik kreeg het niet voor elkaar om uit het water te komen. Na 6 pogingen en zes liter water in mijn neus vond ik het voldoende. Dit is niet mijn sport.
Zondag terug naar Toronto. Daar heb ik een NL familie ontmoet. Zij hebben 5 weken door Ontario getrokken om uit te vinden waar ze evt willen gaan wonen. Belinda ken ik toevallig van een taalcursus die we samen gedaan hebben in Den Haag. Nou heb ik Bas en de kids ook ontmoet, dat was erg leuk. We zijn samen gaan eten bij Milestones…dat was heerlijk. Erg veel gepraat over Canada….Nederland…problematiek in de Randstad. Het leuke daarvan is dat ik me er zo goed in kan verplaatsen. Mijn ideeen over NL kan ik met de meeste mensen niet delen….maar met hen wel. Soort van lotgenoten ;)
Rest van de week ben ik aan het werk geweest. Het schiet nog niet echt op met het aantal serieuze klanten waar ik mee aan de slag kan….maar ik heb er een paar en daar probeer ik het beste van te maken. De markt is wat ingezakt en de maand augustus is nooit een hardloper, da’s een beetje vervelend omdat ik graag meer te doen heb….en graag geld zou willen verdienen.
Spoedig zal ik wat foto’s van het weekend online zetten.
Erg mooie omgeving daar….midden in de bossen aan een meer….het kan slechter.
Ik vond wel dat het erg druk was daar, veel mensen in hun cottages….bootjes op het meer etc. Hun cottage is enorm. Hebben ze net laten bouwen…is nog niet helemaal klaar. Kan niet zeggen dat het de typische cottage sfeer heeft…..het is gewoon een villa aan het water. Wel mooi.
De reden dat ik daar was, was een team feestje. Vrijwel het hele team was er….hoewel gedurende de dag mensen naar huis gingen…ik ben blijven slapen.
We hebben een boottochtje gemaakt in een speedboat….360pk…gaat best vlotjes. Ijsje gegeten bij een winkeltje bij een ander meer.
Bij terugkomst werd me gevraagd of ik niet even wilde gaan waterskien. Mijn reactie was wat afwachtend, ik zag het niet zo zitten. Maar ja….na enig aandringen van Tom heb ik het toch maar gedaan.
Eerste problem was dat mijn maatje 47 nauwelijks in die ski te passen was. Tja…en daar lig je dan in het water…te wachten op het geweld wat komen gaat. Zo veel mogelijk geprobeerd om de aanwijzingen van Tom op te volgen…maar het was zo ontzettend moeilijk. Ik kreeg het niet voor elkaar om uit het water te komen. Na 6 pogingen en zes liter water in mijn neus vond ik het voldoende. Dit is niet mijn sport.
Zondag terug naar Toronto. Daar heb ik een NL familie ontmoet. Zij hebben 5 weken door Ontario getrokken om uit te vinden waar ze evt willen gaan wonen. Belinda ken ik toevallig van een taalcursus die we samen gedaan hebben in Den Haag. Nou heb ik Bas en de kids ook ontmoet, dat was erg leuk. We zijn samen gaan eten bij Milestones…dat was heerlijk. Erg veel gepraat over Canada….Nederland…problematiek in de Randstad. Het leuke daarvan is dat ik me er zo goed in kan verplaatsen. Mijn ideeen over NL kan ik met de meeste mensen niet delen….maar met hen wel. Soort van lotgenoten ;)
Rest van de week ben ik aan het werk geweest. Het schiet nog niet echt op met het aantal serieuze klanten waar ik mee aan de slag kan….maar ik heb er een paar en daar probeer ik het beste van te maken. De markt is wat ingezakt en de maand augustus is nooit een hardloper, da’s een beetje vervelend omdat ik graag meer te doen heb….en graag geld zou willen verdienen.
Spoedig zal ik wat foto’s van het weekend online zetten.
