11.4.08

Kuiltje graven

Op zich was het best een productieve week, alleen voelt het niet zo.
Ik ben maandag en woensdag naar cursus geweest, waarbij vooral de laatste erg interessant was. Ging over marketing...iets wat op het moment zeer relevant is. Daarnaast heb ik veel uren gestopt in de website....ik heb er pijn in mn kont van....ben niet gewend om zo veel te zitten. Ingrid heb ik helaas niet gezien, zij is behoorlijk druk met werken....dat is wel een goed teken.
De nieuwe poolcompetitie op maandag viel wat tegen, ik zal verder maar niet in detail treden. Ik ga aanstaande maandag wel weer...maar weet niet of ik dit lang zal doen. De dinsdag competitie was leuk en het squash op woensdag ook. Daarnaast kom ik net thuis van een drankje en dansje met een groepje mensen van mn studie. Erg leuk om daar contact mee te houden.

Maar ja, toch voelt het niet goed. Ik kan er niet helemaal de vinger op leggen...maar het heeft te maken met werk en de daaruit voortvloeiende financiële situatie. Sinds mn studententijd heb ik niet meer zo in geldzorgen gezeten. Ik had de zaken qua werk en salaris altijd goed voor elkaar. Dat is dus een zeldzaam en zeer onprettig gevoel.Ik heb werk gezocht, ik heb werk gehad, ik ben gedeeltelijk nog aan het werk (maar da's meer voor mezelf)....maar voor mn gevoel heb ik er niet genoeg ingestopt om dit echt van de grond te krijgen....om echt lekker ergens aan de slag te kunnen. Waarom dit is weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het mn stemming enorm beinvloed. Wellicht is dat ook te zien in hoe ik schrijf, dat kan ik moeilijk zelf beoordelen.

Sommige dingen hebben ook niet meegezeten. Die ondertitel job heeft gruwelijk lang geduurt voordat ik iets hoorde...terwijl ik er echt achteraan heb gezeten. Het tuincentrum lijkt me steeds weer een worst voor te houden "volgende week gaan we beginnen" en als dan de volgende week daar is.....dan verschuiven we het gewoon nog een weekje. Behoorlijk wat sollicitaties hoor je niks van....maar da's normaal hier.

Dit begint natuurlijk een enorme klaagzang te worden....en er is maar één persoon die dit op kan lossen....en dat ben ik. Eén ding heb ik mezelf aan weten te leren sinds ik hier ben. Op mijn pad kom ik vele kuilen tegen, soms diep....soms heel diep. Ik kan vervolgens lang stil gaan staan bij het waarom van die kuil of de diepte van de betreffende kuil...maar...het gaat er om hoe je er uit komt. Daar is wilskracht en energie voor nodig, weten waarom ik hier ben....weten wat ik wil bereiken. Stilstaan kan ik me niet veel veroorloven...ik moet door...ik ben alleen. Zo til ik mezelf iedere keer uit een kuil. Iedere keer leer ik weer, iedere keer maakt het me sterker.

Het huidige gevalletje is nogal diep....en ik realiseer me nu pas dat ik er langer in zit dan ik eigenlijk dacht. Dit kan zo niet langer, actie is nodig. Dus...dit weekend is de deadline. Als ik geen bevestiging krijg van werk bij het tuincentrum dan ga ik met een knapzak en een stapel cv's de wijde wereld in en overal waar ik denk dat ze me kunnen gebruiken ga ik aankloppen. Als dit lukt dan zal dit een enorm verschil maken en zal ik ook meer tevreden met mezelf zijn.

Dusss.......
Om maar even af te sluiten met een informatieve en zeer interessante mededeling.......het weer is dit weekend Hollands....graad of 8 en regen....de nieuwe week brengt zon en 15 graden. Hopelijk ben ik dan met de zon in mn nek aan het werk.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Ivar.....je bént niet alleen.
Wij zijn dan wel niet in de positie om je op een praktische manier te ondersteunen, maar op het mentale vlak doen we ons best ;)

Hoe het ook zij: ik denk dat je ook kracht en trots kan/mag putten uit het feit dat je het dóet. En hoe je het allemaal aanpakt.

Yet

Cees & Carlien zei

Hoi Ivar,

De winter voorbij, de lente bijna daar. Zo kijken wij er hier tegenaan. Zoals de meeste Canadese ondernemers hopen op een vlotte verbetering in zakenland, hoop ik voor jou dat het op persoonlijk vlak in de lift mag gaan.

Toronto area is niet de meest gunstige plek wat werk betreft momenteel, maar kijkend naar jouw inspanningen....... dat kan niet anders dan beloond worden op den duur.

Mocht het water je teveel aan de lippen komen..... een bedje in Saskatchewan kunnen we altijd opmaken.

Het spijt me dat ik afgelopen week geen tijd had om in Toronto zelf te zijn... Ik was aan het werk met Bart en Simone, maar...... wat in het vat zit verzuurd niet...... je hebt nu eenmaal een bezoekje tegoed. Beloofd is beloofd.

Hartelijke groet,
Cees

Anoniem zei

Hi Ivar,

Koppie op! Ik weet uit ervaring dat kuilen diep kunnen zijn, maar na regen komt ook echt de zonneschijn. En met jouw doorzettings vermogen kom je er zeker.

Veel sterkte, en laat maar weten als ik iets voor je kan beteken.

Groetjes, Katalijn

Anoniem zei

Ivar,
Kom naar Zuid-Alberta. De jobs liggen hier voor het oprapen. De huizenprijzen zijn nog betaalbaar. Het is hier alleen heel erg droog.... en vlak, maar we zitten 2 uur van de bergen.
Groeten Jacqueline

Anoniem zei

Heel veel succes met dat knapzakje van je. Ik hoop dat het heel snel wat oplevert!

Mario Pelders zei

Hi Ivar,

Misschien afgezaagd maar welcome to Canada. Ik weet wat je voelt. Ik kwam naar Canada en dacht mijn HR expierence kunnen ze hier wel gebruiken, neen dus lol zelfs voor mapjes opbergen ben ik niet goed genoeg. Ach dan ga je maar wat anders doen. Nu naar twee jaar heb ik me een beetje opgewerkt mag me ' supervisor' noemen, lachen, want het stelt niet zoveel voor. Maar het betaald de mortgage zeg ik altijd. Ga woensdag met men 3de course HR beginnen en hoop dat dit allemaal tot een baan, terug, in HR gaat leiden.

Canada is een land, zoals jezelf al ondervonden hebt, waar je het zelf moet doen anders gebeurt er niks.

Met jouw instelling gaat het zeker wel lukken! Anders ga je naar Kitchener, wordt heel veel gebouwd en verkocht op de huizenmarkt.

Greetz

Mario

Anoniem zei

even je laatste bericht gelezen, ik ben super trots op je instelling en het gaat je lukken
je mam

Anoniem zei

kom op ivar je kan het ga niet bij de pakken neer zitten. En wat de meeste al zeggen na regen komt zonneschijn. Ook voor jou.

groetjes jolanda