21.8.08
Football....uuhhmmm....soccer
Ben naar een voetbalwedstrijd geweest. Dat was lachen. Canada tegen Jamaica, kwalificatie voor het wk. Het niveau was bedroevend, maar de sfeer geweldig.
Het was in het BMO stadion van de lokale club Toronto FC. Die bestaan nog niet zo lang en hebben daardoor nog geen brede fan base. Vandaar een Vitesse achtig stadion waar iedere wedstrijd zo’n 25000 mensen zitten. Voor deze partij waren het 21000 mensen.
Wat direct opviel was dat de fans van beide landen door elkaar zaten. Geen aparte vakken dus. Er waren veel fans van Jamaica…is weer een goed voorbeeld van hoe extreem multicultureel Toronto is. Wat ook opvallend was dat mensen, net zoals bij baseball, zelfs vlak voor de rust nog het stadion binnen komen lopen om de wedstrijd te gaan kijken. Tja…waarom zou je op tijd zijn?
Het enthousiasme was groot, net als bij ieder ander sport evenement in dit land. Mensen zijn zo sport minded…daar kan de gemiddelde Nler nog wat van leren. Mensen roepen ook veel dingen:”hey ref, where’s your dog?” (scheidsrechter zag niet alles even goed) “hey ref why don’t you come in, you’re missing a great game here”
Toen een van de spelers van Jamaica makkelijk ging liggen:”why don’t you smoke another one and get up”. Best lachen op die tribune.
Jammer was wel dat de wedstrijd in 1-1 eindigde. Vooral vervelend voor de keeper van Canada die bij een corner de bal in zijn eigen doel sloeg. Deed me denken aan de glorie dagen van Menzo. Volgende keer maar eens een wedstrijdje van Toronto gaan bekijken….misschien kan ik dan modepop Beckham nog zien voetballen.
Het was in het BMO stadion van de lokale club Toronto FC. Die bestaan nog niet zo lang en hebben daardoor nog geen brede fan base. Vandaar een Vitesse achtig stadion waar iedere wedstrijd zo’n 25000 mensen zitten. Voor deze partij waren het 21000 mensen.
Wat direct opviel was dat de fans van beide landen door elkaar zaten. Geen aparte vakken dus. Er waren veel fans van Jamaica…is weer een goed voorbeeld van hoe extreem multicultureel Toronto is. Wat ook opvallend was dat mensen, net zoals bij baseball, zelfs vlak voor de rust nog het stadion binnen komen lopen om de wedstrijd te gaan kijken. Tja…waarom zou je op tijd zijn?
Het enthousiasme was groot, net als bij ieder ander sport evenement in dit land. Mensen zijn zo sport minded…daar kan de gemiddelde Nler nog wat van leren. Mensen roepen ook veel dingen:”hey ref, where’s your dog?” (scheidsrechter zag niet alles even goed) “hey ref why don’t you come in, you’re missing a great game here”
Toen een van de spelers van Jamaica makkelijk ging liggen:”why don’t you smoke another one and get up”. Best lachen op die tribune.
Jammer was wel dat de wedstrijd in 1-1 eindigde. Vooral vervelend voor de keeper van Canada die bij een corner de bal in zijn eigen doel sloeg. Deed me denken aan de glorie dagen van Menzo. Volgende keer maar eens een wedstrijdje van Toronto gaan bekijken….misschien kan ik dan modepop Beckham nog zien voetballen.
17.8.08
Werken in een coma
Ik heb niet zo lang geleden een boete gekregen. De kont van mijn auto hing een beetje over de stoep....60 dollar...tsjing tsjing. Aangezien ik geparkeerd stond op een legale plek was ik het hier niet helemaal mee eens.
Na een beetje rondvragen blijkt er een enorme achterstand te zijn in het verwerken van beroepzaken en worden ze daarom vaak geseponeerd. Dus....maar even beroep aantekenen.
Hoe doe je dat in Toronto? Nou...je gaat naar een kantoor...daar zitten vier mien dobbelsteen achtige zuupruimen achter een loket. Die krijgen natuurlijk 8 uur per dag gezeik aan hun kop te horen...dus ze zijn niet echt aanwezig...zo lijkt het. Soort van werken in een coma. "NEXT!"
Toen ik aan de beurt was dacht ik "eens kijken hoe grappig dit gaat worden". Maar...het viel erg mee. Het ging heel snel...wat ook wel moet met een rij van 30 geirriteerde mensen.....moest twee kruisjes en een handtekening op een papiertje zetten, en dat was het. "U krijgt binnen 6 maanden bericht". Haha...
Volgens Mark hoor ik er waarschijnlijk nooit meer wat van.
Is het tegenovergestelde van de achterstand in emigratiezaken die bij de Canadese ambassade in Berlijn is....dat werkt tegen de 'klanten'....in dit geval werkt het in 't voordeel van de klant. Toch wel een beetje anders dan in NL...waar oom agent en kornuiten er alles aan doet om de schatkist te vullen mmv alle spaarpalen langs de weg.
Op het werk is de officiele training voorbij. Mijlpaaltje. Ik ben nu onderdeel van de lead rotation. Als er via een bepaald kanaal een klant binnenkomt dan gaat die op volgorde naar één van de buyer specialists (waar ik er één van ben). De show kan beginnen. Ik blijf natuurlijk aan het leren...dat kan niet anders...het is allemaal zo nieuw voor me.
Morgen heb ik weer eens een open huis. Ben er geen fan van....maar het is een mogelijkheid om eventueel een klant tegen het lijf te lopen. Het duurt twee uur...en je weet nooit hoeveel mensen er zullen komen....dat kunnen er 15 zijn....maar ook 1.
Voorbereiding is best lang. Je moet weten wat er in de buurt te koop en verkocht is als daar vragen over komen. Daar maak je een map voor met een overzicht van al die huizen. Als er dan vragen zijn kan je het gelijk laten zien. Het is ook verstandig om vooraf wat huizen te bekijken...dan weet je waar je over praat. Daarnaast moet je borden klaarmaken met het adres er op. Die zet je langs belangrijke wegen in de buurt om mensen naar jouw open huis te leiden.
Zo ben ik inmiddels 14 dagen achter elkaar aan het werk. Ik moet wel zeggen dat ik soms een middag niet werk...het kost me dus geen moeite....het is alleen wel duidelijk dat ik minder tijd voor andere dingen heb. Such is life.
Ik heb vanochtend anderhalf uur op de squashbaan gestaan om tegen een paar hele goede tegenstanders te spelen. Best knap als je 5 uur geslapen hebt en bij wakker worden nog aangeschoten bent. Het was zweten, ppfff...maar wel leerzaam. Ga ik vaker doen op de zaterdagochtend...als ik tenminste niet hoef te werken. Na squash heb ik een introductieles fitness gehad van een uurtje. Ik weet nu wat voor apparaten ik het beste kan gebruiken. Jaja...Iv gaat fitness. Ik hou er niet zo van...vind het saai...maar realiseer me dat het erg goed voor me kan zijn. Eén a twee keer per week is voldoende voor me. Kijken hoe lang ik het ga volhouden. I'll be back!
Na een beetje rondvragen blijkt er een enorme achterstand te zijn in het verwerken van beroepzaken en worden ze daarom vaak geseponeerd. Dus....maar even beroep aantekenen.
Hoe doe je dat in Toronto? Nou...je gaat naar een kantoor...daar zitten vier mien dobbelsteen achtige zuupruimen achter een loket. Die krijgen natuurlijk 8 uur per dag gezeik aan hun kop te horen...dus ze zijn niet echt aanwezig...zo lijkt het. Soort van werken in een coma. "NEXT!"
Toen ik aan de beurt was dacht ik "eens kijken hoe grappig dit gaat worden". Maar...het viel erg mee. Het ging heel snel...wat ook wel moet met een rij van 30 geirriteerde mensen.....moest twee kruisjes en een handtekening op een papiertje zetten, en dat was het. "U krijgt binnen 6 maanden bericht". Haha...
Volgens Mark hoor ik er waarschijnlijk nooit meer wat van.
Is het tegenovergestelde van de achterstand in emigratiezaken die bij de Canadese ambassade in Berlijn is....dat werkt tegen de 'klanten'....in dit geval werkt het in 't voordeel van de klant. Toch wel een beetje anders dan in NL...waar oom agent en kornuiten er alles aan doet om de schatkist te vullen mmv alle spaarpalen langs de weg.
Op het werk is de officiele training voorbij. Mijlpaaltje. Ik ben nu onderdeel van de lead rotation. Als er via een bepaald kanaal een klant binnenkomt dan gaat die op volgorde naar één van de buyer specialists (waar ik er één van ben). De show kan beginnen. Ik blijf natuurlijk aan het leren...dat kan niet anders...het is allemaal zo nieuw voor me.
Morgen heb ik weer eens een open huis. Ben er geen fan van....maar het is een mogelijkheid om eventueel een klant tegen het lijf te lopen. Het duurt twee uur...en je weet nooit hoeveel mensen er zullen komen....dat kunnen er 15 zijn....maar ook 1.
Voorbereiding is best lang. Je moet weten wat er in de buurt te koop en verkocht is als daar vragen over komen. Daar maak je een map voor met een overzicht van al die huizen. Als er dan vragen zijn kan je het gelijk laten zien. Het is ook verstandig om vooraf wat huizen te bekijken...dan weet je waar je over praat. Daarnaast moet je borden klaarmaken met het adres er op. Die zet je langs belangrijke wegen in de buurt om mensen naar jouw open huis te leiden.
Zo ben ik inmiddels 14 dagen achter elkaar aan het werk. Ik moet wel zeggen dat ik soms een middag niet werk...het kost me dus geen moeite....het is alleen wel duidelijk dat ik minder tijd voor andere dingen heb. Such is life.
Ik heb vanochtend anderhalf uur op de squashbaan gestaan om tegen een paar hele goede tegenstanders te spelen. Best knap als je 5 uur geslapen hebt en bij wakker worden nog aangeschoten bent. Het was zweten, ppfff...maar wel leerzaam. Ga ik vaker doen op de zaterdagochtend...als ik tenminste niet hoef te werken. Na squash heb ik een introductieles fitness gehad van een uurtje. Ik weet nu wat voor apparaten ik het beste kan gebruiken. Jaja...Iv gaat fitness. Ik hou er niet zo van...vind het saai...maar realiseer me dat het erg goed voor me kan zijn. Eén a twee keer per week is voldoende voor me. Kijken hoe lang ik het ga volhouden. I'll be back!
12.8.08
Appartementjes
Zo….12 appartementen bekeken vandaag. Dat was een behoorlijke klus. Ging meer tijd in zitten dan ik dacht, mn schema was iets te strak. Dat weet ik weer voor de volgende keer.
Een van de appartementen had open huis. Dan is er een makelaar aanwezig….en deze keer zelfs met eten en drinken. Hhhhmmmm…daar heb ik van genoten. Het was een jong Vietnamees makelaarskoppel. Dame had net haar licentie gehaald, dus daar kon ik leuk een tijdje mee praten. Was onverwachts erg gezellig.
Grappige van die appartementen toren was het sport en entertainment gebouw wat er bij zit. Daar kan je bowlen, poolen, zwemmen, fitness, bubbelbad, bioscoop, virtual golf, basketballen. Onvoorstelbaar….en is alleen voor bewoners van die twee torens (van ieder 50 verdiepingen) J
Het was leuk om te doen en alle verschillen te zien. Een appartement van 300000 dollar is anders dan die van 1 miljoen dollar zeg maar. Bovendien weet ik nu waar ik over praat als iemand iets zoekt in die buurt.
Maar goed…aangezien Toronto nogal groot is zal ik nog veel meer van dit soort halve dagen moeten besteden. Niet erg….vind ik leuk…het kost alleen veel tijd.
Paar foto's van dat leuke torentje....
Aardig raamoppervlak in de woonkamer
Ook in de slaapkamer kan je leuk naar buiten kijken
Aardig uitzicht, CN Tower en Rogers Centre (baseball stadion)
Uitzicht op lake Ontario
Klein deel van de grote gym, inclusief hardloop track
Even een baantje trekken...of in het bubbelbad? (rechtsonder)
Of misschien toch een potje basketballen
Een van de appartementen had open huis. Dan is er een makelaar aanwezig….en deze keer zelfs met eten en drinken. Hhhhmmmm…daar heb ik van genoten. Het was een jong Vietnamees makelaarskoppel. Dame had net haar licentie gehaald, dus daar kon ik leuk een tijdje mee praten. Was onverwachts erg gezellig.
Grappige van die appartementen toren was het sport en entertainment gebouw wat er bij zit. Daar kan je bowlen, poolen, zwemmen, fitness, bubbelbad, bioscoop, virtual golf, basketballen. Onvoorstelbaar….en is alleen voor bewoners van die twee torens (van ieder 50 verdiepingen) J
Het was leuk om te doen en alle verschillen te zien. Een appartement van 300000 dollar is anders dan die van 1 miljoen dollar zeg maar. Bovendien weet ik nu waar ik over praat als iemand iets zoekt in die buurt.
Maar goed…aangezien Toronto nogal groot is zal ik nog veel meer van dit soort halve dagen moeten besteden. Niet erg….vind ik leuk…het kost alleen veel tijd.
Paar foto's van dat leuke torentje....
Aardig raamoppervlak in de woonkamer
Ook in de slaapkamer kan je leuk naar buiten kijken
Aardig uitzicht, CN Tower en Rogers Centre (baseball stadion)
Uitzicht op lake Ontario
Klein deel van de grote gym, inclusief hardloop track
Even een baantje trekken...of in het bubbelbad? (rechtsonder)
Of misschien toch een potje basketballen
Heftig onweer
Ben vrijdag naar een begrafenis geweest, m'n eerste in Canada. Het ging om de vader van een vriendin van mij. Gestorven aan kanker, 55 jaar...daar wordt niemand vrolijk van. Ik moet zeggen dat het me een beetje deed denken aan mijn eigen vader. Dat is al weer drie jaar geleden...maar toch nog best vers. Dat maakte het behoorlijk lastig....maar ja...opzij zetten en gaan. Voordeel is dat ik weet hoe het voelt. Dus ik heb haar daarmee een beetje kunnen helpen en ik weet hoe hard je steun van vrienden kunt gebruiken in deze situatie.
Het was een Italiaanse begrafenis....half in het Italiaans en half in het Engels. Het was in de kerk...veel gebeden en zang. Vreemd voor mij, maar wel mooi.
Hardverscheurend was oma....de moeder dus....die haar kind naar het graf brengt. Zij was zo verdrietig en aangeslagen...dat was heel heftig. Na de kerk zijn we in een lange rij auto's naar de begraafplaats gereden. Viel me op dat mensen hier wat meer respect hebben voor zo'n stoet dan in NL.
Ik dacht dat de man begraven werd...maar dat ging iets anders. Hij werd in een gat in de muur van het gebouw gestopt. Dit gat werd vervolgens gekit...stenen plaatje er tegenaan....en klaar is Clara! Dit vond ik een erg omslachtige en genante vertoning. Het was bovenaan de muur, dus die mannen die dit aan het doen waren hadden een liftje bij zich waar ze op stonden. Toen het eenmaal klaar was stond ik er naar te kijken en dacht ik:"tja...ga je naar je vader toe...sta je naar een muur te kijken waar nog meerdere mensen 'inliggen'....dat vind ik echt niks"
Geen idee waarom het zo ging...misschien ruimte gebrek.
Zaterdag heb ik voor werk een Saturday tour of homes gedaan. Een klant stuurt je een wensen lijst. Die voer je in het systeem in en dan komen er een boel te koop staande huizen uit. Die mail je naar haar toe. Vervolgens moet zij een top 6 kiezen en voor die huizen maak je een afspraak voor bezichtiging. Het leuke daaraan is dat je een redelijke tijd met zo'n klant samen bent en je dus een boel te weten kunt komen. Je kan een beetje een relatie opbouwen. Dat is perfect voor klanten die nog lang niet een kopen toe zijn. Zij leren wat meer over wat er te koop is in de markt, ik leer meer van de klant waardoor ik haar beter kan helpen. Daarnaast bied je iets van waarde aan, waardoor het vertrouwen stijgt. Was leuk.
Ik heb haar vandaag in het systeem gezet zodat ze iedere dag mail krijgt met de nieuwste te koop staande huizen....volgens haar wensen. En ik heb haar een soort bedankt kaartje gestuurd. Zo werkt dat dus :)
Zondag open huis gedaan...is niet mijn favoriete bezigheid...maar ja...het hoort er voorlopig even bij.
Zaterdagavond was Chris uit Kitchener hier. We hebben een hele gezellig avond gehad....thuis...Burger King...pub....en weer thuis. Met de nodige verschillende soorten alcohol in ons bloed zijn we gaan slapen. Volgende ochtend uit ontbijten met hem en zijn vriendin Christine. Was erg leuk....we kunnen het goed met elkaar vinden. Jammer dat ze niet in Toronto wonen...dat zou echt super zijn.
Morgen ga ik appartementen downtown bekijken. Niet dat ik er een klant voor heb, maar ik moet als nieuweling de stad op dit gebied beter leren kennen. Dus ik heb vandaag een afspraak of 15 gemaakt om verschillende units in verschillende gebouwen te bekijken. Dit is in één straat, allen met uitzicht op lake Ontario. Op deze manier wil ik me langzaamaan door de stad heen gaan werken.
Hierna ga ik op showings met m'n collega Natalie...dit is nog onderdeel van de training. Ik ben behoorlijk druk aan het worden...gelukkig.
Oh...en voor de mensen die iets van een explosie gezien hebben. Gasfabriekje in de hens. Ik zat zaterdagnacht hier op de bank.....een enorme klap...alles bewoog even...en ik dacht "zo...da's heftig onweer!" Nog een paar klappen....en toen niets meer. Het regende...en ik was dronken...dus heb er niet verder over nagedacht. Pas op zondag hoorde ik er van.
Het is behoorlijk ver weg....aan de andere kant van de stad (30-45 min rijden). Eén brandweerman is omgekomen en waarschijnlijk één medewerker.
Het was een Italiaanse begrafenis....half in het Italiaans en half in het Engels. Het was in de kerk...veel gebeden en zang. Vreemd voor mij, maar wel mooi.
Hardverscheurend was oma....de moeder dus....die haar kind naar het graf brengt. Zij was zo verdrietig en aangeslagen...dat was heel heftig. Na de kerk zijn we in een lange rij auto's naar de begraafplaats gereden. Viel me op dat mensen hier wat meer respect hebben voor zo'n stoet dan in NL.
Ik dacht dat de man begraven werd...maar dat ging iets anders. Hij werd in een gat in de muur van het gebouw gestopt. Dit gat werd vervolgens gekit...stenen plaatje er tegenaan....en klaar is Clara! Dit vond ik een erg omslachtige en genante vertoning. Het was bovenaan de muur, dus die mannen die dit aan het doen waren hadden een liftje bij zich waar ze op stonden. Toen het eenmaal klaar was stond ik er naar te kijken en dacht ik:"tja...ga je naar je vader toe...sta je naar een muur te kijken waar nog meerdere mensen 'inliggen'....dat vind ik echt niks"
Geen idee waarom het zo ging...misschien ruimte gebrek.
Zaterdag heb ik voor werk een Saturday tour of homes gedaan. Een klant stuurt je een wensen lijst. Die voer je in het systeem in en dan komen er een boel te koop staande huizen uit. Die mail je naar haar toe. Vervolgens moet zij een top 6 kiezen en voor die huizen maak je een afspraak voor bezichtiging. Het leuke daaraan is dat je een redelijke tijd met zo'n klant samen bent en je dus een boel te weten kunt komen. Je kan een beetje een relatie opbouwen. Dat is perfect voor klanten die nog lang niet een kopen toe zijn. Zij leren wat meer over wat er te koop is in de markt, ik leer meer van de klant waardoor ik haar beter kan helpen. Daarnaast bied je iets van waarde aan, waardoor het vertrouwen stijgt. Was leuk.
Ik heb haar vandaag in het systeem gezet zodat ze iedere dag mail krijgt met de nieuwste te koop staande huizen....volgens haar wensen. En ik heb haar een soort bedankt kaartje gestuurd. Zo werkt dat dus :)
Zondag open huis gedaan...is niet mijn favoriete bezigheid...maar ja...het hoort er voorlopig even bij.
Zaterdagavond was Chris uit Kitchener hier. We hebben een hele gezellig avond gehad....thuis...Burger King...pub....en weer thuis. Met de nodige verschillende soorten alcohol in ons bloed zijn we gaan slapen. Volgende ochtend uit ontbijten met hem en zijn vriendin Christine. Was erg leuk....we kunnen het goed met elkaar vinden. Jammer dat ze niet in Toronto wonen...dat zou echt super zijn.
Morgen ga ik appartementen downtown bekijken. Niet dat ik er een klant voor heb, maar ik moet als nieuweling de stad op dit gebied beter leren kennen. Dus ik heb vandaag een afspraak of 15 gemaakt om verschillende units in verschillende gebouwen te bekijken. Dit is in één straat, allen met uitzicht op lake Ontario. Op deze manier wil ik me langzaamaan door de stad heen gaan werken.
Hierna ga ik op showings met m'n collega Natalie...dit is nog onderdeel van de training. Ik ben behoorlijk druk aan het worden...gelukkig.
Oh...en voor de mensen die iets van een explosie gezien hebben. Gasfabriekje in de hens. Ik zat zaterdagnacht hier op de bank.....een enorme klap...alles bewoog even...en ik dacht "zo...da's heftig onweer!" Nog een paar klappen....en toen niets meer. Het regende...en ik was dronken...dus heb er niet verder over nagedacht. Pas op zondag hoorde ik er van.
Het is behoorlijk ver weg....aan de andere kant van de stad (30-45 min rijden). Eén brandweerman is omgekomen en waarschijnlijk één medewerker.
7.8.08
Camping outfit
Leuk weekendje gehad. Zaterdag en zondag wezen camperen in Guelph samen met Chris, zn vriendin Christine en haar dochter Ava, haar moeder Carol met vriend Dave, zoon van Dave en zijn vrouw Amber...en zus van Christine met haar vriendin. Dus...hele groep. Het is een erg leuke familie. Guelph is een stadje wat een uur van Toronto ligt. Ze hebben daar een groot natuurpark met een meer...en dus een camping.
Ik kwam er om 12 uur aan en we gingen gelijk naar het strand....lekker liggen...zwemmen....beetje in een kano peddelen op het meer.
Na het strandje zijn we effe met de frisbee gaan gooien en toen was het tijd voor lunch. Nou...ik kan u mededelen dat zo'n weekend camperen niet gezond voor je is. Kijk bijvoorbeeld eens naar deze hotdogs. "Die zijn niet echt eetbaar hoor Chris" "Tuurlijk wel...gewoon in een broodje stoppen en ketchup er overheen".
Dus....
Het avondeten was ietsje beter omdat we het niet op het kampvuur klaargemaakt hadden, maar in een stel gas barbecues. Tja...wat zou de Canadees toch zonder barbecue moeten?! Als je zegt dat je in NL één keer per jaar de barbecue gebruikt dan krijgen ze bijna een beroerte. "Echt waar????"
Op het strand kwam ik overigens NL-ers tegen. Tja...ze zitten overal.
's Avonds vooral drinken...gitaar spelen en babbelen. Het was gezellig.
Helaas was ik vergeten een matje mee te nemen....dus ik lag met mn slaapzak op de grond...hhhmmm heerlijk. Volgende ochtend in de auto gestapt om een beetje fatsoenlijk toilet te vinden....de dichtsbijzijnde was te goor voor woorden. Dat zijn de nadelen van camperen....of noemt men dat charme?!
Na nog even op het strand gezeten te hebben ben ik weer terug naar Toronto gegaan. Eerst nog even langs Steve....kennis van de makelaarsopleiding. Was gezellig....lekker gegeten....hamburgers en hotdogs van de barbecue....slogisj.
Lang zitten praten over de huizenmarkt....wellicht zit er in de toekomst nog een samenwerking in, we liggen elkaar goed.
En nu ben ik weer aan het werk. Daar gebeurt ook van alles....maar dat de volgende keer weer.
Paar foto's van het weekend:
Zus van Christine...met lekker biertje
Christine, Ava, Dave en vriendin van zus
Yahtzee!! (nee moeders, ik heb geen enkel potje gewonnen...zelfs de bonus nooit gehaald)
Avondeten maken
De waguh op de camping
Christine en haar moeder
Lekker drinken en eten...
Beetje gitaarspelen bij het vuur
Iv in camping outfit
Ik kwam er om 12 uur aan en we gingen gelijk naar het strand....lekker liggen...zwemmen....beetje in een kano peddelen op het meer.
Na het strandje zijn we effe met de frisbee gaan gooien en toen was het tijd voor lunch. Nou...ik kan u mededelen dat zo'n weekend camperen niet gezond voor je is. Kijk bijvoorbeeld eens naar deze hotdogs. "Die zijn niet echt eetbaar hoor Chris" "Tuurlijk wel...gewoon in een broodje stoppen en ketchup er overheen".
Dus....
Het avondeten was ietsje beter omdat we het niet op het kampvuur klaargemaakt hadden, maar in een stel gas barbecues. Tja...wat zou de Canadees toch zonder barbecue moeten?! Als je zegt dat je in NL één keer per jaar de barbecue gebruikt dan krijgen ze bijna een beroerte. "Echt waar????"
Op het strand kwam ik overigens NL-ers tegen. Tja...ze zitten overal.
's Avonds vooral drinken...gitaar spelen en babbelen. Het was gezellig.
Helaas was ik vergeten een matje mee te nemen....dus ik lag met mn slaapzak op de grond...hhhmmm heerlijk. Volgende ochtend in de auto gestapt om een beetje fatsoenlijk toilet te vinden....de dichtsbijzijnde was te goor voor woorden. Dat zijn de nadelen van camperen....of noemt men dat charme?!
Na nog even op het strand gezeten te hebben ben ik weer terug naar Toronto gegaan. Eerst nog even langs Steve....kennis van de makelaarsopleiding. Was gezellig....lekker gegeten....hamburgers en hotdogs van de barbecue....slogisj.
Lang zitten praten over de huizenmarkt....wellicht zit er in de toekomst nog een samenwerking in, we liggen elkaar goed.
En nu ben ik weer aan het werk. Daar gebeurt ook van alles....maar dat de volgende keer weer.
Paar foto's van het weekend:
Zus van Christine...met lekker biertje
Christine, Ava, Dave en vriendin van zus
Yahtzee!! (nee moeders, ik heb geen enkel potje gewonnen...zelfs de bonus nooit gehaald)
Avondeten maken
De waguh op de camping
Christine en haar moeder
Lekker drinken en eten...
Beetje gitaarspelen bij het vuur
Iv in camping outfit
Abonneren op:
Posts (Atom)